Η κυβέρνηση νομοθετεί μέτρα στα οποία ΔΕΝ πιστεύει.
Η κυβέρνηση ψηφίζει μέτρα τα οποία ΔΕΝ θα εφαρμόσει.
Το μόνο που θα εφαρμοστεί από τα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση, είναι η εξόντωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όσων απέμειναν…
Μόνο γι’ αυτό νοιάζονται οι δανειστές. Για τ’ άλλα δε νοιάζονται.
Απορούν πολλοί… πώς είναι δυνατόν να συμφωνούν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ με τόση φορολογία…
Είναι απλό: Θέλουν την εξόντωση των 800.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την αντικατάστασή τους με μερικές δεκάδες μεγάλες… Δικές τους βέβαια!
Αυτό είναι όλο. Απλά, λιτά, καθαρά.
Και η εξόντωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μπορεί να γίνει μόνο με βαριά φορολογία.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος παγκοσμίως.
Αν λοιπόν η κυβέρνηση εφαρμόσει τα μέτρα που νομοθέτησε και ψήφισε, κανείς πολίτης, μαγαζάτορας ή επιχειρηματίας, δεν θα μπορεί να συμμορφωθεί με αυτά, όσο και να το θέλει.
Αν, παρά ταύτα, ο πολίτης καταφέρει να συμμορφωθεί με τα μέτρα που η κυβέρνηση δεν πιστεύει, ούτε μπορεί να εφαρμόσει, θα κλείσει το σπίτι του, θα κλείσει την επιχείρησή του, θα διαλύσει την οικογένειά του, τα παιδιά του θα σκορπίσουν στους πέντε ανέμους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.
Η γενοκτονία των Ελλήνων συνεχίζεται. Αλλ’ αυτό είναι για τους δανειστές μία παράπλευρη απώλεια που δεν τους συγκινεί καθόλου. Άλλωστε φροντίζουν για την αναπλήρωση του εργατικού δυναμικού: Σε συνεργασία με την χαζοχαρούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, εγκλωβίζουν στη χώρα μερικές δεκάδες χιλιάδες μεταναστών που, αν πιάσουν ρίζες, θ’ αναπαραχθούν σαν τα κουνέλια και θ’ αντικαταστήσουν σε λίγα χρόνια την “τοπική” αυτή πληθυσμιακή απώλεια.
Αν τελοσπάντων έχει δίκιο η κυβέρνηση που πανηγυρίζει για τη νίκη της στη Βουλή, όλες οι επιχειρήσεις θα κλείσουν, άρα τ’ ασφαλιστικά Ταμεία θα καταρρεύσουν, άρα, κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον θα κοπούν 100% ΟΛΕΣ οι συντάξεις.
Αλλά.. έτσι θα είναι ο αυριανός κόσμος, ο κόσμος που χτίζουν. Όποιος μπορεί να κερδίζει τον επιούσιο, θα ζει, όποιος δεν θα μπορεί, θα πάει ν’ αναπαυτεί αιώνια στα θυμαράκια.
ΑΥΤΗ είναι η πραγματικότητα.
Μα, τότε, γιατί πανηγυρίζει η κυβέρνηση;
Πανηγυρίζει γιατί πήρε παράταση ζωής στην προσωρινή εξουσία της.
Είναι τόσο φτηνοί;
Ναι. Είναι τόσο φτηνοί.
Η Ελλάδα μοιάζει ολοένα και περισσότερο με τη Χώρα των Μοιρολατρών, το βασίλειο του Αστόχαστου. Εκατό χρόνια πριν, το 1910, η Πηνελόπη Δέλτα έγραψε αυτή την αλληγορία με τίτλο “παραμύθι χωρίς όνομα”. Και είναι επίκαιρο αυτό το παραμύθι, όσο ποτέ. Μόνο που η Δέλτα επινοεί για σωτήρα του ερειπωμένου βασιλείου ένα ενάρετο και γενναίο βασιλόπουλο.
Εμείς δεν βρήκαμε ακόμα τον ήρωά μας.
Και ίσως να μην χρειάζονται ήρωες πια…
Γιατί τώρα θα γίνουμε ήρωες μόνοι μας. Είτε για να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη της οικογένειάς μας, είτε για να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη της χώρας μας…
Κάποιοι από μας θα κοιτάξουν να σώσουν το τομάρι τους και θα συμφιλιωθούν με τους νέους τυράννους.
Οι άλλοι θα περιμένουν την ανάσταση που κάποτε – δε μπορεί – θα έρθει…
