Η τελετή ορκωμοσίας των απόφοιτων φοιτητών των τμημάτων του Πανεπιστημίου Πατρών που εδρεύουν στο Αγρίνιο, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 15 Δεκεμβρίου 2015 στο Αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου στο Αγρίνιο.
Ανάμεσα στους αποφοίτους ήταν και πολλοί Αγρινιώτες, παιδιά που επέλεξαν να σπουδάσουν στην πόλη τους, για να μην επιβαρύνουν τις οικογένειές τους πηγαίνοντας για σπουδές σε άλλη πόλη.
Στις 10:15 έγινε η ορκωμοσία των φοιτητών του τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών. Στις 11:00 η ορκωμοσία των φοιτητών του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφίμων, χωρισμένων σε δύο γκρουπ. Τέλος, στις 13:00 έγινε η ορκωμοσία των φοιτητών του τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων.
Το agriniovoice.gr επικοινώνησε με την Αγρινιώτισσα Μαρία Νικολέτα, που, ως πρώτη στο Τμήμα της, διάβασε τον όρκο. Η Μαρία, απόφοιτος πλέον του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφίμων, σχολιάζει με πικρία την απουσία των Δημοτικών Αρχών από την ορκωμοσία: «Κανένας επίσημος ή εκπρόσωπος φορέα της πόλης δεν βρέθηκε στην εκδήλωση», λέει. Θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο και με δεδομένες τις απόπειρες να κλείσει η Σχολή ή να μεταφερθεί αλλού, υποβαθμίστηκε η τελετή από τους ίδιους εκείνους που ενδιαφέρονται για την παραμονή της στην πόλη. Ωστόσο εξέφρασε την πεποίθησή της αλλά, ταυτόχρονα και το παράπονό της, για τα τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών στο Αγρίνιο λέγοντας: «Αν μου δινόταν η ευκαιρία να διαλέξω ξανά ένα Τμήμα για τις σπουδές μου, θα διάλεγα το ΔΕΑΠΤ, σε μία πόλη που το εκτιμάει…».
Η Μαρία Νικολέτα περιγράφει μία τελετή που έγινε στο Αγρίνιο χωρίς… το Αγρίνιο! “Ήρθαν”, λέει, “φωτογράφοι από την Πάτρα και την Αθήνα, κανείς όμως από την πόλη μου. Όπως και κανένα Μέσο Ενημέρωσης”.
Η διοίκηση του Πανεπιστημίου φαίνεται ότι απαξιώνει τα Τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, αφού δεν εξέδωσε και δεν απέστειλε κάποιο Δελτίο Τύπου… Κι αυτό φανερώνει μία αδήλωτη αντίληψη, μία κρυπτόμενη νοοτροπία, που στοχεύει κάπου, πάνω δε απ’ όλα αποκαλύπτει την ανύπαρκτη σχέση της Σχολής με την τοπική κοινωνία στην αγκαλιά της οποίας (ακόμα) λειτουργεί.
Η γνώμη της Μαρίας σχετικά με το επίπεδο σπουδών είναι ότι “από τότε που έγινε Πατρών, υποβαθμίστηκε το πρόγραμμα σπουδών, κατ’ επέκταση και το Τμήμα”. Σημειώνει όμως με θυμό και την άλλη πλευρά, αυτή που αφορά την στάση των ίδιων των Αγρινιωτών απέναντι στη Σχολή: “Στα φροντιστήρια του Αγρινίου δεν γίνεται καμία αναφορά για το Τμήμα, δεν θέλουν να χαλάσουν το όνειρο των παιδιών για τη φοιτητική ζωή, το κάνουν για να είναι αρεστοί σ’ αυτούς. Σε αντίθεση με τη Κρήτη”…
