Κυριακή, 1 Δεκεμβρίου, 2024

Οράματα

Κοινοποίηση

skitsa553a

Κοιτώντας μια από τις εκπομπές πατριωτικοχριστιανικού περιεχομένου που περιφέρονται στα επαρχιακά τηλεοπτικά κανάλια και δείχνουν και τον τρόπο που καταρρέει η συνήθεια του χαζοκουτιού μπροστά στα καινούρια χαζοκουτιά που ζαλίζουν τους νέους στο ίντερνετ.

Μια ηλικιωμένη, ένας κουρασμένος μπορεί να τις δει. Απηχούν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που ανατράφηκε και παρηγορήθηκε με το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες, απλουστευτικό, καθησυχαστικό, αυτοεγκωμιαστικό. Ένας πληθυσμός που έστειλε στη Βουλή Χρυσαυγίτες, «καμμένους» Έλληνες, ελπίζοντας ότι θα ανασυσταθεί η Ελλάδα που ονειρεύεται και δεν είναι εφικτή. Που του την περιέγραφαν τα σχολικά βιβλία και δεν την βρίσκει στην πραγματικότητα.

Ο νέος που αντιδρά σ’ αυτά, ενστικτωδώς, όντας ορμητικός, δυναμικός, με σχέδια, με διάθεση. Ο νέος που δεν θέλει να του κοπανάν έμμεσα τι καλή που ήταν η χούντα, τι σωστές είναι οι τύψεις της θρησκείας, που απεχθάνεται την υποκρισία παπάδων και πολιτικών. Ο καλοπροαίρετος, ο ηθικός, τι μπορεί να κάνει; Παρά να ενταχθεί ή σε μια αριστερά που αρνείται τα πάντα και ονειρεύεται ανεδαφικά, σαν μια άλλη θρησκεία. Ή να ενταχθεί σ’ αυτό που καθιερώθηκε στην Ελλάδα να λέγεται αναρχία, μια ιδιότυπη, χρηματοδοτούμενη από χορηγούς γονείς αλητεία, μποέμικη έως βίαιη.

skitsa553b

Από τις τάξεις αυτές, στα φυτώρια νωρίς- νωρίς ιδεολογιών που ονειρεύονται μια ισότητα ανέφικτη, μια κοινωνία αγαπημένη, όπου όλους θα τους φροντίζει ο θεούλης – κράτος, εξοπλίζεται με νοοτροπίες ο πολίτης της Ελλάδας που καθορίζουν τον πολιτικό διάλογο, τα συνδικαλιστικά αιτήματα. Γενιές και γενιές στα άκρα, στα οράματα, στις λύσεις που χρειάζονται απλά έναν πλανήτη να συμμετέχει, δηλαδή το αδύνατον, «κυβερνούν» τη χώρα οδηγώντας στην πρόσφατη οικονομική χρεωκοπία. Προσπάθησαν οι πολλοί να ζήσουν πλούσια. Και απέτυχαν.

Η χριστιανικότητα της κοινωνίας μας θα δημιουργεί την αριστερή αντίδραση αέναα. Κι αυτή χρεοκοπίες.

Χρονιάρες μέρες, δεν είναι κακό να συμμετέχεις στα υπερκόσμια, δεν είναι υποχρεωτική η αθεΐα. Όμως η αντίληψη της πραγματικότητας να μη θολώνει. Η μόρφωση να είναι ανοιχτή σε ιδέες, σε δημοκρατία, στην αίσθηση της παρουσίας και του σεβασμού του άλλου. Αυτό που απέτυχε να κάνει η εκκλησία δηλαδή.

Χρήστος Παπανίκος
Χρήστος Παπανίκος
Γεννήθηκε στο Αγρίνιο και πρωτοδημοσίευσε σκίτσα στην τοπική σατιρική εφημερίδα "Αραμπάς". Συνέχισε στο πολιτικό περιοδικό "Αντί". Έχει κάνει εικονογραφήσεις για την "Ελευθεροτυπία", για παραμύθια, και για εκπαιδευτικά βιβλία του υπουργείου Παιδείας και των εκδόσεων Πατάκη. Συνεργάζεται με τον Παναιτωλικό, το περιοδικό «The books journal» και την τοπική εφημερίδα "Αναγγελία".
spot_img

Διαβάστε επίσης: