Το ραδιόφωνο στο σπίτι έπαιζε Nina Simone με αποτέλεσμα να ξυπνήσει η ομήγυρη με τις μελωδίες του “feeling good”. Το πρόγραμμα του NISOS είχε έναν πρωινό καφέ στην πλατεία και ύστερα βόλτα με το αυτοκίνητο για να μας δείξει ένα εντυπωσιακό μέρος λίγο μακριά από το Αγρίνιο. Μετά από αργή πεζοπορία σχεδόν μισής ώρας, μέχρι να βρούμε καφετέρια να καθήσουμε, καταλήξαμε σε ένα μικρό μαγαζί στην πλατεία. Η Μαγιού ζήτησε την άδεια από τον NISOS να πάει να παίξει με τα άλλα τα παιδιά και φυσικά την έλαβε με τον όρο να μην απομακρυνθεί από τα μάτια του και να προσέχει. “Προσέχω δυστυχώς” του είπε και τρέχοντας κατευθύνθηκε προς το κέντρο της πλατείας κυνηγώντας ένα μπαλόνι, ενώ η Ινές του έλεγε σε έντονο ύφος ότι την έχει πολύ καλομαθημένη και δε χρειάζεται τόσο. Ύστερα από μια ώρα επιβιβάστηκαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε υπό τις μελωδίες του John Coltrane ένα κοντινό ταξίδι. Μετά από μια ώρα δρόμο άρχισε να ξεπροβάλλει μπροστά μας ένα μαγευτικό τοπίο, θαρρείς και είναι βγαλμένο από φωτογραφικό λεύκωμα του Oleg Grigoryev, αφήνοντας μας με το στόμα ανοιχτό για το απαράμιλλο φυσικό κάλλος του και το έντονο νησιώτικο χρώμα του. Μεσημέρι πια και καθόμαστε σε ένα μαγαζί στην παραλία για μπάνιο και για ελαφρύ γεύμα με τη συνοδεία ούζου ή μπύρας. Η Ινές και η Μαγιού τρέχουν στη θάλασσα και ο NISOS στράφηκε προς το μέρος μου και αρχίζει να λέει:
“Κάθε καλοκαίρι, απ’ όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, έρχομαι σε αυτό το μέρος. Μου προσφέρει γαλήνη, ηρεμία και χαλάρωση. Ήθελα να το γνωρίσουν και οι γυναίκες μου καθώς επιδιώκω να τους κάνω γνωστά αυτά που αγαπώ. Κοίτα αυτό το μέρος αν και είναι εκπληκτικό, δεν έχει γίνει το παραμικρό για την ανάδειξη της ομορφιάς του με συνέπεια να μην έχει τουρισμό, σίγουρα όχι όσο του αναλογεί. Ίσως βέβαια αυτό να μην είναι κατ’ ανάγκην κακό, εγώ όσο μπορώ αντιστέκομαι στην επέλαση της ξαπλώστρας επί πληρωμή. Ίσως, λοιπόν, το μέρος πρέπει να μείνει ακατέργαστο ειδάλλως να σκεφτούμε πως θα αξιοποιηθεί ήπια τουριστικά”.
Βγαίνοντας οι δυο γυναίκες της ζωής του, όπως συνήθιζε να τις λέει, από τη θάλασσα εμείς ήμασταν ήδη στο δεύτερο καραφάκι ούζο καθώς η Μαγιού τρέχει να τον αγκαλιάσει και να τον φιλήσει στο πρόσωπο. Πράγματι η σχέση πατέρα και κόρης είναι μοναδική αφού ο πατέρας είναι ο πρώτος άντρας που γνωρίζει και το πρόσωπο που θα καθορίσει τη σχέση της με το άλλο φύλο. Την παίρνει αγκαλιά την καθίζει στα δυο του πόδια και της σιγοτραγουδά “Να προσέχεις, να αντέχεις, να φυλάγεσαι με αγάπη τη ζωή σου να σκεπάζεις να αγαπάς, να συγχωρείς και να μοιράζεσαι και να ξέρεις πως σου μοιάζω και μου μοιάζεις”.
Δε μπορώ να φανταστώ το NISOS χωρίς τη Μαγιού και δε μπορώ να καταλάβω πως ένας αντικομφορμιστής όπως αυτός “έμπλεξε” σε συμβατικές, όπως τις αποκαλεί, καταστάσεις. Φαίνεται όμως δια γυμνού οφθαλμού ότι ζει το όνειρό του και τους ονειροπόλους καλύτερα να μην τους ξυπνάμε. Κάποιοι οφείλουν άλλωστε να ονειρεύονται και για όσους δεν το κάνουν.
Υγιαίνετε
