Με δύο πρόσωπα παρουσιάστηκε στο Ηράκλειο ο Παναιτωλικός απέναντι στον Εργοτέλη, κάτι που του στέρησε τη δυνατότητα για να πάρει κάτι παραπάνω από τον ένα βαθμό. Όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αρνητικό αποτέλεσμα η ισοπαλία, έστω κι αν φάνηκε ακόμη μία φορά πως χρειάζεται πολύ πολύ δουλειά για να φτάσει αυτή η ομάδα σε ικανοποιητικά επίπεδα απόδοσης.
Το «αχ αυτές οι καθυστερήσεις» ήταν ο τίτλος της στήλης την προηγούμενη εβδομάδα και θα μπορούσε να έχει εφαρμογή και αυτή τη φορά, αφού ο Μορένο δεν ευνοήθηκε από την τύχη στο σουτ που επιχείρησε λίγο πριν τη λήξη για να βρει δίχτυα ξανά. Όμως δεν ήταν αυτή η φάση που σημάδεψε την αναμέτρηση, μια και φρόντισε ο Κάπελ στο 44’ να χάσει την τεράστια ευκαιρία που θα τελείωνε εκεί το ματς. Ακόμη το κακό πρόσωπο των «καναρινιών» στην επανάληψη σε αντίθεση με το πρώτο μέρος, δίνει εξηγήσεις για την κατανομή των βαθμών, δημιουργεί όμως παράλληλα προβληματισμό για την εικόνα της ομάδας ακόμη μια φορά.
Η έλλειψη συνέχειας στον τρόπο παιχνιδιού του πρώτου ημιχρόνου, με την πίεση στον αντίπαλο ψηλά και το κλείσιμο των χώρων στο κέντρο, έδωσε την δυνατότητα στους Κρητικούς να πιέσουν και να είναι η ομάδα που δημιουργούσε σε όλη τη διάρκεια της επανάληψης. Ευτυχώς ο Ράφαελ ήταν εκεί όταν χρειάστηκε και αντιστάθμισε σε μεγάλο βαθμό τις αδυναμίες που φάνηκαν για μία ακόμη φορά και οι οποίες αφορούν περισσότερο την ομαδική λειτουργία, παρά τις ατομικές δυνατότητες των παικτών. Δεν ήταν δυνατό δυστυχώς να το κάνει και στο γκολ της ισοφάρισης, όπου η άμυνα θύμισε παιδική χαρά.
Κάτι παραπάνω από φανερό είναι ότι χρειάζεται πολύ δουλειά για να καλυφτούν οι αδυναμίες και οι προσωπικές αρετές κάποιων παικτών να προσαρμοστούν σε μία συνολική λειτουργία. Αρκεί το διάστημα που θα χρειαστεί για να γίνουν αυτά, να έχει ορατή ημερομηνία λήξης. Η εξελικτική διαδικασία δεν σταματάει ποτέ, αυτό είναι το σωστό, τα περιθώρια όμως που υπάρχουν για να γίνει ορατή αυτή η βελτίωση δεν είναι απεριόριστα. Πάνω σε αυτό θα πρέπει να υπάρξει εστίαση της προσοχής όλων αυτών που έχουν τις σχετικές αρμοδιότητες και ευθύνες. Χρειάζεται βαθμολογική συγκομιδή παράλληλα με όλο αυτό, γιατί αλλιώς το χαμένο έδαφος δεν θα είναι δυνατόν να καλυφθεί από κάποιο σημείο και μετά.
Πάνω σε αυτή τη λογική λοιπόν, ο κερδισμένος εκτός έδρας βαθμός στο Ηράκλειο είναι καλοδεχούμενος και θετικός. Όχι μόνο γιατί έρχεται σε εκτός έδρας παιχνίδι, όχι μόνο γιατί θα λείψει από μία ομάδα με τους ίδιους στόχους, αλλά κυρίως γιατί κάθε κερδισμένος βαθμός σε περίοδο ντεφορμαρίσματος μετράει ακόμη πιο πολύ. Τόσο ψυχολογικά όσο και ουσιαστικά.
