Όλοι γνωρίζουν και καταλαβαίνουν, πόσο σπουδαία ήταν η νίκη του Παναιτωλικού μέσα στην Τούμπα. Μία νίκη που τον έφερε στην τέταρτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μία νίκη που ίσως είναι η πιο μεγάλη μέχρι στιγμής στην ιστορία του, σίγουρα πάντως είναι η πιο σπουδαία εκτός έδρας. Μία νίκη που ήρθε με δύο γκολ ενός παίκτη που σκόραρε για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα της ομάδας του, κάτι που δεν κατάφερε σε έναν ολόκληρο γύρο πρωταθλήματος. Ήταν αυτός όμως που χάρισε αυτή τη σπουδαία νίκη και δικαιώθηκε έστω και αργά.
Δικαιώθηκε γιατί όχι μόνο πέτυχε δύο γκολ σε αυτό το σπουδαίο αποτέλεσμα για την ομάδα του, αλλά κυρίως για το ότι δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει γι’ αυτό. Όσο κι αν η ψυχολογία δεν ήταν με το μέρος του μετά από τόσες αγωνιστικές χωρίς γκολ, κατάφερε να ξεπεράσει όλο αυτό και να βροντοφωνάξει παρόν. Δικαίωσε ακόμη και τον προπονητή του, που συνέχισε να τον έχει ως πρώτη επιλογή στη θέση του φορ. Βέβαια σε αυτό συνετέλεσε και η ατυχία του Μορένο.
Δεν σημαίνει πως αυτομάτως μετά το παιχνίδι της Τούμπας, ο βραζιλιάνος έγινε καλύτερος φορ. Το ότι όμως δεν είχε σκοράρει μέχρι τώρα σε επίσημο ματς, δεν σήμαινε ταυτόχρονα και πως ήταν κακός ποδοσφαιριστής. Πρόκειται για έναν δουλευταρά και ομαδικό παίκτη, που προσφέρει ποικιλοτρόπως στο παιχνίδι της ομάδας του και είναι χρήσιμος για έναν προπονητή. Σίγουρα έχει μειονεκτήματα όπως και καλά στοιχεία, αλλά για να σκοράρει κανείς δεν φτάνει μόνο η ικανότητα, χρειάζεται πολλές φορές και η τύχη. Αυτή την είχε ο Άλβες στο παιχνίδι της Τούμπας και την εκμεταλλεύτηκε δίνοντας χαρά σε χιλιάδες ανθρώπους.
Ταυτόχρονα έδωσε και απαντήσεις σε κάποιους, ευτυχώς λίγους, που τον αποδοκίμαζαν τόσο καιρό. Τα γκολ που πέτυχε, ήταν η απάντηση του Άλβες σε όσους επιμένουν να λειτουργούν με αυτό τον τρόπο. Ευτυχώς αυτοί είναι οι λίγοι, γιατί οι πολλοί με το χειροκρότημά τους σε κάθε παιχνίδι, βοηθούσαν όχι μόνο τον ποδοσφαιριστή, αλλά και την ομάδα τους ταυτόχρονα. Αυτή είναι η νοοτροπία που πρέπει να επικρατεί και σίγουρα αυτή που βοηθάει.
Στη συνολική παρουσία τώρα του Παναιτωλικού σε αυτό το παιχνίδι, το συμπέρασμα είναι αυτό που έχουμε επαναλάβει πολλές φορές μέσα από τη στήλη τον τελευταίο καιρό. Η ομάδα έχει μέταλλο, μπορεί να κάνει τη ζημιά σε οποιονδήποτε αντίπαλο και δύσκολα μπορεί να την καταβάλει κανείς. Σιγά σιγά μάλιστα, όσο θα ενσωματώνονται καλύτερα και οι νέες προσθήκες, θα γίνεται ακόμα πιο ισχυρή και αποτελεσματική. Κάτι μου λέει πως όλο και καλύτερη θα την βλέπουμε από εδώ και πέρα.
