Φτάσαμε στην τελευταία αγωνιστική. Σε μια σεζόν που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από τις καλύτερες για τον Παναιτωλικό, η οποία όμως είχε κι αυτή τις δικές της συγκινήσεις. Πλέον η ομάδα έχει μπει σε μία μεταβατική περίοδο και μια επιφυλακτικότητα κυριαρχεί στις προσδοκίες των φίλων της. Αρχίζει ήδη να φουντώνει η ονοματολογία για τον επόμενο μεγαλομέτοχο, παρά το γεγονός ότι ο Κωστούλας δεδηλωμένα θα συνεχίσει να στηρίζει οικονομικά για όσο διάστημα χρειαστεί μέχρι τη διαδοχή στην ιδιοκτησία και δεν δείχνει ιδιαίτερα βιαστικός να αποσυρθεί.
Ο Παναιτωλικός παρόλα αυτά είναι και θα παραμείνει η ομάδα του κόσμου της και όσο οι χιλιάδες φίλοι του τον ακολουθούν και τον στηρίζουν θα έχει τις δικές του προοπτικές. Μπορεί να μην έχει τις δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες φιλάθλους των μεγάλων ομάδων, όμως είναι μία ομάδα με λαϊκό έρεισμα και αυτό έχει πάντα τη δική του σημασία και προσδίδει την αντίστοιχη δυναμική. Είτε πρόκειται για απλό κόσμο που οι αναμνήσεις και τα βιώματα του τον δένουν με την ομάδα, είτε για πιο ζωηρούς που βρίσκουν το δικό τους τρόπο έκφρασης στην κερκίδα και σημαίνει επίσης πράγματα γι’ αυτούς, είτε για νεαρά παιδιά που τώρα ανακαλύπτουν αυτόν τον σύλλογο και διαμορφώνουν τη δική τους «αθλητική ιδεολογία», η δυναμική υπάρχει και θα πρέπει να βρει τρόπο ώστε να εκφραστεί στην κερκίδα με μαζική παρουσία και στήριξη που αναμφίβολα θα βοηθήσει ποικιλοτρόπως τον Παναιτωλικό.
Ειδικά στην δεδομένη χρονική στιγμή και συγκυρία, η παρουσία του κόσμου είναι πολύτιμη και μπορεί να συμβάλει θετικά στην εξέλιξη του συλλόγου. Είτε η μαζική παρουσία δελεάσει κάποιον επίδοξο επενδυτή και δείξει ότι υπάρχει λαός και εμπορικότητα πίσω από το όνομα Παναιτωλικός, είτε χρειαστεί να στηρίξει οικονομικά με τα εισιτήρια (διαρκείας και μη) ή με την μαζική αγορά μετοχών αν χρειαστεί σε περίπτωση που προκύψει σενάριο λαϊκής βάσης, η δυναμική του κόσμου πρέπει να εκφραστεί εμπράκτως γιατί μόνο έτσι θα έχει χρησιμότητα και θα μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις.
Πρέπει να ξεχαστεί η πρακτική της πολυθρόνας και να επανέλθει η πρακτική της παρουσίας στην κερκίδα σε ότι αφορά τους Παναιτωλικούς. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο και ο μόνος τρόπος όσοι αγαπούν αυτή την ομάδα να την βοηθήσουν ουσιαστικά. Όσοι νοιώθουν και είναι Παναιτωλικοί και δεν αντιλαμβάνονται το ρόλο τους ως φιλάθλου ή οπαδού να εξαντλείται στην εύκολη κριτική και στην ανέξοδη παρακολούθηση εκ του μακρόθεν, βρίσκονται μπροστά σε αυτή την πρόκληση και οφείλουν να ανταποκριθούν. Η αγάπη προς την ομάδα δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα μόνο φιλολογικό αλλά να εκφράζεται και εμπράκτως. Αν και παραμένει από τις ομάδες που έχουν ακόμη κόσμο, σχεδόν μονίμως στην έκτη θέση στα εισιτήρια στη Super League, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη στήριξη γιατί αυτό είναι εφικτό όσο και απαραίτητο τη δεδομένη στιγμή.
Μπορεί όλα αυτά να αφορούν τη νέα σεζόν πλέον και φυσικά το μέλλον, όμως ας γίνει η αρχή από αυτή την τελευταία αγωνιστική. Την Κυριακή απέναντι στον Ολυμπιακό και σε ένα ολοκληρωμένο κατασκευαστικά γήπεδο στολίδι, ας δοθεί μια πρόγευση για τη στήριξη και την ώθηση που μπορεί να δώσει ο κόσμος στην ομάδα. Ας συρρεύσουν όλοι στο γήπεδο φορώντας τα χρώματα του Παναιτωλικού και να βροντοφωνάξουν, είμαστε εδώ στο πλάι σου και δεν θα σε αφήσουμε ποτέ μόνο. Που ξέρετε, ίσως έχουν τη χαρά να πανηγυρίσουν και μία μεγάλη νίκη, ένα ακόμη κατόρθωμα του «Τίτορμου» που θα το θυμούνται ίσως για καιρό.
