Μετά το βραδινό φαγητό καθήσαμε στην αυλή επιζητώντας ηρεμία και χαλάρωση. Η κίνηση έχει αραιώσει πολύ, οι άνθρωποι έχουν μαζευτεί στα σπίτια τους ή στα διάφορα μπαράκια της γειτονιάς και το ολόγιομο φεγγάρι αρχίζει και κάνει την εμφάνιση του επιβλητικό στον αττικό ουρανό. Η Ινές μας σερβίρει δύο μπύρες και αποχωρεί διακριτικά για τα ενδότερα της οικίας, προφασιζόμενη μια ελαφριά ζαλάδα που της απαγόρευε να μείνει να μας συντροφέψει αν και θα το ήθελε πολύ. Ξάφνου ένα ζευγάρι περνάει αγκαλιασμένο και τον χαιρετάει εγκάρδια, καθώς απομακρύνονται στο σκοτάδι πιασμένοι χέρι χέρι. «Φυσάει απόψε περασμένους έρωτες» μονολογεί απευθυνόμενος σε μένα και σιγοτραγουδά «γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου, γι αυτό για να σε συναντήσω». Την ευκαιρία που μου έδωσε, να τον ρωτήσω για τον έρωτα, δεν την άφησα να πάει χαμένη αλλά κι αυτός με περισσή προσήνεια ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα μου.
“Στην εποχή που ζούμε λείπουν οι τελετές και οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Μια μερίδα της κοινωνίας, αυτή που κατευθύνει συνειδήσεις, προτιμά το ο,τιδήποτε αγοραίο. Αντιτάσσομαι -όσο μπορώ- σε αυτόν που επιδιώκει σεξ αντί για έρωτα όπως επίσης σε αυτόν που κινούμενος από ιδιοτέλεια παραμερίζει την φιλία, την αλληλεγγύη, την αγάπη. Σκέψου ότι γυναίκές στο Πακιστάν, στο Αφγανιστάν και στα βάθη των φονταμενταλιστικών κόσμων λιθοβολούνται καθημερινά, επειδή είχαν το δικαίωμα επιλογής συζύγου, επειδή έκαναν το λάθος να ερωτευτούν. Και σε αυτόν τον κόσμο, στο δικό μας μικρόκοσμο τα πρότυπα που μας πλασάρονται καθημερινά- και δυστυχώς γινόμαστε εκόντες άκοντες θιασώτες ή και τιμητές- έχουν να κάνουν σχέση με το σεξ. Ο Καμύ μίλαγε για τις αδικαιολόγητες απελπισίες που κυριεύουν όλους μας και σαν αντίδοτο παρουσίαζε τον έρωτα, τον μεγάλο έρωτα. Το κάθετι αγοραίο μπορεί να σου προσφέρει μια στιγμιαία ικανοποίηση αλλά γιγαντώνει τις ανασφάλειές σου σε βάθος χρόνου. Νομίζω ότι η λύση είναι να στραφούμε σε μη εμπορικά πράγματα, να οργανωθούμε σε κοινότητες και να σταθούμε απέναντι σε όποιον μας μαθαίνει πως να πουλάμε το σώμα μας και την ψυχή μας. Η ζωή είναι μικρή ώστε να μην πουλήσουμε ακριβά -ποιοτικά- το τομάρι μας – στους εμπόρους ελπίδας και τους κερδοσκόπους των αξιών μας”.
Προφανώς μετά από αυτά τα λόγια, δεν έχει καμία σημασία που μου άφησε αναπάντητα ερωτήματα γύρω από τη γνωριμία του με την Ινές καθώς και τα βήματα μέχρι τον γάμο τους και τη γέννηση της κόρης τους. Φαίνεται ότι η Ινές ενσαρκώνει τον έρωτα και αντιπροσωπεύει πολλά περισσότερα από μια σύντροφο. Μια ιδέα και πολλές αξίες ίσως. Όσο προχωράνε οι συζητήσεις μας, τόσο ξετυλίγεται το κουβάρι με την δαιδαλώδη και δυσνόητη για μένα προσωπικότητα του NISOS, καθώς γίνεται αντιλληπτή η απολυτότητά του και οι αντικομφορμιστικές του ιδέες, που καθόλου αδιάφορες δεν είναι.
“Χαράματα η ώρα τρεις” αλλά τόσο απορροφημένος από την κουβέντα μας δε μπορώ να ξεχυθώ στην αγκαλιά του Ύπνου. Αυτός ατάραχος καπνίζει ακόμα και σιγοαπαγγέλει τον Ερωτικό Λόγο του Σεφέρη. “Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας,μόνο στη μνήμη απέμεινες, ένας βαρύς ρυθμός, ρόδο της νύχτας πέρασες, τρικύμισμα πορφύρας τρίκυμισμα της θάλασσας… Ο κόσμος είναι απλός“.
