Κάτι μεγάλο συγκινεί τον Ομπάμα για την Ελλάδα. Και τίθεται το ερώτημα: Τι άραγε απ’ ό,τι συγκινεί τον Ομπάμα, συγκινεί εμάς;
Τι έχουμε δηλαδή να πούμε εμείς για τη Δημοκρατία μπροστά στον Παρθενώνα;
Έχουμε. Πώς δεν έχουμε;
Ένα μεγάλο χασμουρητό!
Ο πρόεδρος της πιο ισχυρής χώρας στον πλανήτη έρχεται στην Αθήνα και βροντοφωνάζει στα Ελληνικά: “Ζήτω η Ελλάς”.
Το είχαμε ξεχάσει κι αυτό!
Το ξεχάσαμε; Όχι! Δεν το ξεχάσαμε. Αντιθέτως. Το θυμόμαστε, αλλά το έχουμε ενοχοποιήσει, το ακούμε πια ως φασιστική κραυγή ακροδεξιών!
Εδώ και πολύν καιρό, μια παρέα κοντοκουρεμένων το οικειοποιήθηκε. Κι εμείς τους το εκχωρήσαμε ευχαρίστως. Σα να μας βάραινε… “Πάρτε το παιδιά, δικό σας”, είπαμε πρόθυμα. Με τον ίδιο πρόθυμο τρόπο που εκχωρήσαμε τους Πομάκους στην Τουρκία, επειδή ήταν μουσουλμάνοι, ξεχνώντας ότι ήταν Έλληνες βιαίως εξισλαμισμένοι.
Θα πεις, εδώ ξεχάσαμε ότι ήμαστε Έλληνες βιαίως εκχριστιανισμένοι… Αυτό μας μάρανε; Αλλ’ αυτά… “περασμένα, ξεχασμένα”, λέει… Εντάξει. Μόνο που έχουν αφήσει στο πετσί μας μια παρακαταθήκη και η οποία σηματοδοτεί την εθνική συμπεριφορά μας μέχρι σήμερα…
Για παράδειγμα, κυρίαρχη ιδέα στη χώρα, σήμερα, είναι πως όλοι οι Έλληνες είναι ορθόδοξοι… Και, φυσικά, όποιος είναι μουσουλμάνος, είναι Τούρκος.
Τόσο μπούφοι είμαστε!
Και δε σταματάμε σ’ αυτό! Διαλαλούμε ότι… όποιος δεν είναι ορθόδοξος σ’ αυτή τη χώρα, δεν είναι καν Έλληνας. Και όποιος έχει φάρο του την αρχαία Ελλάδα (όπως ο Μπαράκ Ομπάμα, ας πούμε) είναι ειδωλολάτρης…
Αν δεν είναι ειδωλολάτρης, είναι σίγουρα αρχαιολάτρης, γραφικός. Οπότε του αξίζει η κοινωνική περιφρόνηση και ο επαγγελματικός διωγμός.
Όταν όμως έρχεται ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και λέει “ζήτω η Ελλάς”, χειροκροτάμε από κάτω, σαν πίθηκοι. Ξεχνάμε την πραγματικότητά μας. Για να επανέλθουμε σ’ αυτήν, αμέσως μόλις ο Ομπάμα φύγει…
Να μην διαφύγει από κανέναν η λεπτομέρεια που λέει: Αν κάποιος από μας τους καθημερινούς ανθρώπους πει στην ομιλία του σε μια αίθουσα ή απλά στην παρέα του, “ζήτω η Ελλάς”, θα καταχωρηθεί στην συνείδηση των συμπολιτών ως χρυσαυγίτης.
Ρε μπας κι είναι χρυσαυγίτης ο Μπαράκ Ομπάμα;
Ή μήπως όλοι εμείς “χάσαμε τ’ αυγά και τα καλάθια” και “δεν ξέρουμε πού πάνε τα τέσσερα”;
Εν πάση περιπτώσει, ο Ομπάμα στην Αθήνα ήταν μια πρόκληση για την “κυβερνώσα αριστερά”, η οποία πρέπει τώρα να μας πει αν είναι υπέρ ή κατά των Αμερικανών.
Έχουμε κάθε δικαίωμα να το ρωτάμε, διότι αυτοί που περίμεναν τον Ομπάμα σαν Αηβασίλη και τον ύμνησαν τούτες τις μέρες (άσε που ο Τσίπρας το έπαιξε μέχρι και φιλαράκι μιλώντας του στον ενικό) ήταν οι ίδιοι που φώναζαν μονότονα επί δεκαετίες “φονιάδες των λαών Αμερικάνοι”.
Προτού μας αποτρελάνουν, θα ήταν καλό να μας πουν: Είναι ή δεν είναι φονιάδες των λαών οι Αμερικάνοι;
Αν είναι, γιατί επένδυσαν απελπισμένα στον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ;
Αν δεν είναι, γιατί δεν του ζητάνε συγγνώμη που τόσες δεκαετίες κατηγορούσαν φριχτά αυτόν και τη μεγάλη πατρίδα του;
Γιατί μας ζάλιζαν τον έρωτα τόσον καιρό;
Και γιατί ένας πλανητάρχης να μας σεβαστεί ως λαό, γιατί να μας βοηθήσει στο χρέος ρε παιδί μου, όταν τα ίδια πρόσωπα που μόλις χθες τον έλεγαν δολοφόνο, σήμερα τον γλείφουν ως ευεργέτη;
Πόσα έσουραν οι ίδιοι αυτοί στον Σημίτη για κείνο το “ευχαριστώ τους Αμερικανούς” την επαύριο των Ιμίων;
Λοιπόν, σύντροφοι, δεν σας προσπερνάμε μόνο εμείς, οι καλόγνωμοι πολίτες, σας προσπερνά η Ιστορία. Δεν παίρνετε όμως χαμπάρι…
Κι εσείς, καλοί πατριώτες, αντίπαλο δέος του Σύριζα, που τάχα μου δικαιώθηκε η εκ γενετής στάση σας απέναντι στην χρεοκοπημένη ιδεολογία του κομμουνισμού, εσείς που σηκώνετε περήφανα το λάβαρο της ρωμιοσύνης και δακρύζετε όταν ακούτε Αγιασοφιά, δεν κατανοείτε καν, ούτε θα κατανοήσετε ποτέ αυτή την ανάγκη των ξένων ηγετών να έρθουν μια φορά στη ζωή τους στην Ελλάδα και (καθώς έπαιρνε δύναμη ο μυθικός Ανταίος, όταν πατούσε στο έδαφος) να πάρουν δύναμη από αυτή την ιερή γη ατενίζοντας τον Παρθενώνα…
Θυμίζω ότι ο Παρθενώνας είχε κατασκευαστεί χίλια χρόνια πριν από την Αγιασοφιά…
Σας λέει κάτι αυτό;
Πείτε μου λοιπόν κι εσείς, χωρίς λογικές αντινομίες αυτή τη φορά, πείτε μου: Πού αρχίζει η μνήμη σας και πού τελειώνει;
Αλλά… δεν κατανοείτε ότι ΕΓΓΥΗΣΗ επιβίωσης αυτού του έθνους είναι η αρχαία κληρονομιά μας. Αυτή που για τους δικούς του λόγους επικαλέστηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ και αγνοείτε παντελώς, εν τη αγνοία σας δε, τσαλαπατάτε.
ΑΥΤΟ είναι το αστείρευτο κεφάλαιο που κατέθεσε στην Εθνική Τράπεζα της Ιστορίας ο αρχαίος και ο πανάρχαιος Ελληνισμός, ΑΥΤΟ το κεφάλαιο τοκίζεται ασταμάτητα διά μέσου των αιώνων για να επιτρέπει σ’ εμάς τους ανάξιους να ζούμε σ’ αυτόν εδώ τον ιερό τόπο.
Σύντροφοι, πατριώτες, τόσο οι μεν, όσο κι οι δε, αγνοείτε τι εστί Ελλάς, που λέει ο Ομπάμα… Κι αν τυχόν δεν σας αρέσει τι λέει ο Ομπάμα, μάθετε τι έλεγε ο Γκαίτε: «Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη».
