Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ της οποίας είμαστε μέλη, στερείται θεμελιωδών ιδιοτήτων. Δε λέμε “αρετών”, γιατί θ’ ακουγόταν επιτηδευμένο.
ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ιδιότητες της κοινωνίας είναι η εκτίμηση, η διάκριση, η επιβράβευση. Η κοινωνία που δεν ξέρει…
ΝΑ ΕΚΤΙΜΑ την προσφορά του δημιουργού, του καλλιτέχνη, του επιστήμονα, ή, να διακρίνει την θετική από την αρνητική προσφορά ενός μέλους της, όταν επιβραβεύει το άθλιο αντί του ωραίου…
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ που έμαθε να “τα θέλει όλα δικά της”, έτσι όπως το λέμε λαϊκά: “τα εμά εμά και τα σα εμά”…
Ο ΛΑΟΣ δηλαδή, το έθνος, που “του έταζαν ένα γάιδαρο κι αυτός τον κοίταγε στα δόντια”, παναπεί, δεν ξέρει να ευγνωμονεί κανέναν για τα δώρα της Ιστορίας, της Φύσης ή των προγόνων…
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ; Τι δικαιούται δηλαδή; Ποιος του χρωστάει τι; Γιατί να του δώσει τι; Είναι ένα ερώτημα που απαιτεί απάντηση!
ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΜΕ αυτά τα ερωτήματα, επειδή στην κοινωνία της οποίας είμαστε μέλη, το καλύτερο να κάνεις, ακόμα και το άριστο, είναι σα να μην έγινε…
ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ όλοι πάνω σου να σε φάνε ζωντανό. Όπως έγινε με την ανακάλυψη του μνημείου της Αμφίπολης…
ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΕΣ οι κακογλωσσιές, οι ζήλιες, οι μοχθηρίες, οι στρεβλώσεις, οι αγκυλώσεις, οι ιδεασμοί και πάντα…
ΣΕ ΒΑΡΟΣ της ουσίας, της αξιοπρέπειας, της δεοντολογίας. Σα να μην έμεινε τίποτα όρθιο σ’ αυτόν τον τόπο, σα να τα σάρωσε όλα η λαίλαπα της αφροσύνης!
