Το φυτό έχει ισχυρώς ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα και ύψος μέχρι τα 60 εκατοστά. Τα φύλλα είναι σύνθετα και μεγάλης περιεκτικότητας σε μηλικό και οξαλικό οξύ. Καλλιεργείται απο αρχαιοτάτων χρόνων ως όσπριο. Υπάρχουν τυποι χονδροσπερμοι και λεπτοσπερμοι. Ta σπέρματα αναπτύσσονται εντός περιβλήματος πάντοτε πιο ανοικτοχρωμου απο τα ίδια.
Κατάγεται απο το νότιο Καύκασο και την βόρεια Περσία. Πρωτη στον κόσμο σε παραγωγή ρεβυθιών είναι η Ίνδία και εν συνεχεία η Ισπανία, Αλγερία, Ιταλία, Αιγυπτος, Αργεντινή και εν συνεχεία η Ελλάδα οπου και καλλιεργειται κυρίως σε 150.000 στρέμματα στην Στερεά Ελλαδα, στην Θράκη και στην Μακεδονία.
Οικολογία
Είναι φυτό εξαιρετικά ευρωστο στην ξηρασία πραγμα που σημαίνει οτι μπορεί να καλλιεργηθεί σε περιοχες με απαγορευτικες συνθήκες για άλλα καλλιεργουμενα είδη που έχουν ανάγκες ιδιαίτερες σε νερό. Σπείρεται κυρίως την άνοιξη(Μάρτιο και Απρίλιο) σπανίως δε το φθινόπωρο γιατί υποφέρει απο το ψύχος. Υπάρχουν και προσπάθειες διάδοσης της φθινοπωρινής σποράς με την εισαγωγή ανθεκτικών στο ψύχος ποικιλιών με σχετικά καλα αποτελεσματα. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε βαριά εδάφη με ΡΗ απο 5,5 εως 8,6 . Είναι φυτό ουδετερο ως προς την φωτοπερίοδο.
Τα ρεβυθια στην χώρα μας δεν φημιζονται ως καλό προηγούμενο στην αμειψισπορά.
Καλλιεργητικές φροντίδες
Ως εαρινό φυτό, η ρεβυθιά εχει ανάγκη επιμελημένης προπαρασκευής του εδάφους καθώς και 2 εως και 3 σκαλισματων για την αντιμετώπιση των ζιζανίων. Σπείρεται σε γραμμές οι οποιες απέχουν μεταξύ τους 30-40εκατοστά ενώ οι αποστάσεις επί των γραμμών είναι 10-15εκατοστά. Το βάρος του σπορου για την καλλιέργεια ενός στρέμματος είναι περιπου 10-12κιλά.Οσον αφορά την υγρασία, άν και θεωρείται φυτό ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ξηρασία,τα ποτίσματα κατα την διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, οδηγούν στην αύξηση των αποδόσεων.
Τύποι ρεβυθιών
Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι. Ο τύπος Ντεσι ο οποίος έχει μικρά και σκούρα σπέρματα που εσωκλείονται εντός σκληρού περιβλήματος. Καλλιεργείται κυρίως στην Ινδία, Αιθιοπία, Μεξικό και Ιράν. Περιέχει μεγάλη αναλογία σε ίνες καθώς και χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη άρα το καθιστα ιδιαίτερα δεκτικό σε ατομα που έχουν ανάλογα προβλήματα. Ο τύπος Καμπούλι, είναι ανοικτοχρωμος με πιο λείο περίβλημα και κυρίως καλλιεργείται στην Μεσόγειο, στην Νοτιο Ευρώπη, Νότιο Αμερική και Ινδια. Τελος υπάρχει και ένας ασυνήθιστος τύπος , ο κέρι νέρι , ο οποιος αναπτύσσεται μόνο στην νότια Ιταλία και περιλαμβάνουν σπέρματα μεγαλύτερα και σκουρότερα.
Κατανάλωση
Τα ρεβύθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ώς όσπρια αλλα και καβουρδισμένα ως ξηροί καρποί(τα γνωστά στραγάλια ). Γίνονται και αλευρι το οποιο μετά απο ειδική κατεργασία μπορεί να χρησιμοποιηθούν και ως υποκατασταστο του καφέ. Είναι πλούσια σε φωσφορο, μαγνήσιο, ασβεστιο και σίδηρο. Επιπλέον είναι πλούσιο σε βιταμίνες Ε,Κ,Β,C. Επιπλέον περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνες και αμινοξέα όπως είναι η λυσίνη, η ισολευκίνη, η τρυποφάνη και αρωματικά αμινοξέα.
Το φυτό ως ζωοτροφή.
Παρέχουν ενέργεια και αποτελούν πηγή πρωτεινών τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα.
Εχθροί και ασθένειες.
Ο κυριότερος μύκητας ο οποίος προσβάλλει το φυτό της ρεβυθιάς είναι ο fusarium oxysporum, ο ιδιαίτερα ζημιογόνος μύκητας ascophyta pisi, ο botrytis cinera, το πύθιο αλλα και διάφορες αφίδες και φυλλορύκτες.
