Οι πάντες τώρα απεχθάνονται τον νεοφιλελευθερισμό. Τι θα πείτε όμως αν κάποιος σας πει ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει τακίμι του τον νεοκομμουνισμό; Ότι ο Τσίπρας και η παρέα του δεν είναι αριστεροί, αλλά νεοκομμουνιστές; Ότι ο “νεοκομμουνισμός” είναι η άλλη όψη του νεοφιλελευθερισμού; Ότι η πρώτη συνάντηση των δύο ρευμάτων έγινε στην Ελλάδα;
Αυτό έψαχναν τελικά οι νεομαρξιστές! Ξέραμε (και το σημειώναμε κατ’ επανάληψη με έκπληξη) ότι από την δεκαετία του ’90 στα πανεπιστήμια της Αμερικής άρχισαν να μελετούν τον Κάρολο Μαρξ. Τώρα καταλαβαίνει ο καθένας ότι δεν ήταν επειδή αυτοί οι φωστήρες προσχώρησαν στον Μαρξισμό. Ήταν γιατί έψαχναν μία ιδεολογική συνάντηση των δύο κυρίαρχων ιδεολογιών του πλανήτη! Και πρέπει να εργάστηκαν πολύ πάνω σ’ αυτό!
Μπορεί να είχε καταρρεύσει ο “υπαρκτός σοσιαλισμός” το 1989, όμως άφηνε παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα μία κυρίαρχη Σχολή Σκέψης. Η ανυπομονησία του καπιταλισμού να φτάσει σ’ ένα ξέφωτο και να θεραπεύσει τις αφόρητες καταθλιπτικές του τάσεις, ήταν μεγάλη. Έπρεπε να επιταχυνθεί η διαδικασία.
Κι αντί τα δύο κυρίαρχα πολιτικά ρεύματα να συγκρούονται και ν’ αλληλοφθείρονται, σκέφτηκαν να τα παντρέψουν, να γεννήσουν ένα υβρίδιο πυρηνικής ισχύος, κατασκευασμένο από τα υλικά και των δύο “γονέων”. Κοινό στοιχείο και των δύο ήταν έτσι κι αλλιώς η παγκόσμια κυβέρνηση, όπως ακριβώς ήταν ΚΑΙ ο πρωτογενής κομμουνισμός, όπως εκφράστηκε με τα τσιτάτα της Πρώτης Διεθνούς. Ο Λένιν το άλλαξε αυτό μετά, όταν, “αδειάζοντας” τον Μαρξ και τη Λούξεμπουργκ που ήθελαν “παγκόσμια επανάσταση”, επέβαλλε τελικά το δόγμα “επανάσταση σε μια μόνο χώρα”.
Το ιδεολογικό υβρίδιο που κατασκεύασαν στο εργαστήριό τους οι νεομαρξιστές, ονομάστηκε “νεοφιλελευθερισμός” και ήταν ευφυές εκ μέρους τους ν’ αποσιωπηθεί ότι το αίμα στις φλέβες του νεοφιλελευθερισμού λεγόταν “νεοκομμουνισμός”.
Ήταν… επικοινωνιακό ζήτημα!
Βλέπαμε τις Η.Π.Α. να εφαρμόζουν “σοσιαλμανείς” πολιτικές και δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει. Το θηρίο πρόγραμμα περίθαλψης του Ομπάμα, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η οικονομική κρίση του 2008… Και το κορυφαίο: Να συμβαίνει εθνικοποίηση επιχειρήσεων… πού… στις Η.Π.Α… Αν είναι δυνατόν!
Τώρα, τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν. Αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε τι παίχθηκε.
Υπάρχει ιδεολογία εδώ, και θα δείξουμε παρακάτω ποια…
Στο άρθρο μου με τίτλο “Ο μαρξισμός υπό το φως της Νέας Τάξης Πραγμάτων” που δημοσιεύτηκε στο agriniovoice στις 4 Ιανουαρίου 2016 , έγραφα μεταξύ άλλων:
“… ο Μαρξ επεκτείνοντας τον συλλογισμό του κατασκευάζει την “φωτισμένη πρωτοπορία” του Κομμουνιστικού Κόμματος. Τελικός αντικειμενικός σκοπός και αναπόφευκτη τελική μορφή του πολιτεύματος για την ανθρωπότητα είναι η εγκαθίδρυση μιας αδιατάρακτα ειρηνικής, αταξικής κοινωνίας, ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΟΣ. Δηλαδή ο Μαρξ ήταν ο πρώτος θεωρητικός της… παγκοσμιοποίησης ή, αλλιώς, της Νέας Τάξης Πραγμάτων! Η αριστερά που κατηγορεί την παγκοσμιοποίηση, θα έπρεπε να το ξανασκεφτεί για να μην εκτίθεται τόσο κραυγαλέα”.
“Να εκτίθεται”; Ήταν πολύ αθώο εκ μέρους μου να μιλώ με τόσο μεγάλο σεβασμό για την αριστερά! Πολύ αφελές, μάλλον… Εγώ βέβαια εννοούσα την παλιά γνώριμη καλή συνετή αριστερά, που δικαιούται αυτόν τον σεβασμό. Αλλά εκείνη η αριστερά δεν υπήρχε πια. Δεν υπάρχει. Στη θέση της είναι κάτι άλλο. Είναι η “παρέα του Τσίπρα”. Η επιλογή Βαρουφάκη στις 26 Ιανουαρίου 2016 δεν ήταν καθόλου τυχαία, αλλά προσχεδιασμένη. Ο τύπος ανήκε στους νεομαρξιστές οικονομολόγους. Όπως και ο Νίκος Παππάς. Το δεξί χέρι του Τσίπρα, ο “παντοκράτορας” για πολλούς Υπουργός Επικρατείας…
Η Ελλάδα ήταν ένα ιδανικό πειραματόζωο για να δοκιμάσει τα λογιστικά του εργαλεία το νέο παγκόσμιο σύστημα. Αυτό το γράφουμε από το 2010 επίμονα. Το είχαμε αποκωδικοποιήσει, αλλά δεν το “πιάναμε” ακριβώς… Εκείνο που δεν γράφαμε και το ανακαλύπτουμε τώρα, είναι ότι αυτά τα “λογιστικά εργαλεία” δεν ήταν της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, έτσι, γενικώς και αορίστως, αλλά, συγκεκριμένα, του ιδεολογικού ζευγαριού “νεοφιλελευθερισμός – νεοκομμουνισμός”, του ιδεολογικού υβριδίου που δεν βρήκε ακόμα το όνομά του, κι έπρεπε να δοκιμαστούν σε μία χώρα “με καπιταλιστικό σύστημα, αλλά σοβιετική οικονομία”. Η Ελλάδα ήταν το ιδανικό πειραματόζωο. Μοναδικό στον κόσμο. Διέθετε όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά.
Ο Τσίπρας και η παρέα του θ’ αναλάμβαναν την ολοκλήρωση του πειράματος. Η προετοιμασία για την άνοδο στην εξουσία των νεομαρξιστών οικονομολόγων άρχισε τον Φεβρουάριο του 2008. Τα “Δεκεμβριανά” και άλλες ανάλογες “λαϊκές εξεγέρσεις” ήταν “πρόβες” για να περάσουν από τεστ τα δυναμάρια του λαού, ο οποίος (κατηχούμενος με μηδενιστική απαξίωση για την Πολιτική και την Δημοσιογραφία, τους δύο πυλώνες της Δημοκρατίας) θ’ αναλάμβανε με τον όγκο του να υπερασπίσει το λαϊκό πραξικόπημα των “νεοκομμουνιστών” και των “νεοδεξιών”.
Υπό το φως αυτών των διαπιστώσεων, εξηγείται πλήρως η προεκλογική, αλλά και η κυβερνητική ρητορεία της παρέας, αλλά και της συμμαχίας του Τσίπρα.
Αρχίζουμε λίγο – λίγο ν’ ανιχνεύουμε τα χαρακτηριστικά της Νέας Τάξης: Μείξη όλων των φυλών της γης με σκοπό να συντελεστεί στον πλανήτη ΜΙΑ φυλή, με ΜΙΑ γλώσσα και ΜΙΑ θρησκεία.
Στις 3 Μαρτίου 2016 το TheCaller φέρνει στο φως ένα τρομακτικό ντοκουμέντο. Πρόκειται για μία ακαδημαϊκή έρευνα του Νίκου Παππά για το μεταναστευτικό. Την είχε εκπονήσει στα φοιτητικά του χρόνια, όταν ακόμα ήταν στην Αγγλία. Είναι ανηρτημένη στο site του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου. Ο γενικός τίτλος της έρευνας είναι «Αν μπορούν οι μετανάστες να σώσουν την Ελλάδα από την γήρανση του πληθυσμού”. Δείτε ολόκληρο το κείμενο στο TheCaller. Εδώ θα σταχυολογήσουμε μόνο τα εξής:
«Οι μετανάστες είναι κυρίως νεαρότερων ηλικιών και συχνά συνοδεύονται από ανήλικα παιδιά, με αποτέλεσμα η παρουσία τους να τείνει να μετριάζει την τάση της γήρανσης του πληθυσμού. Η σημασία της καθαρής μετανάστευσης είναι φανερή στα αποτελέσματα της περίπτωσης της μηδενικής καθαρής μετανάστευσης. Αυτό το σενάριο ακολουθεί την παρακάτω ερώτηση. Τι θα γινόταν εάν τα ελληνικά σύνορα έκλειναν τελείως και οι αλλαγές στον ελληνικό πληθυσμό θα εξαρτιόνταν μόνο από τον βασικό ρυθμό γεννήσεων και του προσδόκιμου ζωής; Αυτό είναι το ‘’χειρότερο’’ σενάριο από όλα όσα ερευνήσαμε και αποκαλύπτει σε ένα μεγάλο βαθμό την θετική επίδραση που οι μετανάστες είχαν και θα συνεχίσουν να έχουν στα χρόνια που θα έρθουν»…
Και:
“Σε κάθε περίπτωση, η φαινομενική πολιτική υπαινίσσεται ότι το επίπεδο της ετήσιας καθαρής μετανάστευσης είναι μεγάλης σημασίας για το δημογραφικό μέλλον της Ελλάδας και ότι τα τωρινά επίπεδα μετανάστευσης δεν είναι αρκετά για να απομακρύνουν πλήρως τις επιδράσεις στην γήρανση. Στην προσομοίωση, δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ νόμιμων και παράνομων μεταναστών. Η πλήρης νομιμοποίηση των ξένων πληθυσμών θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα προς μια συνεχή και βιώσιμη μεταναστευτική πολιτική. Η νομιμοποίηση, θα αύξανε τις προσόδους στην εθνική ασφάλιση και στο φόρο εισοδήματος, ενώ επίσης θα μείωνε τα εμβάσματα και την διαρροή κεφαλαίων εκτός της χώρας (Κόντης κ.α., 2006). Μια ενεργή μεταναστευτική πολιτική λοιπόν, είναι σημαντική προκειμένου να επιβεβαιώσει τα ικανά κύματα μεταναστών. Ωστόσο, καθώς οι μετανάστες γερνούν και οι ίδιοι, δεν μπορεί να γίνεται επίκληση σε αυτούς για πάντα”…
Αποκωδικοποιώντας αυτό το παλιό κείμενο του τότε φοιτητή και νυν Υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, θα καταλάβουμε πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι το προσφυγικό που αυτή την ώρα “πνίγει” τη χώρα και μάλιστα στην χειρότερη στιγμή της Ιστορίας της, ήταν “στημένο”. Όπως απεκάλυψε πρόσφατα και ο ευρωβουλευτής του… Σύριζα Στέλιος Κούλογλου λέγοντας:
«Αυτή η κρίση, η οποία έχει προκύψει, είναι μία κρίση που την είχαν στήσει, την είχαν προετοιμάσει εδώ και καιρό, με ή χωρίς τον Ερντογάν, και, μάλιστα, ανώτατος αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μου είχε πει ότι ο Μάρτιος (του 2016) θα είναι ο πιο κρίσιμος, ο πιο δύσκολος μήνας στην ιστορία της Ελλάδας, από τη μεταπολίτευση και μετά ή ακόμη από τις τελευταίες δεκαετίες και μετά».
Δεν είναι μόνο ο Υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς. Πρόσφατα ο αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Ξυδάκης δήλωσε:
“Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος είναι τεράστιο, μεσομακροπρόθεσμα μπορεί να ωφεληθεί η Ελλάδα από την ενσωμάτωση ανθρώπων που θέλουν να μπουν στην κοινωνία, να εργαστούν, να ενσωματωθούν”.
Στο ίδιο πνεύμα και ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, μία μέρα μετά την πρόβλεψη ότι η Ειδομένη θα μείνει κλειστή για 2 – 3 χρόνια, το πρωί της Πέμπτης 3 Μαρτίου 2016 δήλωσε: “Είναι επιστημονική αλήθεια ότι το μεταναστευτικό ρεύμα σώζει δημογραφικά τις περιοχές που πηγαίνει».
Συμπέρασμα: Η “πρόσκληση” και η ενσωμάτωση των προσφύγων ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΉ αυτής της κυβέρνησης. Αποδεδειγμένα πλέον. Οι άνθρωποι που κυβερνούν την Ελλάδα, εγκληματούν σε βάρος του λαού, σε βάρος του έθνους. Αν δεν είναι αφελείς, είναι υποχείρια. Και δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο από τα δύο…
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Έφαγα χρόνο απο τη ζωή μου για να διαβάσω τη μεγαλύτερη μπούρδα που έχει γραφτει ποτέ σε ενημερωτικό σάιτ απο καταβολής του ίντερνετ. Σας πείραξε η τσίκνα κ. Φλωρόπουλε. Αφήστε τη δημοσιογραφία και ανοίξτε καμιά ψησταριά, μιας και όπως φαίνεται είστε σε παραισθησιακή κατάσταση απο τα ντουμάνια.
Εγώ γράφω επωνύμως. Και με το πρόσωπό μου. Κι αναλαμβάνω το κόστος των λεγομένων μου ολόκληρο. Κι επειδή φαίνεται να γνωρίζετε καλά πώς ασκείται η δημοσιογραφία, θα έλεγα να ξεκινήσουμε από την επωνυμία σας. Αν έχετε το κουράγιο.
Το οτι συνδέεις τη Νέα Τάξη πραγμάτων, τον νεοκομμουνισμό(!@##$@#), τον νεοφιλελευθερισμό, τον σοσιαλιστή(wtf) Ομπάμα και το προσφυγικό σε ένα άρθρο σε κάνει τον άξιο συνεχιστή του Δημοσθένη Λιακόπουλου. Τα Μυστικά της Σελήνης του άξιου λογοτέχνη αξίζουν ενα vol 2. Και μετά απο αυτό το άκρως ψεκασμένο κείμενο δίκαια μπορείς να αυτοπροσδιορίζεσαι άξιος συνεχιστής του και πρεπει να το επιχειρήσεις. Μπραβο και πάλι μπράβο.
Προφανώς ξέρετε καλά τι λέτε κύριε Καλόπουλε. Όταν δεν σας έχουν διαφύγει "τα μυστικά της Σελήνης" (τα οποία δυστυχώς δεν γνωρίζω και τα μαθαίνω από σας), σίγουρα είστε ενημερωμένος για το τι πρεσβεύει ο κ. Λιακόπουλος, άρα έχετε άποψη τεκμηριωμένη και περί εμού. Ότι κατατάσσετε και εμένα στην κατηγορία του Λιακόπουλου, είναι συνεπώς φυσικό. Ισχύει στην περίπτωσή σας η αψέκαστη παροιμία – και παρηγοριέμαι μ' αυτήν: "Κουκιά ξέρει, κουκιά μαρτυράει"…
Προφανώς ο καθένας έχει τό δικαίωμαι τής γνώμης του. Σύμφωνα όμως μέ τόν Πλάτωνα ''γνώμη μπορεί νά έχουν άπαντες….γνώση όμως γιά νά έχουν γνώμη έχουν;'' .
Ο συντάκτης παραθέτει τήν γνώμη του μέ ευγένεια καί χωρίς νά προσβάλλει κανέναν, τήν οποία στηρίζει σέ δηλώσεις συγκεκριμένων ατόμων καθώς καί σέ ερμηνεία γεγονότων πού συνέβησαν στό πρόσφατο παρελθόν.
Φαντάζομαι πώς κανένας από αυτούς δέν μπορεί νά χαρακτηριστεί ώς τσικνισμένος ή ψεκασμένος ή χρήστης παραισθησιογόνων.
Επίσης φαντάζομαι πώς τό ανώνυμο φοβισμένο ανθρωπάκι πού υπογράφει ως Σοφία καθώς καί ο κος Καλόπουλος θά δηλώνουν Ελληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Ζητώ συγνώμη εάν δέν είναι έτσι. Εάν όμως είναι τότε θά έπρεπε νά έχουν κατά νού τήν πρόσφατη συνέντευξη τού αρχιεπισκόπου, ο οποίος σέ σχετική ερώτηση απάντησε στήν δημοσιογράφο: ''Είναι κανονισμένα αυτά κορίτσι μου πρίν από πολλά χρόνια………..'' Τσικνισμένος, ψεκασμένος καί μέ παραισθήσεις κι αυτός;
Τελικά πέρα από προσβολές, αγένειες καί ύβρεις, υπάρχει μήπως δυνατότητα αντιπαράθεσης μέ επιχειρήματα καί ευγένεια στήν άποψη τού συντάκτη, ή πρέπει νά τό πάρουμε απόφαση ότι αυτό είναι τό επίπεδο μας, οπότε προφανώς καί δέν πρέπει νά μάς ξενίζει τίποτα απ΄ότι συμβαίνει ή πρόκειται νά συμβεί γύρω μας;