Υπερβολές. Χαρακτηρισμοί.Συγκρίσεις. Και τι δεν έχουμε δει τις τελευταίες μέρες για τους μικρούς της Εθνικής Νέων που έδωσαν ακόμη ένα χαμόγελο στον ταλαιπωρημένο Ελληνικό λαό. Σίγουρα η επιτυχία των παιδιών είναι τεράστια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ώρα για να τους φουσκώσουμε τα μυαλά. Οι προσωπικές υπερβολές για τους νεαρούς και οι χαρακτηρισμοί ως «νέοι τάδε» ή τυχόν συγκρίσεις με κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον πλανήτη είναι ότι χειρότερο μπορεί να τους συμβεί. Καλή η προβολή, αλλά ως ένα όριο.
Συνέβη πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά εξακολουθούμε να κάνουμε τα ίδια λάθη. Και το ωραίο είναι ότι τα περισσότερα λάθη στο χάσιμο ταλέντων έχει ξεκινήσει από τις εφημερίδες. Όταν οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι είναι τεράστιοι λέγοντας «νέος Μέσι» ή «νέος Ρονάλντο» φτάνουμε σε ακραίες καταστάσεις.
Εδώ και χρόνια η Ελλάδα βγάζει ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου, ικανούς να παίρνουν μεταγραφή σε κάποιες από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Ευτυχώς που πλέον οι Ευρωπαϊκές ομάδες ρίχνουν ματιές στην χώρα μας, γιατί διαφορετικά το ποδοσφαιρικό μέλλον της χώρας θα ήταν ανύπαρκτο. Τώρα υπάρχουν ελπίδες. Αν και την περασμένη χρονιά είχαμε «στροφή» από πολλές ομάδες στο ελληνικό στοιχείο, που φέτος αναμένεται να υπερισχύσει σε μεγαλύτερο βαθμό.
Τα ταλέντα πλέον φεύγουν από την χώρα μας νωρίς (βλ. Κ. Παπαδόπουλο). Πριν καν προλάβουν να μολυνθούν από την αρρωστημένη ελληνική λογική. Μία λογική που επικράτησε στο παιχνίδι του τελικού ακριβώς επειδή η πλειοψηφία των νέων που έπαιξαν στον τελικό αγωνίζονται σε ελληνικές ομάδες. Και δεν έχει να κάνει με ευθύνη του συγκεκριμένου προπονητή ή των ίδιων των παιδιών. Είναι το πως δουλεύονται οι Έλληνες παίκτες από μικροί. Ως υποδεέστεροι των άλλων μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών.
Παρόλα αυτά το ελληνικό ταλέντο αποδεικνύει ότι εάν γινόταν λίγο σωστότερη δουλειά στην ανάδειξη ταλέντων, τότε δεν θα παραμιλούσε όλος ο κόσμος για την Ισπανία, αλλά για την Ελλάδα. Ανέκαθεν όμως στην Ελλάδα τα ταλέντα έρχονταν σε δεύτερη μοίρα, σε σχέση με τους ακριβοπληρωμένους ξένους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι όμως δεν έβγαζαν τίποτα στο χορτάρι! Οι παράγοντες έφερναν (μεγάλα) ονόματα του παγκοσμίου ή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου με ρήτρες στο συμβόλαιό τους, ότι θα παίξουν Χ παιχνίδια. Και τα έπαιζαν, ακόμη κι αν δεν απέδιδαν τα αναμενόμενα. Ακόμα κι αυτοί οι νεαροί που ξεπεταγόντουσαν που και που, μετά από λίγο καιρό περιπλανιόντουσαν στις μικρότερες κατηγορίες, ή απλά έμεναν μέτριοι ποδοσφαιριστές μιας καλής ομάδας (βλ. Μενδρινό) στην Ελλάδα.
Τα τελευταία χρόνια όμως δεν είναι τυχαίο ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και βλέπουμε όλο και περισσότερα νεαρά παιδιά να ξεπετάγονται. Η κίνηση του Γκαγκάτση το 2002 να καθιερώσει το πρωτάθλημα Νέων ανάγκασε όλες τις ομάδες να δημιουργήσουν ποδοσφαιρικά τμήματα, από τα οποία πλέον αναδεικνύονται συνεχώς ποδοσφαιριστές. Το πρώτο βήμα έχει γίνει. Πλέον μένει να υπάρξει δειλά – δειλά καθιέρωση των ταλέντων στις επιλογές των προπονητών για την βασική ενδεκάδα. Γιατί στην Ελλάδα έπρεπε πρώτα να πας στα 24 για να πάρεις παιχνίδια στα πόδια σου (βλ. Αναστασιάδη).
Η συνταγή όμως εξακολουθεί να χαλάει. Ακόμη σήμερα οι προπονητές δεν εμπιστεύονται εύκολα τους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Το έκανε ο Δώνης στον Ατρόμητο (Σκόνδρας, Μπάλλας, Τάτος, Μήτρογλου κλπ) και έφτασε τον Ατρόμητο σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Το ίδιο βέβαια συνέβη (σε μικρότερο βαθμό) στην Ξάνθη και την Τρίπολη, ενώ τον δρόμο αυτό φέτος παίρνουν ο Ολυμπιακός (!), ο ΠΑΟΚ και ο Άρης…
Το μέλλον αντιστέκεται και ένα στοιχείο που θα επιταχύνει ή καλύτερα θα βοηθήσει την αντίσταση αυτή είναι να πάψουν οι εφημεριδάδες να τα βλέπουν όλα με εμπορικό μάτι, προκειμένου να πουλήσουν μερικές δεκάδες φύλλα παραπάνω. Με λίγα και λιτά λόγια. Χωρίς παχυλούς τίτλους. Χωρίς φανφάρες και υπερβολές. Χωρίς ατυχείς χαρακτηρισμούς και συγκρίσεις που εν τέλει το μόνο που καταφέρνουν είναι να αγχώσουν τους ποδοσφαιριστές. Ακόμη κι αν οι ίδιοι λένε ότι δεν δίνουν σημασία στα δημοσιεύματα!
Το συμπέρασμα πάντως για το Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι έχει μέλλον. Με μία καλύτερη διαχείριση του υλικού του και ανάπτυξη της λογικής ελληνοποίησης των ομάδων, όλα θα πάνε καλύτερα. Τα πρώτα βήματα έχουν γίνει και η οικονομική κρίση βοηθάει να γίνουν τα επόμενα (ιδιαίτερα κρίσιμα) βήματα.
* Η ενδεχόμενη απουσία των warriors από την πρώτη προπόνηση του Παναιτωλικού, με βάση την ανακοίνωσή τους, έχει δύο οπτικές γωνίες. Η μία είναι κατανοητή ως προς τις εναλλαγές των αποφάσεων του Κωστούλα, αλλά η δεύτερη οπτική είναι αρνητική ως προς την βοήθεια που χρειάζεται η ομάδα. Βέβαια, το γεγονός ότι η επίσημη πρώτη προπόνηση θα γίνει στο γήπεδο του Παναιτωλικού και όχι στο ΕΜΙΛΕΟΝ (στο οποίο αναφέρεται η ανακοίνωση των οπαδών) ίσως ανατρέψει την κατάσταση αυτή και τελικά οι warriors να βρεθούν στην πρώτη προπόνηση.
(Ελληνικό) πρωτάθλημα της πλάκας
Γι’ ακόμη μία χρονιά στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα πρωταθλήματα έχουν γίνει ένα μεγάλο και διαρκές ανέκδοτο. Πέρυσι οι υποθέσεις με τα στημένα είχαν φέρει σε σημείο τραγικό τις Διοργανώτριες, καθώς στις κληρώσεις των πρωταθλημάτων συμμετείχε η Ομάδα Α και η Ομάδα Β…! Φέτος μπορεί να μην είχαμε Ομάδες Α και Β, αλλά στην κλήρωση της Σούπερ Λιγκ παρέστη κανονικά ο Εργοτέλης και ο Παναιτωλικός, ομάδες που διεκδικούν την επάνοδό τους με τον ίδιο τρόπο που δικαιώθηκε πέρσι ο Αστέρας Τρίπολης κόντρα στον Ηρακλή.
Φέτος όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εργοτέλης και Παναιτωλικός είναι οι ανεξάρτητοι, που δύσκολα «πιάνονται», συνεπώς αυτομάτως γίνονται ανεπιθύμητοι. Αντιθέτως Κέρκυρα και Πανιώνιος είναι η εύκολη λύση για να βολευτούν κάποιες ομάδες και να ανταλάσσουν βαθμούς, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους…
Το ωραίο πάντως είναι ότι η υπόθεση της Κέρκυρας και του Πανιωνίου (μαζί με ΑΕΚ, ΟΦΗ) παίρνει συνέχεια αναβολές, κάτι που καθυστερεί τον προγραμματισμό πολλών ομάδων, που περιμένουν να δουν σε ποια κατηγορία τελικά θα αγωνίζονται. Βάση Νόμου και λογικής η Κέρκυρα και ο Πανιώνιος δεν έχουν καμία τύχη. Όπως άλλωστε έγινε και πέρσι με τον Ηρακλή. Στην Ελλάδα όμως η λογική και ο Νόμος δεν έχει θέση σε περιπτώσεις που… δεν βολεύουν.
Κατά πάσα πιθανότητα πάντως θα έχουμε τα ίδια κωμικοτραγικά πράγματα με εμβόλιμες αγωνιστικές και καθυστερημένες εκκινήσεις στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ. Κι αν όχι εκεί, θα τα έχουμε στο πρωτάθλημα της Φούτμπολ Λιγκ, όπου προσπαθούν οι ιθύνοντες του Ελληνικού ποδοσφαίρου να χωρέσουν Ηρακλή, Βόλο και Καβάλα. Ομάδες που και καλά έχουν αθωωθεί, οπότε πρέπει να… ξανανέβουν!
Η (και καλά) κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου έγινε πέρυσι το καλοκαίρι και κράτησε για μόλις έναν χρόνο. Όλα έχουν πλέον ξεχαστεί και η «κάθαρση» αποτελεί ένα μεγάλο παρελθόν, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το μέλλον που απέδειξε η Εθνική Νέων ότι υπάρχει.
Το αρνητικό στην περίπτωση αυτή για τον Παναιτωλικό είναι ότι εάν πάρει κι άλλη αναβολή το θέμα της Κέρκυρας και τελικά δικαιωθεί ο Τίτορμος, θα αγωνιστεί στην Σούπερ Λιγκ μεν, θα χρειαστεί να φτιάξει ομάδα σε λιγότερο από ένα μήνα δε. Είναι αξιοσημείωτο ότι η σέντρα στην Σούπερ Λιγκ έχει οριστεί για τις 25-26 Αυγούστου. Δηλαδή ακόμη και στην καλύτερη των περιπτώσεων να βγει δικαιωτική απόφαση σήμερα (18 Ιουλίου), τότε ο χρόνος που περισσεύει είναι ένας μήνας ακριβώς, για να πεις ότι έχεις και μία εβδομάδα άνεσης χρόνου, ως την πρώτη αγωνιστική. Δύσκολες καταστάσεις…
