Όποιος αρσενικός έβγαλε το εξατάξιο Γυμνάσιο επί δικτατορίας, θυμάται αξέχαστα τις εντολές του γυμνασιάρχη για το κούρεμα. Όχι του χρέους. Για το κούρεμα του κεφαλιού: «Να κουρευτείτε όλοι σύρριζα». Στην εντολή αυτή υπήρχε και μια παραλλαγή, επί το λαϊκότερον, θα λέγαμε στη «μαλλιαρή»: «Να κουρευτείτε όλοι γουλί». Υπήρχε όμως και ο αξέχαστος γυμνασιάρχης Μπέσας, από το Πετροχώρι, που φώναζε κάθε πρωί στην προσευχή: «Να κουρευτείτε όλοι “εν χρω”».
Ήταν εποχές που δεν μπορούσες να πεις σε κανέναν «να πάει να κουρευτεί». Μόνο σ’ εσένα που ήσουν μαθητής του γυμνασίου μπορούσε να πει ο γυμνασιάρχης σου να πας και να κουρευτείς.
Τόσο το «γουλί», όσο και το «εν χρω», κυρίως όμως εκείνο το «σύρριζα» δεν έσβησαν ποτέ από τη μνήμη των γυμνασιόπαιδων της εποχής εκείνης. Βεβαίως δεν φταίνε οι λέξεις για το νόημα που δίνουν οι άνθρωποι σε αυτές, η λέξη «σύρριζα» δεν φταίει σε τίποτα που ως ομόηχη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ακούγεται τώρα παντού και στη συνέχεια της ζωής μας θ’ ακούγεται πολύ περισσότερο.
Όμως… μετά το κούρεμα του χρέους, το θέμα είναι αν ακολουθεί το δικό μας κούρεμα ή μήπως το ξύρισμα, θέμα είναι επίσης αν το κούρεμα αυτό θα γίνει σύρριζα ή γουλί. Μήπως «εν χρω»; Κανείς δεν ξέρει. Εκείνο που ξέρουμε όλοι, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας απασχολήσει ούτως ή άλλως. Είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση.
Όποιο κι αν θα είναι το εκλογικό αποτέλεσμα της 17ης Ιουνίου 2012, θα είναι σεβαστό, υπό τον όρο ότι θα σχηματιστεί κυβέρνηση, ότι δεν θα πάμε σε τρίτη εκλογική διαδικασία κατακαλόκαιρο. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι προτιμότερο να καλέσουμε εμείς οι ίδιοι τον στρατό ν’ αναλάβει τα ηνία του κράτους και να ξεμπερδεύουμε. Είναι απείρως καλύτερο αυτό, από το να βιώσουμε ξανά το αδιέξοδο της 6ης Μαΐου. Και είναι καλύτερο, επειδή δεν αντέχουμε άλλο, δεν αντέχει η οικονομία, δεν αντέχει η αγορά, δεν αντέχει η χώρα. Θα μείνουμε εξουθενωμένοι όλοι στο δρόμο. «Θα πάμε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι».
Είναι πάντως σίγουρο, ότι όποια κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί στις 18 Ιουνίου, δεν θα λυθούν όλα τα προβλήματα του τόπου. Το μόνο πρόβλημα που θα λυθεί με την πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας, θα είναι η επιμήκυνση της μεταβατικής περιόδου και η ελπίδα ότι δεν θ’ απουσιάσουμε από τα κέντρα των αποφάσεων της Ευρώπης. Τίποτε άλλο. Το μόνο πρόβλημα που θα λυθεί με την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ (αν εννοεί κιόλας αυτά που λέει, αν δεν αρχίσει κι αυτός να κάνει κωλοτούμπες) θα είναι η συντόμευση του μαρτυρίου, μπαμ και κάτω.
Εδώ που τα λέμε, και το ένα και το άλλο είναι ωφέλιμα, με τον τρόπο του βέβαια το καθένα. Δε μένει παρά να διαλέξουμε το ένα από τα δύο. Διότι το πραγματικό δίλημμα των εκλογών αυτών δεν είναι αυτό που λένε. Είναι – κατά τη γνώμη μας – άλλο: Ξαφνικός ή αργός θάνατος;
Για να μη συμβεί ούτε το ένα, ούτε το άλλο, απαιτείται μια εθνική κυβέρνηση που θα στηρίζεται όχι μόνο στην συνεργασία των κομμάτων, αλλά και στην πλατιά συναίνεση της κοινωνίας. Αν αυτό είναι εφικτό ή ανέφικτο, δεν το ξέρουμε. Αλλά θα δείξει. Και θα το μάθουμε…
