Φαίνεται αυθόρμητο, αλλά δεν είναι. Φαίνεται αντισυστημικό, αλλά δεν είναι. Φαίνεται αντισυμβατικό, αλλά δεν είναι. Τι είναι; Είναι το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη. Επικοινωνιακά μελετημένο, όσο κανένα άλλο, ποτέ.
Δεν είναι της ώρας ν’ αναλύσουμε τα επικοινωνιακά τερτίπια. Το «Ποτάμι» ήρθε για να μείνει. Ήρθε ν’ αλλάξει το πολιτικό σκηνικό, στρώνοντας το χαλί για την επόμενη κίνηση του συστήματος. Υπό τον όρο ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα πάρει οποιοδήποτε διψήφιο ποσοστό.
Πώς θα κάνει κάτι τέτοιο που, μόλις πριν λίγες μέρες, φάνταζε αδιανόητο;
Απλά:
Πήραν οι επικοινωνιολόγοι ένα ψαλίδι στο χέρι και άρχισαν να κόβουν από όποιο κόμμα έβρισκαν μπροστά τους. Στόχος να κόψουν από κάθε κόμμα εκείνο το αναγκαίο ποσοστό που θα του στερούσε τη δυνατότητα εισόδου στη Βουλή, ενώ ταυτόχρονα θα εμπόδιζε κάθε νέο κόμμα να κάνει σκέψεις…
Με την εμφάνιση και μόνο του «Ποταμιού» απειλείται άμεσα η πολιτική επιβίωση του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ. Και τα τρία αυτά κόμματα βλέπουν την καταπακτή του 3% και ξέρουν ότι η πτώση τους δεν έχει γυρισμό. Το «Ποτάμι» είναι πολύ κοντά στο στόχο του. Να μπει αυτό στη Βουλή εξαφανίζοντας από τον πολιτικό χάρτη τρία κόμματα. Μ’ ένα σμπάρο… τρία τρυγόνια!
Δε σταματάει όμως εκεί.
Το πιο εντυπωσιακό που θα κάνει, είναι ν’ αφαιρέσει το κατιτίς από τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσα να χάσει την πρωτιά ο Τσίπρας στις επόμενες εκλογές, ίσα δηλαδή να του στερήσει το bonus των 50 εδρών. Αυτό θα είναι ο θρίαμβος του Σταύρου.
Με πρώτο κόμμα τη Νέα Δημοκρατία και χωρίς ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ στη Βουλή, το «Ποτάμι» θα γίνει αυτόματα ο μοναδικός κυβερνητικός εταίρος! Από κει και πέρα… όλα γίνονται!
Μένουν ακόμα δύο κόμματα: Η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι το «Ποτάμι» θα «παγώσει» τη Χρυσή Αυγή, θα την καθηλώσει στα ποσοστά που πρόλαβε να στερεοποιήσει. Θρίαμβος κι αυτό μέγας!
Το ΚΚΕ θα μείνει στα κουκιά του. Θα χάσει μόνο τους αλεξιπτωτιστές. Ανεπαίσθητη απώλεια… μα τον Λένιν! Αλλά κι αδιάφορη για όλους.
Να γιατί το «Ποτάμι» μπορεί και πρέπει ν’ αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Η είσοδος στη Βουλή κάποιου άλλου νεοπαγούς κόμματος είναι, κατά τα φαινόμενα, δύσκολη έως ανέφικτη πια…
Αν μη τι άλλο, θα έχουμε ένα κόμμα στη Βουλή, τα στελέχη του οποίου ΔΕΝ θα ξεκινούν με λίβελο εναντίον των πουλημένων δημοσιογράφων, όπως θεωρούν χρέος τους να κάνουν όσοι βρίσκονται από παλιά (αλλά και όσοι τώρα εισέρχονται) στην πολιτική κονίστρα…
Όσοι το σχεδίασαν (και δεν είναι ο Θεοδωράκης που το σχεδίασε) είναι σαΐνια. Μεγάλα μυαλά! Και κλίνουμε ευλαβώς το γόνυ στη μαγκιά τους…
Το πάρτυ μπορεί να τους το χαλάσει μόνο το εκκολαπτόμενο κόμμα… του βασιλιά, με την αφασία να μεταμορφώνεται σε life style…
