Warning: chmod(): Operation not permitted in /home/545817.cloudwaysapps.com/bqgtemsqzq/public_html/wp-admin/includes/class-wp-filesystem-direct.php on line 173
Όταν όλα γίνουν όπως πρώτα... - AgrinioVOICE.gr

Όταν όλα γίνουν όπως πρώτα…

Βρισκόμαστε κάπου στις πρώτες ημέρες του 2013. Ο νέος χρόνος ήρθε και άφησε πίσω του κακές αναμνήσεις. Αναμνήσεις που αγχώνουν τους ποδοσφαιριστές. Αναμνήσεις σαν κι αυτές που επικαλέστηκε ο Νίκος Καραγεωργίου στη Συνέντευξη Τύπου για «τα παιδιά που βρίσκονταν εδώ πέρσι». Ο Παναιτωλικός έχει κάνει μία αξιέπαινη προσπάθεια στον πρώτο γύρο της Football League και ξεκινάει τον δεύτερο γύρο με ελπίδες για την άνοδο. Βρίσκεται κοντά. Πολύ κοντά στις πρώτες προνομιούχες θέσεις. Χρειάζεται απλώς μία ώθηση.

Ο Παναιτωλικός όσο καλός κι αν είναι στον αγωνιστικό χώρο, θα χρειαστεί μία έξτρα ώθηση, ώστε να κάνει το κάτι παραπάνω. Αυτή η ώθηση μπορεί να έρθει μόνο με την οικογενειακή ενότητα της ομάδας. Μία ενότητα που κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει προσπαθήσει να διαφυλάξει. Ίσως και να γίνονται κουραστικοί όλοι όσοι φωνάζουν για αυτή την άτιμη ενότητα. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Όπως θα δείτε στα στατιστικά του παιχνιδιού με τον Βύζαντα (στο ρεπορτάζ της διπλανής σελίδας), η τελευταία φορά που ο Παναιτωλικός κέρδισε με 3-0 στο Αγρίνιο ήταν στο παιχνίδι με τον Διαγόρα την περίοδο 2010-2011. Σε ένα παιχνίδι που ο Τίτορμος γιόρτασε την άνοδό του στην Σούπερ Λιγκ έπειτα από 34 χρόνια. Το κοινό στοιχείο αυτό του σκορ, όμως, είναι το μοναδικό που υπάρχει. Γιατί το κλίμα πλέον είναι εντελώς διαφορετικό.

Τότε ο κόσμος πανηγύριζε ενωμένος, φωνάζοντας συνθήματα υπέρ του Κωστούλα, για την επιτυχημένη πορεία της ομάδας που είχε δημιουργήσει. Ποιος να σκεφτόταν τότε, ό,τι μετά από ενάμιση χρόνο η ομάδα θα ήταν στην σημερινή κατάσταση; Ο μεν Κωστούλας να γκρεμίζει το πέταλο που ο ίδιος έχτισε ένα χρόνο πριν και οι οργανωμένοι να βρίσκονται στο ίδιο σημείο που ήταν τότε (όταν φώναζαν «είναι τρελός ο πρόεδρος») και να βρίζουν τον Κωστούλα ή τα μέλη της Διοίκησης.

Κοινή συνισταμένη των δύο πλευρών είναι ότι κανείς δεν βάζει νερό στο κρασί του. Ούτε ο πρόεδρος κατέβασε τις τιμές, ούτε οι οργανωμένοι αγόρασαν εισιτήρια. Και οι οργανωμένοι, ίσως για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια, έμειναν εκτός γηπέδου σε εντός έδρας παιχνίδι του Παναιτωλικού. Αυτό προφανώς και τους εξόργισε, κάνοντάς τους να… πετάνε διάφορα αντικείμενα και κροτίδες στο εσωτερικό του γηπέδου.

Το εκπληκτικό είναι ότι και οι δύο πλευρές έχουν τον ίδιο στόχο, χωρίς όμως να μπορούν να το… αποδείξουν στην άλλη πλευρά. Θα ήταν ανόητο να υπονοήσει κανείς, να πει ή ακόμη – ακόμη να πιστέψει ότι οι οργανωμένοι του Παναιτωλικού ή η Διοίκηση της ομάδας θέλουν το κακό της. Η προσφορά των δύο πλευρών εξάλλου είναι εμφανής. Οι οργανωμένοι είναι κοντά στην ομάδα από το 1981, όταν και ιδρύθηκε ο πρώτος Σύνδεσμος .

Παράλληλα, η Διοίκηση της ομάδας έχει κάνει τόσα πράγματα από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι της στην ομάδα που δεν χρειάζεται περαιτέρω αποδείξεις για τις προθέσεις της. Εξάλλου, για τους… άπιστους Θωμάδες οι φετινές μεταγραφές ήταν απόδειξη!

Όπως και να έχει, δεν πρέπει ουδέποτε και σε καμία περίπτωση να μπει η όλη κόντρα στην ζυγαριά. Δηλαδή να δούμε ποιος από τους δύο έχει περισσότερο δίκιο ή άδικο. Άλλωστε συνεχώς η μία πλευρά «εκμεταλλευόταν» την άλλη. Και για να μην παρεξηγηθούμε:

1. Οι οργανωμένοι δεν είχαν δώσει δικαιώματα ποτέ στην Διοίκηση για κόντρα. Αν εξαιρέσει κανείς κάποιες ρίψεις αντικειμένων. Ρίψεις που δεν έκαναν μόνο οι οργανωμένοι, άλλωστε. Η Διοίκηση μέχρι πέρσι δε, διαλαλλούσε ότι ο Παναιτωλικός έχει κόσμο – υπόδειγμα. Πώς ξαφνικά ο κόσμος αυτός απέκτησε άλλες λογικές;

2. Ο Κωστούλας είχε καταφέρει να φτιάξει την καλύτερη ομάδα όλων των χρονικών στην Β Εθνική, με βάση τους αριθμούς τουλάχιστον. Και αυτό έδινε το κυριολεκτικό (και όχι απλώς το σύνηθες) «δικαίωμα» στους οργανωμένους να φωνάζουν ότι ο Παναιτωλικός «σ’ όποιο γήπεδο κι αν πάει, μαμάει»…

Δυστυχώς όμως Διοίκηση (ή για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι: Κωστούλας) και Οργανωμένοι μπήκαν σε πλευρές. Από εκεί που ο ένας στήριζε τον άλλον, όλα άλλαξαν.

Για ακόμη μία φορά, αλλά και τελευταία (από αυτές τις γραμμές): Η ενότητα είναι ο μόνος τρόπος για την άνοδο. Όσο είναι νωρίς… Όπως λέει και ο φίλος ο Μάκης: «Η ομάδα πάνω απ’ όλα».

* Το μεγαλύτερο θετικό από τη νίκη του Παναιτωλικού κόντρα στον Βύζαντα είναι η συμμετοχή των Αγρινιωτών ποδοσφαιριστών στα γκολ της ομάδας. Η ψυχή των ντόπιων θα μιλήσει πολλές φορές φέτος. Απλώς έπρεπε να γίνει η αρχή. Ο Καραγεωργίου πιστεύει πολύ στους ντόπιους, κάτι που πρέπει να κάνει κι ο κόσμος. Ο συνδυασμός της Αγρινιώτικης ψυχής, των παλιών (Κούσα, Γκόλια) με το ταλέντο λίγων ξένων ποδοσφαιριστών είναι ο κατάλληλος τρόπος να γίνει ο Παναιτωλικός ομάδα ικανή να πετύχει τον στόχο της.

 

Το πιο απρόβλεπτο πρωτάθλημα

Η Β Εθνική φέτος φαίνεται πως εκτός από την… απρόοπτη προσθήκη των τριών ομάδων θα διαθέτει τόσο υψηλή ποιότητα και ανταγωνιστικότητα, που θα τραβήξει περισσότερα βλέμματα από κάθε άλλη φορά. Ίσως δε, πολλά από τα παιχνίδια της να έχουν καλύτερο θέαμα και περισσότερη ανταπόκριση από τον κόσμο σε σχέση με τα παιχνίδια της Σούπερ Λιγκ.

Εξάλλου η πρώτη τη τάξει κατηγορία έχει προ πολλού χάσει το ενδιαφέρον της. Λίγο ή πολύ όλοι μπορούν να υπολογίσουν ποιος θα είναι (ξανά) ο πρωταθλητής και ποιες ομάδες θα βγουν στα πλέι οφ. Ή ακόμη – ακόμη ποιες ομάδες θα πέσουν. Σε αυτό το κομμάτι βέβαια φέτος, τίθεται ένα σημαντικό ζήτημα με την ΑΕΚ. Μία ερώτηση που μπορεί να απαντηθεί μόνο στο τέλος του πρωταθλήματος!

Για να επιστρέψουμε όμως στα της Football League, μπορεί μέχρι στιγμής να μην έχει παιχτεί εξαιρετικό ποδόσφαιρο, αλλά οι ομάδες δεν έχουν βρει ακόμη ρυθμό. Από την 5η και μετά αγωνιστική κάτι μπορεί να γίνει. Τότε θα μπορούμε να σχηματίσουμε μία πρώτη άποψη για το ποιες ομάδες θα πρωταγωνιστήσουν και ποιες θα κονταροχτυπηθούν μέχρι τέλους. Το σίγουρο είναι ότι μετά τις πρώτες αγωνιστικές επιβεβαιώνεται αυτό που έλεγαν όλοι οι προπονητές. Ότι δηλαδή φέτος, περισσότερες από τις μισές ομάδες πηγαίνουν για άνοδο στη Σούπερ Λιγκ.

Αυτό που είπε ο Νίκος Καραγεωργίου στη συνέντευξη Τύπου μετά το παιχνίδι με την Καβάλα ήταν τόσο σωστό που δεν πήγαινε άλλο: «Η εικόνα, το περιβάλλον και οι συνθήκες θύμιζαν κάτι από Σούπερ Λιγκ, λίγο από την αίγλη των δυο ομάδων από το πέρασμα τους από την μεγάλη κατηγορία».

Πόσο μα πόσο δίκιο!

Βέβαια η Καβάλα και ο Παναιτωλικός δεν είναι οι μοναδικές ομάδες που αδικούνται για την παρουσία τους στην δεύτερη κατηγορία. Ομάδες όπως η Δόξα Δράμας, η Λάρισα, η Παναχαϊκή, ο Ολυμπιακός Βόλου και ο Πανσερραϊκός έχουν την ικανότητα και τις προοπτικές να παίξουν στην Σούπερ Λιγκ. Το έκαναν στο παρελθόν, μπορούν να το ξανακάνουν.

Τώρα, το ποιοι από αυτούς που αναζητούν την άνοδο θα την βρουν κιόλας, είναι ένα θέμα που θα απαντηθεί έπειτα από 38 ακόμη αγωνιστικές! Το σίγουρο είναι ότι έχουν να δουν πολλά τα μάτια μας εφέτος. Υπομονή λοιπόν για το πιο απρόβλεπτο και συνάμα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα της Β Εθνικής της τελευταίας δεκαετίας.

Νόρα Καρατσικάκη - Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος