Εν όψει και των εκλογών, αυτή την εβδομάδα θ’ αναλύσουμε ένα διαφορετικό θέμα. Την ενσυνείδητη προσφορά και αλληλεγγύη του πολίτη προς το κράτος, αλλά και το αντίστροφο. Θα δούμε τις περιπτώσεις των χωρών που κατηγορούμε ότι μας «πεθαίνουν» με τα μέτρα τους, αλλά που κατά τα άλλα τόσο πολύ ζηλεύουμε την οργάνωσή τους. Αναφερόμαστε φυσικά στους Γερμανούς (όπως είχαμε κάνει ξανά γύρω στα τέλη Ιανουαρίου από αυτές εδώ τις γραμμές) με αφορμή αυτή τη φορά την πρόκριση της Μπάγερν Μονάχου στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Η Μπάγερν Μονάχου προκρίθηκε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και θα παίξει στην έδρα της κόντρα στην Τσέλσι. Οι Γερμανοί όμως έχουν στοιχεία θαυμασμού για πολλούς εξωαγωνιστικούς λόγους. Για την κερδοφορία τους, για την οικονομική τους τακτική και σαφώς την προσήλωσή τους προς το Γερμανικό κράτος.
Η Μπάγερν Μονάχου λοιπόν εδώ και 19 χρόνια είναι μία ομάδα – επιχείρηση κερδοφόρα. Μία «επιχείρηση» που όχι απλά δεν χρωστάει στο κράτος, αλλά προσέχει την παραμικρή της κίνηση, ώστε πάντοτε να βρίσκεται εντός προϋπολογισμού. Για να μην επιβαρύνει τον Γερμανό πολίτη. Για να μην επιβαρύνει τους φόρους και την οικονομία της χώρας.
Η διαφορά λογικής και νοοτροπίας ανάμεσα στην Μπάγερν με τις ελληνικές ομάδες εμπεριέχεται στην εξής φράση: «Αν είναι να οφείλουμε στο κράτος, καλύτερα να βάλουμε μόνοι μας λουκέτο για να δώσουμε το καλό παράδειγμα. Έτσι κι αλλιώς, αν δεν το κάνουμε εμείς, θα το κάνει το κράτος». Μία φράση που είπε πριν από ένα χρόνο ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου, Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε. Μία φράση που αποδεικνύει πόσο ενσυνείδητοι είναι οι Γερμανοί πολίτες και επιχειρηματίες απέναντι στο κράτος.
Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα οι ομάδες προσπαθούν να την «σκαπουλάρουν» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο για να συνεχίσουν να υπάρχουν, έστω κι αν επιβαρύνουν την ήδη δύσκολη κατάσταση του Έλληνα πολίτη. Την ίδια στιγμή που η Μπάγερν Μονάχου δεν ξοδεύει περισσότερα απ’ όσα βγάζει, οι Ελληνικές ομάδες έχουν ένα τεράστιο έλλειμμα και χρέη που φτάνουν σε όρια ανύποπτα.
Το πιο αξιοσημείωτο απ’ όλα είναι ότι η Μπάγερν δεν διαθέτει ιδιοκτήτη ή μεγαλοεπιχειρηματία που μπορεί να πει ότι αυτός «είναι το αφεντικό». Η Μπάγερν βασίζεται σε πάνω από 100.000 μέλη της, ενώ έχει δώσει μόλις το 18.16% των μετοχών της στην κατοχή δύο εταιριών – κολοσσών (Audi και Adidas) για επιπλέον έσοδα.
Η Γερμανία μπορεί τελευταία στην Ελλάδα να αποκτά όλο και περισσότερες αντιπάθειες, αλλά η οργάνωσή της χώρας αυτής είναι πραγματικό παράδειγμα προς μίμηση για την Ελλάδα. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην παραπάνω φράση του Ρουμενίγκε είναι τόσο… τρανταχτά που ο Έλληνας γελάει, αλλά από μέσα του κλαίει από την ζήλια. Θέλοντας κι αυτός το ίδιο.
Γιατί κακά τα ψέματα ποιος δεν θα ήθελε να υπάρχει υποδειγματική οργάνωση στην χώρα του; Ποιος θα είχε πρόβλημα στη συνέχεια να πληρώνει τους φόρους του στην ώρα του και με… «ευχαρίστηση»; Ποιος θα έβγαινε στους δρόμους να διαμαρτυρηθεί και να σπάσει περιουσίες εάν όλα κυλούσαν ρολόι;
Οι ερχόμενες εκλογές για αρκετούς αποτελούν την… τερματική γραμμή της χώρας. Αρκετοί υποστηρίζουν πως η ακυβερνησία που ίσως προκύψει θα καταστρέψει οριστικά την χώρα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι τελικά θα υπάρξει κυβέρνηση, η χώρα με τα χρόνια θα σωθεί και θα επανέλθει σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Το ερώτημα όμως για την επομένη των εκλογών είναι το εξής. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα καταφέρει ποτέ η Ελλάδα να φτάσει σε ένα τέτοιο επίπεδο εμπιστοσύνης κράτους – πολίτη; Θα μπορέσει ποτέ το κράτος να φέρει τον πολίτη σε σημείο να πηγαίνει μόνος του να «βάζει λουκέτο για να δώσει το καλό παράδειγμα»; Θα γίνει ποτέ το κράτος ένα με τον πολίτη;
[box type=tick color=yellow]* Κοινό χαρακτηριστικό όλων των δηλώσεων της Παναιτωλικής πλευράς τις τελευταίες ημέρες είναι η παραμονή ή όχι του Φώτη Κωστούλα στην προεδρία της ομάδας. Είναι φανερό ότι υπάρχει μεγάλος προβληματισμός στο εσωτερικό της ομάδας για το συγκεκριμένο θέμα, ενώ η επόμενη μέρα χαρακτηρίζεται εξαιρετικά δύσκολη, αφού κανείς δεν ξέρει τι σκέφτεται να κάνει ο Φώτης Κωστούλας. Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΠΑΕ τόνισε άλλωστε σε συνέντευξή του ότι την οριστική του απόφαση θα την πάρει μετά την εκδίκαση της υπόθεσης των αδειοδοτήσεων… Κρίσιμο καλοκαίρι εν όψει λοιπόν![/box]
[box type=note color=white]
Χρονιά γεμάτη μαθήματα
Είναι εύκολο για όλους να καταλογίζουν ευθύνες στους… διπλανούς. Να διώχνουν τις ευθύνες από πάνω τους. Είναι εύκολο να πούμε ότι ο υποβιβασμός του Παναιτωλικού είναι μία τεράστια αποτυχία, έχοντας ως δεδομένο τα προβλήματα των υπολοίπων ομάδων. Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως ο Παναιτωλικός βγήκε πιο δυνατός από την φετινή εμπειρία του. Κατάλαβε ότι αυτά που έβλεπε στις μικρότερες κατηγορίες θα τα αντιμετωπίζει και στην Σούπερ Λιγκ. Κατάλαβε ότι πρέπει να είναι τριπλά ισχυρός από τους ανταγωνιστές του, προκειμένου να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία σε τυχόν επάνοδό του.
Ο Παναιτωλικός πήρε όσους βαθμούς πήρε με το σπαθί του. Έπαιξε κόντρα σε όλους με απίστευτη έχθρα από διαιτητές και αντιπάλους. Είναι χαρακτηριστικό το πάθος που έδειξαν οι παίκτες της Δόξας Δράμας με τον Παναιτωλικό, εν αντιθέσει με τα παιχνίδια τους κόντρα σε άλλους αντιπάλους (π.χ. Λεβαδειακό, Εργοτέλη κλπ).
Ο υποβιβασμός μπορεί να αποτελεί μία μεγάλη αποτυχία (κατά πολλούς), αλλά ο Παναιτωλικός πήρε πολλά μαθήματα. Το μόνο που απομένει είναι να μάθουν όλοι από τα μαθήματα αυτά. Μόνον έτσι ο Παναιτωλικός θα ετοιμάσει μία ομάδα ικανή να πολεμήσει για παραμονή της στην επάνοδο του Τίτορμου στα «σαλόνια».
Είναι πολλά όμως που πρέπει να διορθωθούν. Η ταχύτητα στις μεταγραφές του καλοκαιριού, οι επιλογές των ποδοσφαιριστών, το πειθαρχικό κομμάτι και ο υπερβολικός εγωισμός. Η δήλωση του Μάκη Μπελεβώνη περί χαλαρότητας στην καλοκαιρινή προετοιμασία του Παναιτωλικού ταρακούνησε τα νερά. Αλλά όσο δίκιο έχει τώρα να φωνάζει ο φυσικός αρχηγός των «καναρινιών», άλλο τόσο δίκιο έχει κάποιος ν’ αναρωτηθεί «γιατί δεν έκαναν παράπονα οι ποδοσφαιριστές για την χαλαρή προετοιμασία»;
Αυτά που είπε ο Μάκης Μπελεβώνης την προηγούμενη Τετάρτη στην εκπομπή «Αθλητικό Μαγκαζίνο» ήταν ίσως η μεγαλύτερη απόδειξη για τον υποβιβασμό του Παναιτωλικού. Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η χαλαρότητα πληρώθηκαν με ένα δίμηνο «κοιλιάς» που στοίχισε πολλούς χρήσιμους βαθμούς από τον Παναιτωλικό. Από αυτή τη στήλη εδώ, στις αρχές Δεκεμβρίου είχαμε θέσει ένα ερώτημα προς την Διοίκηση και τον Τεννέ. Το τότε άρθρο με τίτλο «χάνεται ο έλεγχος» ήταν ένα κείμενο που κατακρίθηκε από πολλούς, αλλά εν τέλει αποδείχτηκε σωστό…
Σημασία όμως έχει να κοιτάξει ο Παναιτωλικός την επόμενη μέρα με άλλο μάτι. Με λιγότερο τουπέ, με λιγότερο εγωισμό και με περισσότερη προσοχή![/box]
