Όχι μόνο να γράψει ο συγγραφέας ένα έργο για κουκλοθέατρο, αλλά και απλά για να το παρακολουθήσει ως θεατής – δε γίνεται αλλιώς – πρέπει να κάνει βουτιά στην παιδική ηλικία όχι του ανθρώπου, μερικώς, αλλά της ανθρωπότητας, ολικώς. Το ίδιο ισχύει και για τον θεατή, τον μπαμπά ή τη μαμά που παίρνει ένα ζουζουνάκι από το χέρι και πάει κατά το σούρουπο να δει το κουκλοθέατρο που προσφέρει δωρεάν ο Δήμος. Και δε φτάνει για τον συγγραφέα ή τον θεατή να κάνει βουτιά μέχρι το απύθμενο βάθος όπου διαβιεί μυστικά η αθωότητα, πρέπει να πάει ακόμη βαθύτερα, όσο γίνεται πιο αβυσσαλέα, εκεί που βασιλεύει ακραία η τρυφερότητα.
Υπ’ αυτή την έννοια – και χωρίς άλλες επιμέρους ψηλαφήσεις – “ο Νικόλας και οι Τσούχτρες” ήταν τόσο δροσερό, όσο χρειαζόταν για να κρατήσει τα παιδιά στο θεατρικό παιγνίδι από την αρχή ως το τέλος της παράστασης.
Μιλάμε για το πρώτο παιδικό έργο της Ευτυχίας Πατσιαλού που το παρουσίασε – δροσερά επίσης – η Ερασιτεχνική Ομάδα Κουκλοθεάτρου της Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Αγρινίου (ΚΕΔΑ). Η παράσταση για τα παιδιά και τους συνοδούς τους δόθηκε την Κυριακή το απόγευμα, 23 Σεπτεμβρίου, στο κινηματοθέατρο “Ελληνίς”. Η συγγραφέας σκέφτεται τώρα να παρουσιάσει την ωραία ιστορία της και σε βιβλίο.
Οι κυρίες που έβαλαν το μεράκι τους και δούλεψαν για την παράσταση, ήταν – χωρίς άλλο – συγκινητικές. Σε μερικές από τις φωνές διέκρινε ο ακροατής πόσο είχαν δουλέψει για να εκφραστούν εμπνευσμένα και δημιουργικά, βγάζοντας στην σκηνή πάθος και οίηση. Να μη διαφύγει δε από κανέναν ότι αυτό το μικροθεατρικό επίτευγμα συνέβη πηγαία κι αυθεντικά, με αναγωγή του συλλογικού αυθορμήτου, χωρίς την καθοδήγηση ειδικού ή έμπειρου δασκάλου, έφτασαν στο επιθυμητό επίπεδο μόνες τους, ακολουθώντας ερευνητικά – και προφανώς ιαματικά – τις ανακαλύψεις που τόσο αναστάσιμα κάνει το ενεργό μυαλό!
Ο φωτισμός αδίκησε όμως τις ωραίες και ευρηματικές κούκλες (γέμιζε τα πρόσωπά τους με σκιές) μερικές φορές η μουσική δεν έδινε χώρο στους διαλόγους και τους σκέπαζε, η ρύθμιση του ήχου άλλες φορές έφερνε τη φωνή στ’ αυτί του θεατή σα να ήταν τσιρίδα (ήταν κι ο ανοιχτός χώρος, εντάξει) ο ειρμός του κοινού κάπου χανόταν, τα παιδιά όμως συμμετείχαν μ’ ενθουσιασμό κάθε φορά που έπρεπε ν’ απαντήσουν σε χαριτωμένα ερωτήματα των ηρώων!
Μιλώντας με τις εργάτριες της παράστασης στο τέλος, έγινε φανερό κάτι ακόμα πιο θαυμαστό: Η διαρκής αυτή συλλογικότητα οφείλεται στη μακρά εμπειρία και την επιμονή κάποιων κυριών, στις οποίες ακουμπάνε οι νεότερες που προστίθενται ή αναπληρώνουν όσες φεύγουν. Για παράδειγμα, η Βαρβάρα Τσιρογιάννη, βετεράνος πια της Ομάδας, που είχε μέχρι και πρόταση συνεργασίας από τον γνωστό καραγκιοζοπαίχτη Πατρινό για να τον ακολουθήσει σε περιοδείες στα νησιά! Δεν πήγε. Και δε χρειαζόταν να πει τίποτα η ίδια για να καταλάβεις από τη ματιά της ότι είναι ο πιο κραταιός πυλώνας αυτής της ολοκληρωμένης ανιδιοτέλειας που με περισσή ευγένεια εκφράζεται συλλογικά τόσα χρόνια στην Πόλη και δη με όρους ψυχωμένης – όσο και απλήρωτης – Τέχνης.
Σκέφτεσαι μετά πόσο άδικο είναι για τόσο ανεπιτήδευτες ομορφιές (που ωστόσο κοσμούν το Αγρίνιο) να τις ανακαλύπτεις ένα ημικαλοκαιρινό βράδυ μετά από τόση επίμονη και κοπιώδη συνέχεια του αγώνα που για πολύν καιρό – χωρίς καμία προσδοκία – κατέβαλαν… Η Ομάδα κουκλοθεάτρου ξεκίνησε το… 2002! Κι εσύ… έχεις να γράψεις κάτι καλό γι’ αυτήν μετά από 16 χρόνια, κύριε!
Προτού παιχτεί στο “Ελληνίς” στο Αγρίνιο, η παράσταση “ο Νικόλας και οι Τσούχτρες” παίχτηκε ήδη σε Παναιτώλιο, Καμαρούλα, Αμφιλοχία και Μπαμπίνη.
Κατασκευή κούκλας: Βασίλης Ραμμόπουλος. Ζωγραφική επιμέλεια του θέματος: Χρύσα Σταμάτη. Σύνθεση μουσικού θέματος: Νεκτάριος Αποστολιώτης και Κωνσταντίνος Στάθης. Τα σκηνικά, τα κοστούμια και την επιμέλεια της παράστασης έχουν οι 15 κυρίες που παίζουν: Βιβή Ιορδάνου, Χρύσα Κουτρουμάνου, Κατερίνα Μαστρογεωργίου, Βαγγελιώ Πανταζή, Ευτυχία Πατσιαλού, Ιφιγένεια Σαββοπούλου, Μέλισσα Σελεβίστα, Γιάννα Σερμιντζέλη, Όλγα Σουμέλη, Βάια Σπυρέλη, Χρύσα Σταμάτη, Βαρβάρα Τσιρογιάννη, Παναγιώτα Χεινοπώρου, Ελένη Χριστοπούλου, Γεωργία Λιανού. Η φροντίδα για την λειτουργία της Ομάδας ανήκει στην Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κυρία Μαρία Παπαγεωργίου.
