Το ΠαΣοΚ και τα άκρα
Ας υποθέσουμε ότι συμφωνούν όλα τα κόμματα και τα κομματίδια της λεγόμενης κεντροαριστεράς, κάθονται στο στρογγυλό τραπέζι, συζητούν, τα βρίσκουν, συμφωνούν και δημιουργούν τη Μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Το ΠαΣοΚ, η ΔημΑρ, το Ποτάμι, ο Λοβέρδος, ο Μόσιαλος, όλοι. Πώς θα λέγεται αυτή η Δημοκρατική Παράταξη; Τι όνομα μπορεί να πάρει; Θα εκπροσωπεί μήπως τις συνιστώσες που την δημιούργησαν;
Αν η Δημοκρατική Παράταξη αλλάξει όνομα και ΔΕΝ λέγεται ΠαΣοΚ, θα λακίσουν οι πασόκοι που επιμένουν πασοκικά, όπως ήθελαν να λακίσουν επί… Ελιάς, αλλά… συγκρατήθηκαν την τελευταία στιγμή! Αν όμως η Δημοκρατική Παράταξη λέγεται ΠαΣοΚ παύλα Δημοκρατική Παράταξη, θα λακίσουν οι άλλοι που, υποτίθεται, είναι άστεγοι κι ανένταχτοι.
Δηλαδή: Αν η Δημοκρατική Παράταξη δεν αποκηρύξει το όνομα και τα σύμβολα του ΠαΣοΚ, κανείς πλην των πασόκων δεν μετακινηθεί προς την Δημοκρατική Παράταξη που θα λέγεται… ΠαΣοΚ.
Παναπεί, τζίφος!
Άρα… πού αποσκοπούν οι προσπάθειες;
Αποσκοπούν στη (μάταιη πάντως) αναδιοργάνωση του ΠαΣοΚ. Σκέτα. Όλοι οι άλλοι, αυτοί που θα χριστούν συνομιλητές για να δώσουν μία επίφαση σύγκλισης των δυνάμεων της κεντροαριστεράς, είναι καρικατούρες.
Αποσκοπούν στην ανασύσταση του ΠαΣοΚ του Βενιζέλου, ο οποίος ονειρεύεται να γίνει νέος Ανδρέας και κάτι παραπάνω, φιλοδοξεί να γίνει εθνάρχης το πουλάκι μου, διότι έκαμε θυσίες, λέει, που δεν του αναγνωρίσαμε, ευτυχώς που ήταν αυτός, γιατί αλλιώς θα χανόταν η Ελλάδα…
Λοιπόν, όλοι θέλουν το δικό τους ΠαΣοΚ, δε μπορούν να κάνουν χωρίς αυτό, δε μπορούν να κάνουν με κάτι άλλο. Για την ακρίβεια, δε μπορούν να λειτουργήσουν με άλλους από αλλού, δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους, πώς να το πεις… Ενδιαφέρονται για ένα νέο ΠαΣοΚ, τους μηχανισμούς του οποίου θα ελέγχουν οι ίδιοι. Στην ουσία επιχειρούν μια νέα κάστα. Όπου φυσικά δεν χωράνε οι πολίτες, χωράνε όμως οι οπαδοί, αυτοί που ψηφίζουν τον εκλεκτό στις εκλογές, δε ρωτάνε και πολλά – πολλά… Πειθαρχούν, ακολουθούν, όπως τα πρόβατα τον τσοπάνη.
Αυτά που γίνονται εδώ και τέσσερα χρόνια στο ΠαΣοΚ, είναι ιδιαιτέρως άθλια και, φυσικά, πολύ χειρότερα από τα προηγούμενα. Πάνω απ’ όλα διότι προσβάλλουν τη νοημοσύνη όσων ΔΕΝ θέλουν να ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία ή Σύριζα, δεν αντέχουν κι αυτό το γλυκερό του «ποταμιού», άρα περιμένουν ν’ ακούσουν κάτι αξιοπρεπές ρε αδερφέ από τον χώρο του κέντρου.
Αν υποθέσουμε ότι πετυχαίνει το εγχείρημα για την ανασύσταση της κεντροαριστεράς ή της προοδευτικής παράταξης ή της δημοκρατικής παράταξης ή της μεταρρυθμιστικής αριστεράς, το νέο ΠαΣοΚ, όπως και να λέγεται, θα είναι η επιτομή της… ΕΡΕ, αφού στη θέση των κομματικών οργανώσεων που έγιναν ατροφικές κι εξαερώθηκαν, θ’ αλωνίζουν τις εκλογικές περιφέρειες οι κομματάρχες. Το παιγνίδι στο ΠαΣοΚ παίζεται ήδη με ολιγαρχικούς όρους. Η προδικτατορική συντήρηση που ξέραμε, θα ωχριά μπροστά σε τούτη τη νέα που θα γίνει, αν γίνει.
Λοιπόν, όπως και αν λέγεται το εγχείρημα, στο τέλος της μέρας το ποσοστό που αυτό το κατασκεύασμα θα πετύχει (αν είναι πάνω από 3%) θα είναι ποσοστό ΠαΣοΚ και μόνο ΠαΣοΚ…
Θα πεις τώρα: Τι νοιάζεσαι; Γιατί χολοσκάς;
Ούτε νοιάζεται κανείς, ούτε χολοσκάει. Τουλάχιστον γι’ αυτά. Όμως αυτό είναι χειρότερο… Καθότι το όλον έχει μια ενδιαφέρουσα πλευρά που σε κάνει να βλέπεις εφιάλτες: Η εξαέρωση του κεντρώου χώρου δεν θα ενισχύσει μόνο τα άκρα, αλλά και… τα πολύ άκρα! Αυτό και μόνο αυτό είναι το θέμα!
