Ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα μνημεία που δίνουν το στίγμα της Ελλάδας και την περίοπτη θέση, που κατείχε ανέκαθεν η χώρα μας στην παγκόσμια ναυτική ιστορία, αργοσβήνει, παραδομένο στη φθορά του χρόνου και την εγκατάλειψη.
Στο ελληνικό φαρικό δίκτυο ανήκουν 120 πέτρινοι παραδοσιακοί φάροι, η κατασκευή των οποίων χρονολογείται μετά την Επανάσταση του 1821. Είχαν σχεδιαστεί ώστε πέραν της φωτιστικής πηγής τους να διαθέτουν και ανάλογους χώρους για τη διαμονή του φαροφύλακα αλλά και για την αποθήκευση πετρελαίου.
Ανάμεσα στους 10 καλύτερους, σύμφωνα με το faroi.com, είναι ο φάρος της Ναυπάκτου, αλλά και της Λευκάδας!
Ο Φάρος της Ναυπάκτου
Στο λιμάνι της Ναυπάκτου, στο παλιό φρούριο ξεχωρίζει ο φάρος της Ναυπάκτου. Στέκεται εκεί από το 1909.
Ο Φάρος της Λευκάδας
Σε μια άλλη γωνιά του Ιονίου, και συγκεκριμένα στην τελευταία, πιο νότια γωνιά της Λευκάδας, το Κάβο Δουκάτο καμαρώνει για τον φάρο του. Τα λευκά βράχια που τον φιλοξενούν έχουν μεγάλη και τραγική ιστορία, που περιλαμβάνει ανθρωποθυσίες στην αρχαιότητα και αυτοκτονίες ερωτευμένων στον μεσαίωνα. Σήμερα, αποτελεί καλή ιδέα για θέαση ηλιοβασιλέματος, μετά από ένα μπάνιο στο Πόρτο Κατσίκι.
