Το πρωτάθλημα επιτέλους ξεκίνησε, όχι όμως με τον καλύτερο τρόπο για τα «καναρίνια». Ο Παναιτωλικός υπέστη ήττα μέσα στο γήπεδό του στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και μάλιστα κόντρα σε μία μετριότατη (όπως αποδείχθηκε) αντίπαλο. Η Καλλονή έχει ένα από τα ακριβότερα και ποιοτικότερα ρόστερ της κατηγορίας, όμως κάτι τέτοιο δεν φάνηκε εντός αγωνιστικού χώρου. Ήρθε στο Αγρίνιο με αρκετές και μεγάλες ελλείψεις όπως ο Χλεμπ, ο Παγιέρ ή ακόμα και ο αρχηγός Κριπιντίρης και παρόλα αυτά κέρδισε…
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά. Ο «Τίτορμος» έδειξε πως είχε τη διάθεση να χτυπήσει το παιγνίδι από τα πρώτα κιόλας λεπτά, αφού προσπάθησε να παίξει στρωτό ποδόσφαιρο και να διατηρήσει την κατοχή μπάλας. Τελικά, αφού βρήκε απέναντί του μία ομάδα που κλείστηκε στα καρέ της και περίμενε για να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις, το γύρισε στο παλιό, καλό, αγαπημένο και Ελληνικότατο σύστημα της γιόμας. Τι έκανε; Πολύ απλά άρχισε να στέλνει την μπάλα από την μία περιοχή στην άλλη με καμινάδες, αγνοώντας ΕΝΤΕΛΩΣ τους μέσους του. Όπως ήταν αναμενόμενο δεν κατάφερε να απειλήσει ουσιαστικά ούτε μία φορά!
Ουσιαστικά, τσάμπα εισιτήριο και μάλιστα από την καλύτερη θέση του γηπέδου είχε ο τερματοφύλακας της Καλλονής, Μάππας. Όχι απλά δεν χρειάστηκε να αποκρούσει την μπάλα ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορά, αλλά ακόμα και το πέναλτι του Φαβάλλι κατέληξε στο δεξί του κάθετο δοκάρι… Σε γενικές γραμμές πάντως ο Παναιτωλικός έδειξε να είναι ομάδα που δεν ήξερε τι ήθελε εντός αγωνιστικού χώρου. Οι ποδοσφαιριστές ήταν σαν να μην ήξεραν ποιος είναι ο ρόλος τους μέσα στο γήπεδο, ενώ σαν σύνολο φάνηκε πως δεν έχουν αφομοιώσει το σύστημα του προπονητή. Αυτό βέβαια δεν βαραίνει τόσο τους ίδιους τους παίκτες, αλλά τον προπονητή που είχε τρεις ολόκληρους μήνες (μετά από όλες αυτές τις καθυστερήσεις για την έναρξη του πρωταθλήματος) έτσι ώστε να περάσει την δική του φιλοσοφία στην ομάδα.
Τέλος πάντων, ας ελπίσουμε πως τα «καναρίνια» θα πάρουν το τρίποντο σήμερα στην Καβάλα και από εκεί και πέρα βλέπουμε. Σίγουρα καμία άνοδος και κανένα πρωτάθλημα δεν χάθηκε από ένα στραβοπάτημα στην πρεμιέρα (ή ενδεχομένως και την δεύτερη αγωνιστική). Αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή ο Παναιτωλικός, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η στήριξη του κόσμου του. Μία στήριξη που είχε και το Σάββατο, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό από ότι θα έπρεπε. Εκτός αν κάποιοι θυμούνται πως είναι «Παναιτωλικοί», μόνο όταν αυτός αγωνίζεται με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό ή την ΑΕΚ…
