Αγρινιώτικο ενδιαφέρον είχε η πρεμιέρα του έργου “Εγώ, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ” που ανέβασε η Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Μαραθώνα το βράδυ της Κυριακής, 3 Ιουλίου. Ο Γιάννης Ψειμάδας έβαλε την υπογραφή του στη μουσική της παράστασης εκπροσωπώντας στην Ανατολική Ελλάδα το πνευματικό δυναμικό της Αιτωλίας.
Η “ομάδα εργασίας” της Κεντρικής Σκηνής του Δήμου Μαραθώνα μελέτησε επί ένα χρόνο το σύνολο του έργου του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Με τις σκηνοθετικές οδηγίες και τη διδασκαλία του Νίκου Γκεσούλη (ενός ηθοποιού και σκηνοθέτη που έχει κι αυτός πολλούς καλλιτεχνικούς δεσμούς με το Αγρίνιο, αφού υπηρέτησε επί πολλά χρόνια το ΔηΠεΘε) επέλεξε τα ιδανικά αποσπάσματα και δημιούργησε μία ξεχωριστή παράσταση για τον μεγάλο αναμορφωτή του παγκόσμιου θεάτρου που συγκρούστηκε με τα κυρίαρχα σε όλα τα μήκη και πλάτη γραφειοκρατικά ιερατεία. Η παράσταση είναι μία συρραφή κειμένων από θεατρικά έργα και ποιήματα του μεγάλου Γερμανού συγγραφέα, έγινε δε με αφορμή την συμπλήρωση 60 χρόνων από τον θάνατό του.
«Έζησα ανάμεσα στους ανθρώπους τον καιρό της ανταρσίας. Κι επαναστάτησα μαζί τους» , λέει ο Μπέρτολτ Μπρεχτ στο Ποίημα προς τους νέους. Κι αυτή είναι η ρίζα όλης της στάσης του απέναντι στη ζωή και την τέχνη, πέρα όμως απ’ τις μορφικές επαναστάσεις του, ο Μπρεχτ επαναστατεί προπάντων για την τραγική μοίρα του ανθρώπου. Όλο του το έργο διαπνέεται από βαθύτατη αγάπη και οδυνηρή συμπόνια για την ανθρώπινη δυστυχία, για τα «έμψυχα και λογικά πλάσματα» που η κοινωνία, η πολιτική, η μισαλλοδοξία, η βία, η τύφλωση, η αβουλία τα ταπεινώνουν, τα εξευτελίζουν, τα συντρίβουν.
Αυτός είναι ο λόγος του:
…Αλήθεια, σε μαύρα χρόνια ζω! Τα λόγια που δεν κεντρίζουν είναι σημάδι χαζομάρας. Ένα λείο μέτωπο, αναισθησίας. Εκείνος που γελάει, δεν έχει μάθει ακόμα τις τρομερές ειδήσεις. Μα τι καιροί λοιπόν ετούτοι, που είν’ έγκλημα σχεδόν όταν μιλάς για δέντρα γιατί έτσι παρασιωπάς χιλιάδες κακουργήματα!Αυτός εκεί πού διασχίζει ήρεμα το δρόμο, ξέκοψε πια ολότελα απ’ τους φίλους του πού βρίσκονται σ’ ανάγκη…
Η πρεμιέρα της παράστασης έγινε στο θέατρο «Βασίλης Τσαγκλός” που βρίσκεται στο Παλαιό Δημαρχείο Μαραθώνα και φέρει το όνομα του ιδρυτή και εμπνευστή του Δημοτικού Θεάτρου Μαραθώνα, του ηθοποιού και σκηνοθέτη Βασίλη Τσαγκλού. Τα κοστούμια και τα σκηνικά έκαμε η Δήμητρα Χαλκιοπούλου και τις χορογραφίες η Αγγελική Ρέρρα. Μετάφραση κειμένων: Νικηφόρος Βρεττάκος, Κώστας Κουλουφάκος, Τίτος Πατρίκιος.
Έπαιξαν οι ηθοποιοί: Ευσταθία Βασιλάκη,Τίνα Βασιλοπούλου, Βασίλης Γεραμάνης, Νίκος Καρακουλάκογλου, Μαρία Κοντοθόδωρα, Μαριάντζελα Κωνσταντινίδη, Γιώργος Λέπουρης, Λάμπρος Πανόπουλος, Μαργαρίτα Πατέλου, Αγγελική Ρέρρα, Ηρώ Σιλαμιανού, Κατερίνα Σκόρδη-Τσούρα, Χάιδω Σπανοπούλου, Σωτηρία Τσέλιου-Παππά, Χρήστος Φίλιππας.
Την σκηνοθεσία είχε ο Νίκος Γκεσούλης. Τεχνικός Υπεύθυνος: Νίκος Καρακουλάκογλου. Φωνητικά: Ολγα Πάσχου, Κατερίνα Χατζάκη. Ενορχήστρωση, πλήκτρα, σαξόφωνο, ηλεκτρική κιθάρα: Γιάννης Ψειμάδας.
