Warning: chmod(): Operation not permitted in /home/545817.cloudwaysapps.com/bqgtemsqzq/public_html/wp-admin/includes/class-wp-filesystem-direct.php on line 173
Μαύρα σύννεφα πάνω από την Ελλάδα - AgrinioVOICE.gr

Μαύρα σύννεφα πάνω από την Ελλάδα

mavra-sinnefa-akropoli

Ο ΑΓΕΛΑΟΣ ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΑΠ’ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΗ

Στη Δημοκρατία όλα του δημόσιου βίου – είναι κανόνας – πρέπει να γίνονται δια του λόγου. Και δια της ψήφου. Ακόμα και τώρα. Που φούσκωσαν τα πανιά του Σύριζα, φούσκωσαν και τα μυαλά… Αυτονόητο: Ο λαός έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Ψηφίζει έξυπνα; Υπέροχα! Ψηφίζει χαζά; Σεβαστό. Ψηφίζει καταστροφικά; “Τι θα σ’ έβρει και δεν θα το περάσεις”, όπως λέει κι η παροιμία. Τι μπορεί να κάνει τάχα ο Θεμιστοκλής για να πείσει τα φουσκωμένα μυαλά των Αθηναίων ότι με τα “ξύλινα τείχη” η Πυθία δεν εννοεί να φτιάξουν ξύλινα τείχη στην Ακρόπολη, αλλά να μπουν στα καράβια και να πολεμήσουν τους Πέρσες μ’ αυτά; Ένα τέτοιο χρησμό, της Πυθίας ή της Ιστορίας, τον καταλαβαίνεις ή δεν τον καταλαβαίνεις. Δεν υπάρχει μέσος όρος. Ο Θεμιστοκλής τότε χρησιμοποίησε δόλο για να γίνει το σωστό: Παγίδευσε στα στενά της Σαλαμίνας όχι μόνο τους εχθρούς Πέρσες, αλλά και τους συμπατριώτες του Αθηναίους.

Σήμερα δεν έχουμε έναν Θεμιστοκλή να σηκώσει το βάρος μια τόσο μεγάλης ευθύνης και να δημιουργήσει τις συνθήκες για μία ιστορική νίκη του Ελληνικού λαού. Χωρίς έναν Θεμιστοκλή αποκλείεται να βγούμε από το τηγάνι στο οποίο τσιτσιρίζουμε τόσα χρόνια… Έχουμε για λειτουργούς της Δημοκρατίας μας κάτι υστερικά ανθρωπάκια της σειράς που, κακή μας τύχη, το έφερε να είναι βουλευτές, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσων. Είναι ανίκανοι να κατανοήσουν τη δραματική συγκυρία. Μπούφοι. Πώς να το πεις; Οι τύποι βρίσκονται αλλού. Ίπτανται στο υπερπέραν. Η εικόνα τους είναι θλιβερή. Η εικόνα των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου που ανεβαίνουν στο βήμα και μιλούν από κει στον Ελληνικό λαό, είναι θλιβερή. Το λέμε εδώ με τον επιεικέστερο χαρακτηρισμό.

Τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση, είναι ανίκανοι να υπερβούν τη στιγμή, να σκεφτούν και να υλοποιήσουν το στοιχειώδες: Η χώρα δεν έπρεπε να επιτρέψει στους δανειστές να της επιβάλλουν οποιοδήποτε μνημόνιο, έπρεπε όμως (κι εμείς εδώ το γράφουμε από το 2010 σε όλους τους τόνους) να κάνει εγκαίρως ένα δικό της μνημόνιο, δέκα φορές αυστηρότερο από εκείνο που μας επιβλήθηκε ταπεινωτικά και διέσυρε τον Ελληνισμό στην οικουμένη, κι ακόμα σήμερα δηλαδή μας εκθέτει. Ένα μνημόνιο, το οποίο θα λεγόταν “Σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης”. Το οποίο από το 2008 ακόμα (όχι από το 2009, ούτε καν από το 2010) θα προέβλεπε, ενδεικτικά: Κατάργηση των περιττών ή ανενεργών κρατικών Οργανισμών, απόλυση (και όχι συνταξιοδότηση) των πλεοναζόντων δημοσίων υπαλλήλων του στενού και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, μείωση μισθών και συντάξεων, κατάργηση των καταχρηστικών επιδομάτων, κατάργηση των γεωργικών συνεταιρισμών με ταυτόχρονη δημιουργία Παραγωγικών – Εμπορικών Ανωνύμων Εταιρειών, διετή απαλλαγή από την φορολόγηση των νέων ατομικών επιχειρήσεων. Τέτοια τελοσπάντων…

Θα πεις ότι αυτό απαιτούσε εθνική συνεννόηση. Βεβαίως! Απαιτούσε εθνική συνεννόηση. Στην οποία ΚΑΝΕΝΑΣ δεν είχε όρεξη να συντρέξει. Δε μπορεί να το ξεχνάμε αυτό.

Έπρεπε λοιπόν αυτά να γίνουν το 2008 και το 2009 επί Κώστα Καραμανλή. Και δεν έγινε. Αυτό έπρεπε να γίνει το 2009, το 2010 και το 2011 επί Γεωργίου Παπανδρέου. Και δεν έγινε. Αυτό έπρεπε να γίνει το 2011 και το 2012 επί Παπαδήμου. Και δεν έγινε. Αυτό έπρεπε να γίνει το 2012, το 2013 και το 2014 επί Αντωνίου Σαμαρά. Και δεν έγινε. Σε όλη τη διάρκεια αυτής της εξαετίας, ΑΥΤΟ έπρεπε να ζητά και να υπηρετούν η αξιωματική και η ελάσσων αντιπολίτευση. Και δεν το ζήτησε κανείς. Ούτε ένας! Ούτε ένα κόμμα, ούτε ένας πολιτικός. Δεν το υπηρέτησαν. Ζητούσαν μόνο εκλογές, χαϊδεύοντας με φαντασίες τ’ αυτιά του εξουθενωμένου λαού.

Κι αυτό που έκαμε η αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσων, είναι χειρότερο, πολύ χειρότερο απ’ όσα έκαμε κι απ’ όσα δεν έκαμε η κυβέρνηση, η τωρινή και η προηγούμενη. Σα να μην έφτανε αυτό, απαξίωνε συστηματικά κάθε λογική φωνή που υψωνόταν από κάτω. Ειδικά δε η αριστερά, σε όλες τις εκδοχές της, όπως και η ακροδεξιά, σε αγαστή σύμπνοια τα δυο τους, όλο αυτόν τον καιρό, δεν έκαναν τίποτα λιγότερο και τίποτε περισσότερο απ’ ό,τι κάνει ο κοινός συκοφάντης.

Μέσα σ’ αυτή την σχιζοφρενική κατάσταση, επιδεινούμενη από μια αλλοπρόσαλλη και κυνική Ευρώπη που μάταια ψάχνει την δική της πολιτική και οικονομική ταυτότητα, καλείται ο βομβαρδισμένος λαός ν’ αποφανθεί ψύχραιμα για… το πρώτο κόμμα στις εκλογές… Καλείται επίσης ν’ αποφανθεί για το κόμμα που θα γίνει κυβερνητικός εταίρος του πρώτου.

Τα πράγματα είναι απλά: Εάν, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ο Σύριζα βγει πρώτο κόμμα, δε φτάνει από μόνος του. Πρέπει να βρει κι ένα ακόμη μικρότερο κόμμα για να σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση. Άντε και βρίσκει! Είναι μαθηματικά βέβαιο: Η κυβέρνησή του θα κάνει αυτά που έκαμε και ο Αντώνης Σαμαράς. Έτσι πέταγε κι αυτός το ζουνάρι του το 2011 και το 2012, αλλά μόλις ανέβηκε στον πρωθυπουργικό του θώκο, έκατσε κότα. Είναι σίγουρο: Κότα θα κάτσει και ο Αλέξης Τσίπρας. Ακόμα και 36,5% να πάρει στις εκλογές, ακόμα κι αν γίνει αυτοδύναμος με 151 βουλευτές, δεν θ’ αντέξει την διαπραγμάτευση που θα κάνει και θα καταρρεύσει…

Λοιπόν, ο κόσμος που λέει ότι θα ψηφίσει τον Σύριζα, είναι ο απελπισμένος κόσμος που έχασε το προνόμια που είχε. Δεν είναι ο αριστερός κόσμος αυτός, αλλά ο βολεμένος κόσμος της λεγόμενης “μεταπολίτευσης”. Μεγάλη διαφορά! Και είναι απορίας άξιον πώς το ανέχεται αυτό η αριστερά. Δεν ξέρει άραγε ότι αυτό την αλλοιώνει μέχρι το μεδούλι της, άρα την σημαδεύει για πάντα;

Ποια είναι η λύση;

Δυστυχώς κανείς δεν θέλει ν’ ακούσει την ενδεδειγμένη λύση. Έτσι συνέβαινε πάντα στο Ελληνικό…. Ο χρησμός της Πυθίας ήταν κατανοητός μόνο από τον Θεμιστοκλή. Και τον Αριστείδη… Προς τι λοιπόν ν’ αναζητούμε την διατύπωσή της; Θα βολευτούμε όλοι με το “πολιτικά εφικτό” που κάποιοι έλεγαν κάποτε… Και “πολιτικά εφικτό” σημαίνει ότι το βράδυ των εκλογών, μετά τα exit polls, θα σκεφτούμε πώς θα διαχειριστούμε το… “κακό που μας βρήκε”…

Εδώ που τα λέμε, αδέρφια, με τόση ιδιοτέλεια που ως κοινωνία σκεφτόμαστε και πράττουμε, δεν μας αξίζει και κάτι καλύτερο… Αλλά τα χειρότερα που σίγουρα μας ανήκουν, θα ήταν ευχής έργο να μη συμβούν ποτέ…

Η έκκληση ωστόσο, η έκκληση του Αιτωλού Αγέλαου που διέσωσε ο Πολύβιος, έκκληση που δεν σεβάστηκε κανείς τότε, η επίκαιρη όσο ποτέ έκκληση του νέου Αγέλαου, δεν υπάρχει αμφιβολία, πρέπει – για την Ελληνική Ιστορία που επαναλαμβάνεται ατόφια – να διατυπωθεί:
«Το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν οι Έλληνες, θα ήταν να μην πολεμούν μεταξύ τους, αλλά να χρωστούν μεγάλη χάρη στους Θεούς, και αν, δίνοντας τα χέρια, όπως γίνεται συνήθως, όταν πολλοί μαζί θέλουν να περάσουν το ίδιο ποτάμι, ενώνονταν μεταξύ τους και έσωζαν έτσι από τις επιθέσεις των βαρβάρων τους εαυτούς τους και τις πόλεις. Αλλά αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, θα έπρεπε, τουλάχιστον στις σημερινές περιστάσεις, να συμφωνήσουν μεταξύ τους, στρέφοντας την προσοχή τους στα γεγονότα που συμβαίνουν τώρα στη Δύση (Ιταλία) γιατί δεν χρειάζεται να έχει ασχοληθεί κανείς πολύ με την πολιτική, για να καταλάβει ότι είτε οι Καρχηδόνιοι νικήσουν τους Ρωμαίους, είτε οι Ρωμαίοι νικήσουν τους Καρχηδόνιους, οι νικητές δεν θα περιοριστούν μόνο στην Ιταλία και στη Σικελία, αλλά θα έλθουν εδώ και θα επεκτείνουν την κυριαρχία τους πέραν του πρέποντος. Γι’ αυτό λοιπόν, πρέπει όλοι να καιροφυλακτούν και ιδιαίτερα ο Φίλιππος. Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να σταματήσει να φθείρει τις δυνάμεις των άλλων Ελλήνων πολεμώντας εναντίον τους και κάνοντάς τους εύκολη λεία των επιτιθέμενων, αλλά αντίθετα να φροντίζει εξίσου για όλους, σαν να ανήκει όλη η Ελλάδα στον ίδιο. Γιατί μόνο έτσι θα έχει την εύνοια και ακόμα την υποστήριξή τους σε κάθε ξένη επιβουλή. Έπειτα εκείνος που θα θελήσει να επιτεθεί εναντίον του θα διστάσει να το πράξει, αν γνωρίζει ότι οι άλλοι Έλληνες είναι με το μέρος του…».

Ο Αγέλαος συμβούλεψε και τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο: Τυχόν διαφορές του με τους άλλους Έλληνες να τις αναβάλει γι’ αργότερα, όταν δηλαδή δεν θα υπήρχε εξωτερικός κίνδυνος. Διότι… “αν ποτέ, τα νέφη της Δύσης έρθουν στην Ελλάδα, πολύ φοβούμαι ότι, χωρίς να το θέλουμε, θα σταματήσουμε να φιλονικούμε μεταξύ μας ή να συμβιβαζόμαστε όπως τώρα. Τότε θα παρακαλούμε τους Θεούς να μας δώσουν και πάλι την ελευθερία να ρυθμίζουμε τις διαφορές μας μόνοι μας, όποτε θέλουμε, αλλά θα είναι πολύ αργά»…

Έχει τόσο επίκαιρη αξία να σημειώσουμε στον επίλογό μας ότι: Η διάσκεψη της Ναυπάκτου (217 π.Χ.) ήταν το τελευταίο πανελλήνιο συνέδριο που έγινε στην ελεύθερη Ελλάδα… Ναι, από τότε, μέχρι σήμερα, το 2014, πέρασαν 2.231 χρόνια… Κι είμαστε πάλι στο ίδιο σημείο που βρισκόταν ο Ελληνισμός τότε… Όλα ίδια… Τόσο ίδια, που σού ‘ρχεται να βαράς το κεφάλι στον τοίχο…

kammenos-banner-eortastiko

Νόρα Καρατσικάκη - Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος