Μακάρι να ήταν Μπιλμπάο, αλλά…

papoutsogiannopoulos

Ένα από τα βασικά θέματα συζήτησης κάθε χρόνο στο Αγρίνιο, είναι αυτό των νεαρών ποδοσφαιριστών και των ευκαιριών που δεν τους δίνονται. Παράπονο που έχει να κάνει περισσότερο με την έλλειψη του Αιτωλοακαρνανικού στοιχείου από την ενδεκάδα του Παναιτωλικού, αλλά και γενικά από το ρόστερ της ομάδας.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως στον «Τίτορμο» θα έπρεπε να αγωνίζονται περισσότεροι νεαροί παίκτες και το μεγαλύτερο μέρος του ρόστερ να αποτελείται από Αιτωλοακαρνάνες. Αυτός φαίνεται πως είναι άλλωστε και ένας από τους μακροχρόνιους στόχους των διοικούντων του Παναιτωλικού, οι οποίοι κάθε φορά πριν έρθουν σε συμφωνία με κάποιον προπονητή, θέτουν αυτό το ζήτημα και ζητούν την αξιοποίηση παιδιών από τα τμήματα υποδομών στην ανδρική ομάδα.

Μέχρι στιγμής, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος πως ο μοναδικός προπονητής που το έχει κάνει πράξη είναι ο Μάκης Χάβος, αφού όσο βρίσκεται στον Παναιτωλικό έχει δώσει ευκαιρίες σε ποδοσφαιριστές όπως ο Μύγας και ο Παπουτσογιαννόπουλος, ενώ με αυτόν στον πάγκο έχει κάνει τα καλύτερα παιχνίδια του με την κυανοκίτρινη φανέλα και ο Μιχάλης Μπακάκης. Σε αυτή τη λίστα ανήκει και ο Γιάννης Πασάς, ο οποίος ειδικά στον πρώτο γύρο του φετινού πρωταθλήματος πήρε αρκετές ευκαιρίες, χωρίς όμως να εκμεταλλευτεί κάποια απ’ αυτές.

Από τους τέσσερις αυτούς ποδοσφαιριστές, αδιαμφισβήτητα ο μόνος που «στέριωσε» στην ενδεκάδα των «καναρινιών» και πήρε τη φανέλα σπίτι του, είναι ο Μιχάλης Μπακάκης, η εξέλιξη του οποίου όμως διαφέρει κατά πολύ με αυτή των υπολοίπων. Διαφέρει διότι σε αντίθεση με τους άλλους που δεν έχουν φύγει ποτέ από τον «Τίτορμο» και έχουν πάρει τα περισσότερα λεπτά συμμετοχής με την Κ20, συν κάποια 10λεπτα-20λεπτα με την μεγάλη ομάδα, αυτός έχει στην πλάτη του μία γεμάτη χρονιά ως βασικός και αναντικατάστατος με τα Χανιά στη Football League 2, πριν επιστρέψει και καθιερωθεί.

Και κάπου εδώ τίθεται το μεγάλο ερώτημα. Μήπως αυτά τα παιδιά θα έκαναν καλό στον εαυτό τους αν δεχόντουσαν να παίξουν μία χρονιά, έστω ένα εξάμηνο ως βασικοί, ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο σε μικρότερη κατηγορία; Η εξέλιξή τους θα μπορούσε να ήταν τελείως διαφορετική απ’ το να αγωνίζονται με την Κ20 σε παιχνίδια άνευ βαθμολογικής σημασίας, παίρνοντας και κάποια ελάχιστα λεπτά συμμετοχής ως τρίτο-τέταρτες αλλαγές της μεγάλης ομάδας.

Δεν λέω, μακάρι το Ελληνικό ποδόσφαιρο να σου επέτρεπε να προωθείς τους δικούς σου παίκτες, χωρίς να σε αναγκάζουν οι οικονομικές συγκυρίες, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα… Μακάρι να υπήρχαν παντού οι υποδομές αλλά και η νοοτροπία, όπως και η διαπαιδαγώγηση σε κάθε παίκτη, που θα του επέτρεπε από τα 17 και τα 18 χρόνια του να αγωνίζεται ως βασικός στην μεγάλη κατηγορία χωρίς να είναι το «σούπερ ταλέντο», αλλά δυστυχώς ούτε αυτό γίνεται. Μακάρι τέλος πάντων να ήταν και ο Παναιτωλικός Μπιλμπάο, αλλά δυστυχώς, ούτε αυτό γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη…

Νόρα Καρατσικάκη - Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος