Ακόμα σήμερα διακωμωδείται ο Γιώργος Παπανδρέου για την περιβόητη φράση του 2009 “λεφτά υπάρχουν”. Η συμπεριφορά των πολιτών όμως τότε και μέχρι σήμερα, να πεις: η απαίτηση των πολιτών από την κυβέρνηση, εδράζεται πρακτικά πάνω στη λαϊκή πεποίθηση ότι όντως “λεφτά υπάρχουν”.
Απαιτούν οι πολίτες, απαιτούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σε όλους τους τόνους, ζητούν, αλλά και υπόσχονται μία κυβερνητική πολιτική βασισμένη στις παροχές του αξέχαστου παρελθόντος. Συγκεκριμένα: Θέλουν τις παροχές που θυμούνται πριν από το 2009. Αντιδρούν (και καλά κάνουν, αυτό λέει το δημοκρατικό τους δικαίωμα) εξεγείρονται σε κάθε περικοπή μισθού, σύνταξης ή οποιουδήποτε άλλου κεκτημένου δικαιώματος. Γιατί άραγε το κάνουν; Μα, επειδή πιστεύουν ότι “λεφτά υπάρχουν”! Είναι σαφές: Αν πίστευαν ότι “λεφτά δεν υπάρχουν”, ε, δεν θα είχαν τέτοιου είδους απαιτήσεις! Κατά συνέπεια, δικαίως ζητούν αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων, άρα δικαίως θα ψηφίσουν τον Σύριζα στις επικείμενες εκλογές, αυτό υπόσχεται και αυτό που θέλει ο κόσμος θα κάνει ο Σύριζα, δεν αμφιβάλλουμε, αδίκως όμως χλευάζουν τον Γιώργο Παπανδρέου που το είπε πρώτος! Να κρίνουν και να κατακρίνουν, να τον καταδικάσουν για όλα τ’ άλλα, όμως για κείνο το “λεφτά υπάρχουν”… ε, ΔΕΝ έχουν, δηλαδή… δεν έχουμε δίκιο! Διότι, πώς να το πει κανείς, όντως, λεφτά υπάρχουν! Ο άνθρωπος είχε πει το αυτονόητο…
Και μη ρωτήσεις “πού είναι και δεν τα βλέπουμε”; Είναι απλό: Τα λεφτά είναι όπως τα πορτοκάλια στην πορτοκαλιά. Για να φας πορτοκάλια, πρέπει ν’ ανέβεις στην πορτοκαλιά και να τα κόψεις, να τα βάλει στο σακούλι, να ιδρώσεις για να τα κουβαλήσεις στο σπίτι! Είκοσι δύο εκατομμύρια τουρίστες το 2014 στην Ελλάδα… Καθένας εξ αυτών ξόδεψε μέσον όρο 604,2 ευρώ. Οι δυνατότητες αύξησης αυτού του μέσου όρου είναι δεδομένες. Για παράδειγμα, στην Ισπανία, ο μέσος όρος είναι 976 ευρώ. Τι ποσό αντιπροσωπεύει ένας τέτοιος μέσος όρος; Περίπου τα 20 – 21 δις ευρώ. Τρομερό ποσό! Και τι θα γινόταν άραγε, αν τα υλικά της διάσημης “χωριάτικης” ή του μουσακά παράγονταν στην Ελλάδα και δεν εισάγονταν; Είναι προφανές: Θα είχαμε αυτόματη ανάσταση της γεωργικής παραγωγής χωρίς καν να εξάγουμε! Που σημαίνει πλούσιο αγροτικό εισόδημα, ίσον παλιννόστηση της υπαίθρου. Για δε την πρόσοδο από τα αμέτρητα μνημεία και μουσεία της Ελλάδας, να σημειωθεί ότι οι τουρίστες πληρώνουν στην Ελλάδα το ένα τρίτο του κόστους για να δουν ένα Ελληνικό μουσείο, σε σχέση με την Ευρώπη και την Αμερική! Τι θα γινόταν άραγε, αν αξιοποιούσαμε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους (χωρίς αργία την Κυριακή) ορίζοντας τιμή εισιτηρίου ΙΣΗ μ’ εκείνη των Ευρωπαίων και των Αμερικανών; Θα διπλασιάζονταν τα 21 δις ευρώ! Αυτό θα γινόταν! Με τέτοια έσοδα όμως μπορούν ν’ αποκατασταθούν οι μισθοί στον Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα, άρα να καλυφθούν τα ελλείμματα των ασφαλιστικών Ταμείων, ίσον οι συντάξεις, άρα ν’ αυξηθεί η κατανάλωση στην Αγορά, που σημαίνει εξυγίανση των επιχειρήσεων, επομένως δυνατότητα εξόφλησης των ασφαλιστικών και των τραπεζικών χρεών της Αγοράς, με δύο λόγια επανεκκίνηση της οικονομίας… Τι συμπέρασμα βγαίνει; Ότι: ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Η δικαίωση όμως… του αδικημένου Γιώργου Παπανδρέου αργεί… Της αδικημένης χώρας επίσης…
