* Ο Μιχάλης είναι ο «τρελός του χωριού», ενός χωριού κοντά στο Αγρίνιο. Ο τρελός για τους περισσότερους κατοίκους του, όπως συμβαίνει σε πολλά χωριά που οι κάτοικοι χαρακτηρίζουν κάποιον ως τρελό για να νιώθουν αυτοί γνωστικοί. Έχουμε επιλέξει (και θα παρουσιάσουμε σε συνέχειες) ορισμένα από τα πολλά «τρελά» που έχει πει ο Μιχάλης κατά καιρούς και μένει στους αναγνώστες να τον κατατάξουν στους τρελούς ή στους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας.
Καταγράφει ο Λουκάς Σκιαδάς
Αντίσταση στην εξουσία
Στην είσοδο του χωριού του Μιχάλη, στο πρώτο καφενείο, ένα μεσημέρι, σταμάτησε ένα φορτηγάκι αγροτικό, με ένα άλογο στην καρότσα του. Ο οδηγός του παρήγγειλε καφέ και να συνέχιζε το ταξίδι του για το Καρπενήσι.
Στο χωριό εκείνη την περίοδο υπηρετούσε ένας ενωμοτάρχης ο Μήτσος, σκέτο στραβόξυλο, και οι θαμώνες του καφενείου προειδοποίησαν τον οδηγό ότι δεν θα το γλύτωνε το γράψιμο. Ο Μιχάλης έκοβε βόλτες έξω από το καφενείο και όταν ο οδηγός τέλειωσε τον καφέ του και μπήκε στο φορτηγό του για να φύγει, τον πλησίασε και του λέει:
– Μην τους ακούς τι σου λένε… Αν σε σταματήσει ο Μήτσος και σου κάνει παρατήρηση για το άλογο, πες του ότι έφυγε ένας ίππος από τη μηχανή και πήγε… στην καρότσα!
Επίγνωση της ταυτότητας
Παραμονές εκλογών του 1981, και ο αδελφός μου έχει ανέβει στο χωριό με μια παρέα, ανάμεσά τους και μια νέα δικαστικός. Είχαν ακούσει για το Μιχάλη και θέλανε να τον γνωρίσουν. Κάποια στιγμή πέρασε έξω από το καφενείο που έπιναν καφέ και ο αδελφός μου τον φώναξε και κάθισε στο τραπέζι τους.
Κάποια στιγμή η Δικαστίνα τον ρώτησε:
– Μιχάλη, εσύ τι κόμμα είσαι;
– Καλά, εσείς εκεί είστε ακόμη; Τι κόμματα και τελείες μου λέτε; Εγώ είμαι «εισαγωγικά», που τα περικλείει όλα μέσα!
Τύμπανο 3 / Απρίλιος – Μάιος 2013
