Ανακοίνωση εξέδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Αγρινίου με αφορμή “το νέο χαράτσι στο νερό και τη συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο”. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Δημοτική Παράταξη “η υπό συζήτηση ΚΥΑ αλλάζει πλήρως τον τρόπο που υπολογίζεται, καθορίζεται και εισπράττεται η αξία νερού για οικιακή και αγροτική χρήση”.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
“Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε διαβούλευση (μέχρι την 1.9.2016) νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση με τίτλο «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του», προς εναρμόνιση της νομοθεσίας με την 2000/60/ΕΚ κοινοτική οδηγία και τα προαπαιτούμενα του 3ου μνημονίου που φέρνει την υπογραφή των ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι.
Η υπό συζήτηση ΚΥΑ αλλάζει πλήρως τον τρόπο που υπολογίζεται, καθορίζεται και εισπράττεται η αξία νερού για οικιακή και αγροτική χρήση σε κάθε σημείο της χώρας, εισάγει νέα μορφή φορολόγησης που υπονομεύει περαιτέρω το δικαίωμα για πρόσβαση σε νερό και υγιεινή, μετατρέπει τις κατά τόπους ΔΕΥΑ σε φορομπηχτικούς μηχανισμούς και στρώνει το δρόμο στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου – φυσικού αγαθού του νερού.
Είναι δε χαρακτηριστική η πρωτοβουλία του Υπουργείου να θέσει σε εν κρυπτώ διαβούλευση (στις εσωτερικές σελίδες του διαδικτυακού του τόπου) το ζήτημα αυτό, μέσα στις διακοπές του Αυγούστου, αφού η συγκεκριμένη ΚΥΑ έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Υπουργείου στις 17 Αυγούστου, ενώ η ανακοίνωση για την «διαβούλευση» εκδόθηκε στις 23 Αυγούστου, δίνοντας πρακτικά περιθώριο ενημέρωσης μόλις μίας εβδομάδας.
Σύμφωνα με την ΚΥΑ ο νέος τρόπος τιμολόγησης θα πρέπει να εφαρμόζεται στις υπηρεσίες ύδατος, που αντιστοιχούν στις χρήσεις των υδάτων για ύδρευση, για αγροτική χρήση, καθώς και στις υπηρεσίες αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων.
Σύμφωνα με όλα τα στοιχεία ο νέος τρόπος υπολογισμού οδηγεί σε τεράστιες επιβαρύνσεις στην τιμή του νερού τόσο για τους αγρότες όλης της χώρας όσο και στα τέλη ύδρευσης και αποχέτευσης σε όσους υδρεύονται από ΔΕΥΑ και άλλες δημοτικές επιχειρήσεις αλλά και γεωτρήσεις. Σε ανάλογες περιπτώσεις σε χώρες της Ευρώπης το κόστος του νερού τετραπλασιάστηκε. Άλλωστε η ίδια ΚΥΑ αναγνωρίζει το σημαντικό μέγεθος της λαϊκής επιβάρυνσης που θα επιφέρει και γι’ αυτό προβλέπει (άρθρα 8 και 10) τη σταδιακή υλοποίηση του περιβαλλοντικού χαρατσιού για άρδευση – ύδρευση, αγροτική χρήση: «…τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες, για πρώτη φορά από την πρώτη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης και, σε αρχικό στάδιο, κλιμακωτά μέχρι τη δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης, με βασικό κριτήριο την αποτροπή της απότομης και υπερβολικής επιβάρυνσης των χρηστών, ώστε να μην επέρχεται αδυναμία κάλυψης των βασικών τους αναγκών».
Τι περιλαμβάνει η νέα κοστολόγηση των νερών
Το σημείο – κλειδί για την κατανόηση των αλλαγών, αλλά και των επιβαρύνσεων που θα προκύψουν, είναι η υποχρέωση ενσωμάτωσης στο τιμολογούμενο ποσό της «περιβαλλοντικής διάστασης αλλά και των απαραίτητων υποδομών». Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά το συνολικό κόστος του τιμολογούμενου νερού προκύπτει πλέον από «το άθροισμα του χρηματοοικονομικού κόστους, του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους πόρου των υπηρεσιών ύδατος».
Σύμφωνα με την ΚΥΑ, «Χρηματοοικονομικό κόστος» είναι η οικονομική αποτίμηση του κόστους για όλα τα έργα, τις υποδομές και τις διαδικασίες που είναι απαραίτητες για τις υπηρεσίες παροχής ύδατος. Το χρηματοοικονομικό κόστος περιλαμβάνει το κόστος κεφαλαίου, το λειτουργικό κόστος, το κόστος συντήρησης και το κόστος διοίκησης.
Το «Κόστος πόρου» που αθροίζεται στο τιμολογούμενο ποσό είναι η οικονομική αποτίμηση άλλων εναλλακτικών χρήσεων του ύδατος, οι οποίες είναι αναγκαίες σε περίπτωση που το Υδατικό Σύστημα (ΥΣ) χρησιμοποιείται πέραν του ρυθμού της φυσικής του αναπλήρωσης.
Το «Περιβαλλοντικό τέλος» που επίσης αθροίζεται στο τιμολογούμενο ποσό είναι η οικονομική συνεισφορά του τελικού χρήστη ανά κυβικό μέτρο (μ3) καταναλωθέντος ύδατος, που αντιστοιχεί στο περιβαλλοντικό κόστος και στο κόστος πόρου. Το νέο χαράτσι θα πληρώνουν και οι αγρότες που ποτίζουν από δίκτυα άρδευσης αλλά και γεωτρήσεις, οι οποίες είναι ενταγμένες σε οργανωμένα συλλογικά δίκτυα, αλλά και εκείνοι που ποτίζουν από ιδιωτικές γεωτρήσεις.
Το χαράτσι («περιβαλλοντικό τέλος») αυτό, θα το καθορίζει η Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και θα το γνωστοποιεί έως τις 31 Οκτωβρίου κάθε έτους στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος δηλαδή στις ΔΕΥΑ και στους ΤΟΕΒ καθώς και στους δήμους. Οι πάροχοι (ΔΕΥΑ) θα το εισπράττουν από τους καταναλωτές και θα το αποδίδουν σε ειδικό λογαριασμό στο λεγόμενο «Πράσινο Ταμείο», γνωστό για τη χρηματοδότηση επιχειρηματικών ομίλων και ΜΚΟ, παρακρατώντας για δικό τους λογαριασμό το 2,5%.
Την ίδια στιγμή, ενώ ισχυρίζεται ότι καλύπτει «όλες τις χρήσεις ύδατος» εξαιρεί τις «υπηρεσίες ύδατος για ενεργειακή χρήση», δηλαδή τη χρήση του νερού από τους μονοπωλιακούς ομίλους για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (για την παροχή της οποίας η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα ήδη επιβαρύνονται με το πράσινο τέλος στους λογαριασμούς της ΔΕΗ), εξασφαλίζοντάς τους έτσι αφενός μηδενικό κόστος για τη χρήση του νερού αλλά και επιπλέον επιδοτήσεις -χρηματοδοτήσεις με τα χρήματα του «Πράσινου Ταμείου», δηλαδή των χαρατσωμένων καταναλωτών! Την ίδια στιγμή προβλέπει ότι «είναι δυνατόν να εξαιρούνται από τα περιβαλλοντικά τέλη: χρήστες οι οποίοι, με την εφαρμογή κατάλληλων πρακτικών ορθής διαχείρισης, συμβάλλουν στη διατήρηση ή/και βελτίωση της καλής κατάστασης των υδάτων, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης λυμάτων (δηλαδή βιομήχανοι και μεγαλοξενοδόχοι που έχουν πάρει ήδη επιδοτήσεις για αμφίβολης αποτελεσματικότητας βιολογικούς καθαρισμούς).
Η Λαϊκή Συσπείρωση Αγρινίου στο τελευταίο (29.8.2016) Δημοτικό Συμβούλιο, ενημέρωσε τις παρατάξεις και τους δημοτικούς συμβούλους για τις επιχειρούμενες μεθοδεύσεις και ζήτησε με τη διαδικασία της προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης, την επί του θέματος τοποθέτηση της Δημοτικής Αρχής αλλά και των άλλων παρατάξεων καθώς και την λήψη απόφασης εναντίωσης στο περιεχόμενο της υπό συζήτηση ΚΥΑ που οδηγεί σε αυξήσεις στα τιμολόγια, επιπρόσθετα χαράτσια με «φιλοπεριβαλλοντικό» μανδύα, πλήρη εμπορευματοποίηση, ιδιοποίηση και κερδοσκοπία επί των φυσικών αγαθών και πόρων.
Στη συζήτηση και λήψη απόφασης που ακολούθησε οι παρατάξεις της Ν.Δ. (Αγρίνιο – Νέα Αρχή) και του ΣΥΡΙΖΑ (Αγρίνιο – Ανατροπή τώρα) απέδειξαν για άλλη μια φορά την απόλυτη ταύτισή τους στις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης και των μονοπωλίων αφού με διάφορα προσχήματα και προφάσεις δεν διαφώνησαν με την ουσία και το περιεχόμενο των επιχειρούμενων αλλαγών, με τη θέσπιση δηλαδή του ψευδεπίγραφου «περιβαλλοντικού τέλους» – χαρατσιού και τη χρηματοοικονομική αποτίμηση – εμπορευματοποίηση των υδάτινων πόρων αλλά εξέφρασαν -ως φύλο συκής- τις ενστάσεις τους για δευτερεύοντα ζητήματα, όπως τον τρόπο καθορισμό του χαρατσιού από την Αποκεντρώμένη Διοίκηση και όχι από τους … ΟΤΑ(!), διαμορφώνοντας και υπερψηφίζοντας τελικά, κοινή προτασή τους με αυτό το περιεχόμενο! Γίνεται συνεχώς φανερό πως πέρα από τις όποιες επιφανειακές διαφοροποιήσεις τους ομονοούν στο βασικό, ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης – στον οποίον ομνύουν, το νερό και η χρήση του θα αντιμετωπίζεται αντικειμενικά ως εμπόρευμα και όχι ως κοινωνικό αγαθό.
Η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Αγρινίου καλεί τον πολλαπλώς πληττόμενο και χαρατσωμένο λαό της περιοχής να βγάλει τα συμπεράσματά του από τη στάση της Δημοτικής αρχής (ΝΔ) και της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, να διεκδικήσει την ανατροπή του αντιλαϊκού θεσμικού πλαισίου της «ανταποδοτικής» – εμπορευματικής διαχείρισης των φυσικών πόρων, να φρενάρει με τη δράση του την παραπέρα εμπορευματοποίηση του νερού και τη στέρηση κάλυψης των αναγκών του.
Η διαχείριση του νερού ως κοινωνικού αγαθού, προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο, πλαίσιο στο οποίο και οι υδάτινοι πόροι, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία που θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών.”
