Μουντιάλ τέλος για την εθνική ομάδα του ποδοσφαίρου και μετά τον αποκλεισμό από τη συνέχεια της διοργάνωσης, μπορούμε πλέον να κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό. Όχι γιατί σώνει και καλά πρέπει να ασκήσουμε κριτική, αλλά γιατί πάντα είναι χρήσιμο να βλέπουμε τα υπέρ και τα κατά μετά από μία προσπάθεια.
Τρίτη συμμετοχή στην τελική φάση της κορυφαίας διοργάνωσης και εκ του αποτελέσματος είναι η πιο επιτυχημένη. Πρώτη φορά πέρασε στην φάση των δεκαέξι και έχασε στο τσακ την ευκαιρία να προκριθεί ακόμη και στους οχτώ. Μεγάλη επιτυχία έτσι κι αλλιώς για μία ομάδα που δεν βρίσκεται στη βιτρίνα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και εκπροσωπεί μία μικρή χώρα πληθυσμιακά.
Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας η ψυχή (γνώρισμα της φυλής άλλωστε) αλλά και η πειθαρχεία και η προσήλωση στην τακτική και στην ομαδική λειτουργία. Πως θα μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά, μπορεί να πει κάποιος, την στιγμή που δεν υπήρχε το πλούσιο ταλέντο και η δυνατότητα προσφοράς ελκυστικού ποδοσφαίρου. Δεκτό, όμως το να επωφελείται κανείς τα μέγιστα από αυτά που δύναται να δώσει, είναι όπως και να το κάνουμε προσόν. Μπορεί να μην αρέσει αυτό στην κερκίδα και σε όσους προσδοκούν το θέαμα σε συνάρτηση με την ουσία, όμως όλα δεν είναι εύκολο να τα έχει κανείς, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ελλάδας.
Σε ότι αφορά δε την απόδοση των παικτών, σε ατομικό επίπεδο, κι εδώ είχαμε ευχάριστες εκπλήξεις αλλά και απογοητεύσεις. Υπήρξαν ποδοσφαιριστές που είχαν αναπάντεχα καλή και ελπιδοφόρα παρουσία, υπήρχαν και άλλοι που δεν μπόρεσαν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, παρά τις προσδοκίες που υπήρχαν από αυτούς. Τουλάχιστον αυτοί που εξέπληξαν ευχάριστα συγκαταλέγονται σε αυτούς που έχουν μέλλον ηλικιακά στην εθνική ομάδα, κάτι που βέβαια είναι ενθαρρυντικό.
Στον αντίποδα τώρα, η εμφάνιση κυρίως της πρεμιέρας σίγουρα προβλημάτισε. Αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε ο αποκλεισμός, άφησε την αίσθηση πως θα μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα στη διοργάνωση. Χάθηκε ίσως η ευκαιρία να γραφτούν νέες λαμπρές σελίδες στην ιστορία αυτής της ομάδας. Όμως σύμφωνα με τις δυνατότητές της και τα όσα περίμεναν οι περισσότεροι από αυτή, η Εθνική Ελλάδος έκανε άλλη μία φορά την υπέρβαση στην Βραζιλία κάτι που δεν γίνεται να μην της πιστωθεί.
Πλέον ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, μετά και την αποχώρηση του Σάντος, και καλό θα ήταν να κρατηθούν τα θετικά και να απορριφθούν τα αρνητικά από την μέχρι τώρα πορεία. Αυτό όχι μόνο γιατί η εθνική συσπειρώνει όλους τους έλληνες, που έχουν την ανάγκη να νοιώθουν περήφανοι γι’ αυτή, αλλά και γιατί η αναζήτηση του καλύτερου είναι μεγάλη αρετή και δείχνει υγεία.
