Γονείς! Μην χάνετε το κουράγιο!

Συχνά ο ρόλος του γονέα μοιάζει δύσκολος. Εκεί που βρίσκεται κανείς στους πέντε ουρανούς με την ύπαρξη των παιδιών του, εκεί που χαίρεται να τα βλέπει, να παίζει και να ασχολείται μαζί του, κάτι γίνεται και καταρρέει από τον παραμυθένιο του κόσμο. Μια λάθος κίνηση του παιδιού, μια επίμονη συμπεριφορά που δεν αλλάζει όσο και αν φωνάζει ο ίδιος, αρκεί για να τον “τρελλάνει”. Αρκεί για να αισθανθεί ότι ξεπερνάει τα όριά του σαν άνθρωπος..

Πόσες φορές νέες μανούλες έχουν απελπιστεί με τα ρόζ μωρά τους όταν αυτά επιμένουν ώρες των ωρών να μην κοιμούνται, ακόμη και αν το μάτι φαίνεται εξαιρετικά “γλαρωμένο”; Πόσες φορές δεν “τρώει το φαί του το παιδί” και η μαμά θέλει να πετάξει το πιάτο στον τοίχο, την ώρα που το μικρό της αγγελούδι της κάνει “γελάκια”; Πόσες φορές δεν μέτρησε κανείς τα εναπομείναντα έως τα 18 χρόνια της ενηλικίωσης του παιδιοού του για την δική του απελευθέρωση- Έξοδο του Μεσολογγίου; Πιθανά αμέτρητες φορές στην ιστορία ενός γονέα…

Όλα αυτά όχι γιατί είναι κακός γονέας ή δεν αγαπάει το παιδί του. Όλα αυτά γιατί ο ίδιος ο ρόλος του γονέα από τη φύση του είναι περίπλοκος και εξαιρετικά απαιτητικός. Χρειάζεται να έχει αποφασίσει κανείς εξ αρχής ότι θα περάσει από “Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες” για να μεγαλώσει τα παιδιά του. Χρειάζεται να ξέρει ότι κανένας γονέας δεν είναι τέλειος. Όπως έλεγε ο Άγγλος παιδοψυχίατρος Winnicott, υπάρχει μόνο “αρκετά καλή” μητέρα και “αρκετά καλός” πατέρας. Επουδενί “τέλειος”.

Ακόμη λοιπόν, και αν φτάνετε κάποιες φορές στα όριά σας και φέρεστε όπως δεν θα θέλατε, συγχωρήστε τον εαυτό-γονιό σας και αφήστε του το περιθώριο του λάθους ή της αδυναμίας (σε καμία περίπτωση βέβαια δεν νομιμοποιείται κανενός είδους βία).

Νόρα Καρατσικάκη - Κλινικός Διαιτολόγος - Διατροφολόγος