Μια ανάρτηση του Στέφανου Μάνου για το αγγελιόσημο προκάλεσε την έκρηξη του πρώην δημοσιογράφου της Ελευθεροτυπίας και διευθυντή του ραδιοφωνικού σταθμού Αθήνα 9.84, Γιάννη Παντελάκη. Στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook κάνει ένα σχόλιο όπου μιλάει για “σκόπιμες ανακρίβειες” του πρώην αρχηγού της Δράσης.
Ο κ. Μάνος είχε δηλώσει τα εξής:
«Απεργούν οι δημοσιογράφοι διεκδικώντας να μην καταργηθεί το (επαίσχυντο) αγγελιόσημο. Το αγγελιόσημο που βαρύνει την κοινωνία προς όφελος των δημοσιογράφων. Αντί να πληρώνουν οι δημοσιογράφοι για την ασφάλισή τους, να πληρώνει η κοινωνία. Αυτή την αθλιότητα καταργεί στο άρθρο 38 παρ. 9 το νομοσχέδιο του κ. Κατρούγκαλου. Για αυτή τη συγκεκριμένη ρύθμιση που, αν ψηφιστεί, θα ισχύσει αμέσως, δεν μπορώ παρά να συγχαρώ τον κατά τα άλλα θλιβερό κ. Κατρούγκαλο».
Ο κ. Παντελάκης σχολιάζει το σχόλιο του κ. Μάνου ως εξής:
Όφειλε (ο κ. Μάνος) να γνωρίζει ότι:
1. Οι δημοσιογράφοι πληρώνουν κανονικά τις εισφορές τους, το αγγελιόσημο υποκαθιστά τις εργοδοτικές εισφορές και την συμμετοχή του κράτους.
2. Αν καταργηθεί το αγγελιόσημο (το οποίο επιβάλλεται επί των διαφημίσεων) το κράτος θα πρέπει να συμμετάσχει με εισφορές, όπως κάνει σε όλα τα ταμεία.
Θα σχολιάσω κι εγώ με την σειρά μου το σχόλιο του κ. Παντελάκη που σχολίασε το σχόλιο του κ. Μάνου:
Οφείλει να γνωρίζει ο κ. Παντελάκης ότι:
1.Μέρος των εσόδων από το αγγελιόσημο χρηματοδοτεί με πολλά εκατομμύρια ευρώ τις κρατικοδίαιτες συνδικαλιστικές οργανώσεις των δημοσιογράφων. Η διάθεση των χρημάτων αυτών από τα Διοικητικά τους Συμβούλια δεν ελέγχθηκαν ποτέ από κανέναν, με αποτέλεσμα να έχουν γίνει απίστευτες λαθροχειρίες σε βάρος του δημοσιογραφικού κόσμου ΚΑΙ της κοινωνίας.
2.Η διανομή των χρημάτων από το αγγελιόσημο στα συνδικαλιστικά σωματεία των δημοσιογράφων “ανταλλάσσεται” με άνομες εκδουλεύσεις της δημοσιογραφίας προς την εκάστοτε εξουσία που κάνει την διανομή κατά βούληση, πάντα με ιδιοτελή κριτήρια των αρμοδίων της Πολιτείας. Στην τελική της έκφανση αυτή η συναλλαγή δεν λειτουργεί μόνο σε βάρος της δημοσιογραφίας, αλλά σε βάρος του ίδιου του λαού, πάνω δε απ’ όλα της Δημοκρατίας.
3.Μέρος των εσόδων από το αγγελιόσημο όντως υποκαθιστά τις εργοδοτικές εισφορές και, βέβαια, την συμμετοχή του κράτους. Όμως αυτό δεν θα έπρεπε να γίνεται για το χατίρι κανενός κλάδου! Οι ασφαλιστικές εισφορές από μόνες τους είναι ικανές να δώσουν μία δίκαιη σύνταξη στον εργαζόμενο, υπό τον όρο ότι η αποταμίευση των εισφορών υπόκειται σε χρηστή διαχείριση.
4.Η επιβολή αγγελιοσήμου στις διαφημίσεις προσεγγίζεται από τον κ. Παντελάκη με πνεύμα πλήρους αδιαφορίας για το κόστος που έχει η διαφημιζόμενη επιχείρηση. Δεν υπολογίζει καθόλου ο κ. Παντελάκης ότι ο ΦΠΑ και το αγγελιόσημο μαζί πλησιάζουν το 50% της διαφημιστικής δαπάνης μιας επιχείρησης! Αυτό έχει άμεση συνέπεια να ΜΗΝ διαφημίζονται πολλές επιχειρήσεις ή να διαφημίζονται λίγο, το κατά δύναμιν.
Κι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι:
Η διαφημιστική πρόσοδος (στρατηγικά αναγκαία για την υγεία, την ανεξαρτησία και την επιβίωση των Μέσων Ενημέρωσης) είναι δυσανάλογη. Την ίδια στιγμή η εμπορική επιχείρηση ΔΕΝ μπορεί ν’ ακολουθήσει μια καλή επικοινωνιακή πολιτική, δε μπορεί ν’ ανοιχτεί στο κοινό. Αυτό επιδρά πολύ αρνητικά στην παραγωγή της. Η κατανάλωση των προϊόντων της συνεχώς φθίνει και οι τζίροι της επιχείρησης μικραίνουν. Πολλαπλασιάζοντας αυτό το μέγεθος επί τον αριθμό των επιχειρήσεων που διαφημίζονται, εντοπίζεις αμέσως το βαθύ πρόβλημα της Αγοράς. Όπου, τώρα, χάνουν όλοι: Το κράτος, οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι. Χειρότερο δε απ’ όλα είναι ότι τα Μέσα Ενημέρωσης χάνουν την εμπιστοσύνη του κοινού στο οποίο εξ ορισμού απευθύνονται και η εξάρτησή τους από το κράτος αυξάνεται! Μπαίνουμε λοιπόν σε έναν φαύλο κύκλο, στον πυρήνα του οποίου είναι ένα αδυσώπητο χωνευτήρι που χωνεύει τα πάντα και τ’ αφοδεύει ως χυλό. Μόλις σκοτώσαμε την Δημοκρατία… Και στρώνουμε το χαλί για την επόμενη δικτατορία…
