Η πρεμούρα πανικόβλητων κενολόγων να χρεώσουν στον Κυριάκο ετικέτες ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού, ορίζουν τη νέα πολιτική γελοιότητα. Ξέρουν οι πονηροί ότι στις ερχόμενες εκλογές δεν θα κερδίσει ο (δήθεν) νεοφιλελευθερισμός του Κυριάκου, αλλά το μοναδικό κόμμα που (ό,τι και να πιστεύει) μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία από τον Σύριζα.
Δεν έχουν ιδέα τι παναπεί νεοφιλελευθερισμός. Ακούνε, αλλά δεν καταλαβαίνουν γρι τι παναπεί φιλελευθερισμός. Ούτε θέλουν να μάθουν. Τους αρκεί ότι εδώ και πολύν καιρό είναι μια βολική ετικέτα για να την κολλάνε στο κούτελο όχι μόνο του πολιτικού αντιπάλου, αλλά και όποιου άλλου (πολιτικού ή δημοσιογράφου) δεν γουστάρουν.
Προεξοφλούν (όχι μόνο ο απολίτικος Σύριζα, αλλά και το αποστεωμένο ΠΑΣΟΚ) ότι με τον Κυριάκο στο τιμόνι η Νέα Δημοκρατία θα επιβάλλει στη χώρα νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ξεχνούν όλοι (κομματικοί επιτελείς και αρθρογράφοι) ότι τα πλήθη των απελπισμένων πολιτών που έχασαν την τελευταία τους ελπίδα με τον Σύριζα το 2015, δεν χρειάζονται καμία, μα καμία νεοφιλελεύθερη ιδεολογία στο κεφάλι τους για να ψηφίσουν το αντίπαλο δέος του Τσίπρα το 2016. Αρκεί που ο Κυριάκος θα είναι πλέον ο μόνος που μπορεί να ξηλώσει την παραλυτική εξουσία που ο Τσίπρας ασκεί. Οι πολίτες θα τον ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές, ΧΩΡΙΣ να είναι φιλελεύθεροι ή νεοφιλελεύθεροι, όπως ΔΕΝ ήταν αριστεροί κι εκείνοι που ψήφισαν προ καιρού τον Τσίπρα. Κι αυτό σημαίνει ότι οι τάσεις που καταγράφονται στο εσωτερικό της ΝΔ, ομογενοποιούνται σε μία υπό το κράτος του αβάστακτου φόβου ότι ο Σύριζα οδηγεί τη χώρα στο γκρεμό. Αυτό έδειξε και ο μεγάλος αριθμός εκλογέων που, σε τέτοιους καιρούς, πήγαν στην κάλπη για να βγάλουν αρχηγό. Λοιπόν, για να πάει κόντρα στον Κυριάκο το μεγάλο εσωκομματικό ποσοστό του Βαγγέλη (καθώς πολλοί δημοσιογράφοι σημειώνουν με έμφαση) θα χρειάζονταν αφενός μεν ιδεολογικές ταυτοσημίες (που δεν υπάρχουν) αφετέρου δε, απουσία εκτάκτων συνθηκών, οι οποίες, δυστυχώς, ταλανίζουν το λαό.
Η Καραμανλική ισχύς μέσα στο κόμμα ΔΕΝ θα εκφραστεί προεκλογικά για προφανείς λόγους, και μετεκλογικά θα εξανεμιστεί ολότελα, για τον απλό λόγο ότι η σίγουρη πια νίκη του Κυριάκου στις βουλευτικές εκλογές θα του δώσει αέρα δεκαετίας. Σε δέκα χρόνια ο Βούδας της Ραφήνας θα είναι εβδομήντα ετών. “Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι”… Οι Καραμανλικοί (που δεν τους ενώνει καμία συγκολλητική ουσία) γρήγορα θα σκορπίσουν στους πέντε ανέμους, θα κοιτάξουν πού και πώς, αλλού, να στεγαστούν. Κατά συνέπεια ο Κυριάκος θα γίνει σύντομα ο απόλυτος ηγεμών της Νέας Δημοκρατίας.
Σε ό,τι αφορά την διάσπαση που επικαλούνται πολλοί: Υπό τις παρούσες συνθήκες, είναι απίθανη. Οι διασπάσεις γίνονται απανωτά στο χώρο της αριστεράς, επειδή υπάρχει ισχυρό ιδεολογικό πρόσημο στις πολιτικές τάσεις. Στη Νέα Δημοκρατία δεν υφίσταται τέτοιο ζήτημα. Το μόνο πρόσημο που λειτουργεί, έχει να κάνει με το γόνο της μίας ή της άλλης οικογένειας. Σιγά τα ωά! Σιγά μη χάσει το κόμμα τους την προοπτική της εξουσίας επειδή δεν είναι όμορφος ο αρχηγός ή επειδή είναι εκπρόσωπος της οικογένειας που αντιπαθεί το 50% των οπαδών…
Οι οπαδοί του Καραμανλή δεν είναι χαζοί για να “κρατήσουν μούτρα” στον Μητσοτάκη. Ξέρουν ότι: Αν η κεντροαριστερά δεν καταφέρει να συγκροτηθεί, ο Κυριάκος θ’ απορροφήσει όλους τους κεντροδεξιούς που η Νέα Δημοκρατία έχασε τα προηγούμενα χρόνια και στεγάστηκαν στο Ποτάμι ή στην Ένωση Κεντρώων, αλλά και σε διάφορα άλλα σχήματα, κυριότερο των οποίων είναι το κόμμα της ΑΠΟΧΗΣ. Δεν είναι τυχαίο ότι ανησυχεί φανερά ο Σταύρος. Έσπευσε να δηλώσει ότι ζητάει άρση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων! Άλλα έλεγε στην αρχή…
Όπερ σημαίνει ότι στις εκλογές η ΝΔ θα διεκδικήσει ποσοστό αυτοδυναμίας. Πέραν τούτου, όσοι γνωρίζουν την Πολιτική Τέχνη (και στη ΝΔ υπάρχουν αρκετοί) ξέρουν ότι είναι σημαντικό να συγκροτηθεί οποιασδήποτε ισχύος κεντροαριστερό κόμμα. Δεν το φοβούνται. ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ. Διότι, μετά την αναγέννηση της Νέας Δημοκρατίας, είναι η δεύτερη κατά σειράν συνθήκη διανομής της εξουσίας, άρα και εξουδετέρωσης του Σύριζα. Ο Κυριάκος είναι αρκετά ευφυής για να ευνοήσει την συγκρότηση του αντιπάλου χώρου και αυτός ΔΕΝ είναι ο Σύριζα, αλλά ο μέγας χώρος που υπάρχει ανάμεσα στη ΝΔ και τον Σύριζα. Με την εκλογική διαδικασία της 10ης Ιανουαρίου η ΝΔ απέκτησε το προνόμιο να διαλέξει τον αντίπαλό της για τα επόμενα σαράντα χρόνια. Και, είπαμε, αυτός ΔΕΝ θα είναι ο Σύριζα. Είναι δε στο χέρι της κεντροαριστεράς ν’ αξιοποιήσει την (τελευταία πια) ιστορική ευκαιρία της. Αν ο Σύριζα παραμείνει φτωχός συγγενής της εξουσίας για τα επόμενα δέκα χρόνια, δεν θα ευθύνεται ο Κυριάκος, αλλά οι ινστρούχτορες της κεντροαριστεράς που ψάχνουν τον προσωπικό τους ρόλο στο πολιτικό γίγνεσθαι, αντί ν’ απελευθερώσουν (με την απόσυρσή τους από την πρώτη γραμμή) τις πολλές και σημαντικές εφεδρικές δυνάμεις του Κέντρου.
Ύστερα απ’ αυτά, ο Τσίπρας, αν έχει κάποια καλή πολιτική σκέψη στο κεφάλι του, μάλλον έχει χάσει τον ύπνο του…
