Γιάννης Καραμητσόπουλος - Ο ποιητής του φωτός, του έρωτα και του θανάτου

karamitsopoulos

ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΚΑΡΑΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
(Ο ποιητής του φωτός, του έρωτα και του θανάτου)
1965-2011

Γράφει ο Γιώργος Ν. Σαψάκης

Από τα πρώτα του εφηβικά χρόνια, ο ποιητής Γιάννης Καραμητσόπουλος, τάχυνε τα βήματα του για να νιώσει το αισθαντικό του εγώ, το στοχασμό και την απλότητα των όντων. Ανακαλύπτει την ποίηση και μέσα από τους στίχους των ποιητών αφουγκράζεται τις φωνές του κόσμου. Φλογίζει την καρδιά του ο πόθος της ποίησης, του φανερώνει τα αιώνια μυστικά της ζωής και προσπαθεί να ερμηνεύσει τον κόσμο με στίχους αντλημένους από τα βάθη της ψυχής του.

«Δος μου το δικαίωμα ν’ αγαπώ/ όπως αγαπούν οι πεταλούδες /…./ Απόψε με κυρίεψε η λατρεία/ σαν μου ’δωσες δικαίωμα στη φιλία». Στίχοι, από την πρώτη ποιητική συλλογή του ποιητή Γιάννη Καραμητσόπουλου «ΠΟΡΦΥΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ», που μαρτυρούν την πληρότητα των αισθημάτων του. Αισθήματα που κουβαλούν το φορτίο της ανθρώπινης μοίρας, αφού όποιος νιώθει το δικαίωμα της αγάπης και της φιλίας, γνωρίζει την αλήθεια, ακούει τη φωνή της καρδιάς του και έχει ολοκληρωμένη επίγνωση της ζωής.

Σε όλες τις ποιητικές συλλογές του Γιάννη Καραμητσόπουλου παρατηρεί ο αναγνώστης ότι οι στίχοι του αναδύονται από τον πυρίκαυστο χώρο της καρδιάς και τα βουερά αναδέματα της ψυχής, καταργούν την ηλικία των εποχών και ξαναχαρίζουν αισθήσεις. Μετουσιώνουν εικόνες που πηγάζουν από τη φύση των πραγμάτων, μια που ακόμα και ο θάνατος κάνει τον ποιητή να διαβεί σε χρόνους περασμένους και μέλλοντες, και με μια ξάστερη δύναμη αντικρίζει τη χάρη των σωμάτων και «ΤΟ ΠΟΡΦΥΡΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ».

Σε μια χώρα που την ελπίδα θέλουν να την πεθάνουν, ο ποιητής Γιάννης Καραμητσόπουλος ίδρυσε το περιοδικό «Ίβυκος»,επιθεώρηση για τον ποιητικό λόγο, που για πολλά χρόνια κοσμούσε τα ελληνικά γράμματα και πρόβαλε την πόλη του Αγρινίου. Ένα περιοδικό που έδωσε βήμα σε δημιουργούς και ανέδειξε ποιητές, μια που οι φατρίες των Αθηνών, και όχι μόνο, επιβάλλουν σιωπή. Ακολούθησαν οι εκδόσεις ΙΒΥΚΟΣ που προσέφεραν τα μέγιστα στους δημιουργούς αυτής της πόλης, αφού οι αρετές του ποιητή – εκδότη βοηθούσαν στην ολοκλήρωση του έργου τους.

Όμως οι πεταλούδες, που ξέρουν να αγαπούν, έχουν σύντομο χρόνο ζωής έτσι και ο ποιητής Γιάννης Καραμητσόπουλος ταξίδεψε, το μήνα της αγάπης, πολύ νέος, στων ιδεών τον κόσμο. Η σκιά του δε θα διαβεί γρήγορα όπως των πουλιών, μα θα συντροφεύει όλους μας παντοτινά. Εμάς που τον γνωρίσαμε αλλά και εκείνους που στο διάβα των χρόνων θα γνωρίσουν τον αισθαντικό ποιητή. Θα συντροφεύει τους δημιουργούς αυτής της πόλης και όχι μόνο, γιατί οι στίχοι του μετουσιώνονται σε δείκτες του ρολογιού δείχνοντας την ώρα των αισθήσεων. Των αισθήσεων εκείνων που πηγάζουν μέσα από το αιώνιο ήθος, την πραγματικότητα, τη μνήμη και τα «βήματα του χρόνου», που απαντούν στις ερωτήσεις της καρδιάς, εκείνης που δεν δέχεται υποδείξεις.

Όλοι γνωρίζουμε ότι: όταν αίρεται ο χρόνος, καταργείται ο θάνατος και ο σημαντικότερος Αγρινιώτης ποιητής Γιάννης Καραμητσόπουλος θα είναι για πάντα κοντά μας αφού φυλάκισε το χρόνο μέσα στους στίχους του.

Βιογραφικό:

Ο Γιάννης Καραμητσόπουλος γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1965. Πρωτοδημοσίευσε το 1989 στο περιοδικό Εμβόλιμον. Ακολούθησαν δημοσιεύσεις ποιημάτων, κριτικών σημειωμάτων και άρθρων του πολιτιστικού περιεχομένου σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως: Η λέξη, Περίπλους, Ελίτροχος, Φηγός, Παρουσία, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, Εξώπολις, Νουμάς, αλλά και εφημερίδες και περιοδικά της πόλης του Αγρινίου όπως ο Αραμπάς, το Αρχείο Αγρινίου, η Αναγγελία, η Φάκα κ.α. Προλόγισε και επιμελήθηκε την Ανθολογία Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών, έκδοση του περιοδικού Εμβόλιμον (1993). Από το 1994 έως το 2001 ήταν διευθυντής του περιοδικού Ίβυκος (Επιθεώρηση για τον ποιητικό λόγο). Το 1998 ίδρυσε τις Εκδόσεις Ίβυκος εκδίδοντας βιβλία ποίησης, πεζογραφίας, δοκιμίου και μελέτης καθώς και βιογραφίες. Ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ένωσης Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών.