Σάββατο, 20 Απριλίου, 2024

Φοβάμαι τους απολιτίκ

Κοινοποίηση

theodorakis

Ας επιτραπεί ο ενικός: Δεν φοβάμαι τη Χρυσή Αυγή. Ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν φοβάμαι καν τη δικτατορία. Φοβάμαι όμως τους απολιτίκ. Όσο φοβάμαι τον πόλεμο. Φοβάμαι τους χαβαλέδες. Κι όλους εκείνους που ενεργούν με το σκεπτικό «γιατί ρε… αυτοί που μας κυβερνούν, είναι καλύτεροι από μας;»…

Είναι το ίδιο μ’ εκείνο που απεχθανόμουν πάντα, εκείνο που έλεγαν οι Ελληνάρες όλων των εποχών: «Κάνε με μία μέρα πρωθυπουργό και θα δεις». Ή: «Ξέρεις ποιος είμ’ εγώ ρε;».

Ναι, ήξερα, ποιος ήταν αυτός ρε…

Ήξερα ότι ήταν ένας ουτιδανός. Ένα χαμένο κορμί. Ένας γύφτουλας των κομματικών Γραφείων.

Στις μέρες μας προέκυψε άλλη φυλή: Λέγεται και είναι η γενιά της αφασίας. Μόλις αισθάνθηκε απειλή για τη μακαριότητά της, άρχισε να μουντζώνει και να βρίζει τους πάντες και τα πάντα, όχι μόνο τους εχθρούς, αλλά και όποιον φίλο τολμούσε να συστήσει απλά ψυχραιμία σε κρίσιμους καιρούς.

Μπορεί η γενιά της αφασίας να διαφέρει από τη γενιά των τρωκτικών, είναι όμως ίδια η δομή και το περιεχόμενό της: Δε νοιάζονται για τίποτα και για κανέναν. Ο καθένας από τα μέλη αυτής της φυλής, έχει όλα τα δίκια. Όλοι οι άλλοι έχουν όλα τα άδικα.

Υπάρχουν βέβαια κι άλλοι διαχωρισμοί: Όπως για παράδειγμα οι ηλικίες. Όποιος ανήκει σε ηλικία μεγαλύτερη, ακόμα και ο πατέρας τους, είναι εν δυνάμει ένοχος προδοσίας. Η καταραμένη «γενιά του Πολυτεχνείου» ευθύνεται για όλα τα δεινά. Κανείς δεν σκέφτεται ότι η «γενιά του Πολυτεχνείου» απλώς ανέδειξε μερικά άτομα, καμιά πενηνταριά, που κυβέρνησαν. Οι άλλοι (όχι όλοι βέβαια) έμειναν αφανείς. Κανείς δεν είδε ποτέ την διαρκή αντίστασή τους στο ξεπούλημα συνειδήσεων, στην εξαργύρωση των αδήλωτων (ακόμα σήμερα) ηρωισμών τους.

Φοβάμαι πολύ τους απολιτίκ. Όλους εκείνους τους συμπολίτες που δηλώνουν εκστασιασμένοι από την αντανάκλαση του καθρέφτη στον ήλιο. Για ένα λόγο: Αν αυτοί οργανωθούν και πάρουν την εξουσία, θα είναι χειρότεροι από τον μεγαλύτερο κλέφτη. Όχι ότι θα κλέψουν. Όχι, δεν θα κάνουν ό,τι έκαναν οι προηγούμενοι. Απλά, δεν θα ξέρουν τι να κάνουν, όταν διαπιστώσουν ότι.. «δεν είναι μαλλιά τα γένια»! Κι αυτό είναι ακραία επικίνδυνο…

Παντολέων Φλωρόπουλος
Παντολέων Φλωρόπουλοςhttps://pantoleon.gr
... γεννήθηκε στη Μυρτιά της Αιτωλίας το 1955. Ζει στο Αγρίνιο από το 1984. Εργάστηκε στο τοπικό ραδιόφωνο (1990 – 1992) και ξανά την περίοδο 1994 - 1996. Ιδρυτής και συντάκτης του σατιρικού “αραμπά” του Αγρινίου (1991 – 1997). Εκδότης και δημοσιογράφος της εβδομαδιαίας τοπικής εφημερίδας “Αναγγελία” (2000) μέχρι τον Ιούλιο του 2017, έκτοτε δε, τακτικός συνεργάτης της. Έχει γράψει ποίηση, 168 παραμύθια και 1.111 χρονογραφήματα, κατέγραψε εκατοντάδες λαϊκούς μύθους και θρύλους, ενώ δημοσίευσε πολλές χιλιάδες πολιτικά και πολιτιστικά άρθρα. Το πρώτο του βιβλίο, “η πολιτεία των λουλουδιών” (παραμύθι) κυκλοφόρησε το 1980. Τα βιβλία του κυκλοφορούν σε συλλεκτικές εκδόσεις λίγων αντιτύπων.
spot_img

Διαβάστε επίσης: