Και πώς θα καταπολεμηθεί το εφιαλτικό φαινόμενο της ανεργίας, παρακαλώ; Τι δηλαδή περιμένουν οι κυβερνώντες και οι κυβερνώμενοι για ν’ αναχαιτιστεί η επερχόμενη εξαθλίωση; Επειδή το Δημόσιο τελείωσε διά παντός ως εργασιακός χώρος υποδοχής πτυχιούχων ή μη, περιμένουν, λέει, επενδύσεις. Από ποιους;
Μα… από τους κεφαλαιούχους. Και δη από τους ξένους κεφαλαιούχους. Που θα έρθουν, λέει, να βάλουν τα λεφτά τους σε μεγάλες επιχειρήσεις, ώστε να βρει δουλειά ο άνεργος νέος.
Ερώτημα: Γιατί να έρθει ο επενδυτής και να δώσει δουλειά στο ένα εκατομμύριο άνεργους πτυχιούχους της χώρας, όταν από το πρωί μέχρι το βράδυ θα καθυβρίζεται ως βαμπίρ που πίνει το αίμα των εργαζομένων; Γιατί ν’ ανοίξει επιχείρηση ο κεφαλαιοκράτης στην Ελλάδα, όταν κάθε τρεις και λίγο θα έχει ν’ αντιμετωπίσει την απεργία ή την διαδήλωση που θ’ απειλεί να τινάξει στον αέρα την επιχείρησή του; Γιατί να έρθει στην Ελλάδα να κάνει τουριστική επιχείρηση και να μην πάει στην Τουρκία ή την Τυνησία; Επειδή εμείς είμαστε ωραίοι; Επειδή είμαστε μάγκες; Ή επειδή έχουμε αναφαίρετα δικαιώματα στη ζωή και αυτός (ο κεφαλαιοκράτης) είναι υποχρεωμένος να τα ικανοποιεί εις το έπακρον;
Ε, λοιπόν, πέρ’ από τις ευθύνες των πολιτικών που οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτή τη θλιβερή κατάντια, είναι καιρός να κουνήσουμε κι εμείς οι πολίτες το κεφάλι πέρα – δώθε για να συνέλθουμε. Αν θέλουμε ανάταξη της Οικονομίας, πρέπει ν’ αρχίσουμε από το άλφα. Και, πριν απ’ όλα, να σταματήσει ο ανηλεής διωγμός του επιχειρείν. Δεν πάει άλλο! Να προσπαθεί κάποιος να στήσει μία μικρή επιχείρηση και να μοιάζει με κάτι σαν ποινικό αδίκημα που επισύρει το κυνηγητό της Πολιτείας ή την τρομοκρατική απαξίωση της κοινωνίας, απλά, δε γίνεται…
