Το Αγρίνιο έχει μεγάλη παραγωγή βρώσιμης ελιάς, κάνει εξαγωγή. Γι’ αυτόν το λόγο βρέθηκε στην πόλη ένας Γάλλος έμπορος, ήρθε να κάνει τις διαπραγματεύσεις με εταιρεία τυποποίησης ελιάς. Μια τέτοια επίσκεψη όμως δεν είναι ποτέ μία συνάντηση μόνο για διαπραγμάτευση και υπογραφές. Είναι και μία έξοδος για γνωριμία με την πόλη.
Ο Γάλλος πέρασε μαζί με τον Έλληνα συνεργάτη του από τον πεζόδρομο της Ηλία Ηλιού, με τις καφετέριες και τα ουζερί. Η μέρα ηλιόλουστη. Είδε έναν δρόμο γεμάτο κόσμο να κάααθεται, να κουβεντιάζει, να χαζεύει, ν’ απολαμβάνει τη λιακάδα, ενώ πολλοί πηγαινοέρχονταν ρεμβάζοντας…
Μέρες κρίσης βέβαια. Τον καιρό που η οικουμένη ολόκληρη αγωνιά για το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας… Ρωτάει τον Έλληνα συνεργάτη του αν υπάρχει κάποια αργία ή μήπως γιορτάζει κάτι όλο αυτό το πλήθος. Του εξήγησε ότι «όχι, απλά πίνουν τον καφέ τους»…
Απόρησε ο Γάλλος που σε ώρες αιχμής, μια εργάσιμη και ηλιόλουστη μέρα που προσφέρεται για αγροτικές εργασίες, σε καιρό οικονομικής κρίσης, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, ένας κόσμος που χρωστάει και της Μιχαλούς, ήταν χαλαροί και απολάμβαναν τον καφέ ή το ουζάκι τους.
