Οι δύο σημαντικές σερί νίκες στο πρωτάθλημα, εκτόξευσαν τον Παναιτωλικό βαθμολογικά αλλά και ψυχολογικά. Η ομάδα βρήκε ρυθμό και άρχισε να παίρνει αποτελέσματα που αντικατοπτρίζουν την αγωνιστική της απόδοση. Η διακοπή του πρωταθλήματος που ακολουθεί, λόγω των υποχρεώσεων της εθνικής ομάδας, ίσως βοηθήσει ακόμη περισσότερο στο κομμάτι της καλύτερης προετοιμασίας για τη συνέχεια. Αρκεί να μη συμβεί το αντίθετο. Να μη λειτουργήσει χαλαρωτικά και σταματήσει την συνεχή βελτίωση.
Η χρονική συγκυρία είναι καλή για «τα καναρίνια» με την έννοια ότι η ομάδα αποκτά τη συνοχή που χρειάζεται στον αγωνιστικό χώρο, βγάζει αυτοματισμούς και οι ποδοσφαιριστές σιγά σιγά «εντάσσουν» στον τρόπο παιχνιδιού που επιλέγει ο προπονητής τις προσωπικές τους ικανότητες. Παιχνίδι με παιχνίδι η βελτίωση είναι σταθερή και εμφανής και το ζητούμενο είναι να φτάσει στο ανώτερο δυνατό επίπεδο. Υπό αυτή την έννοια η διακοπή του πρωταθλήματος ίσως και να μην είναι τόσο ευνοϊκή, γιατί η αγωνιστική δράση είναι αυτή που βοηθάει στην εξέλιξη και η αποχή συνήθως αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα σε κάθε εξελικτική πορεία.
Όμως υπάρχει και αντίλογος σε αυτό. Τα συνεχή παιχνίδια σε πρωτάθλημα και κύπελλο φέρνουν κόπωση και πίεση, ανάλογα με τα αποτελέσματα και τα ζητούμενα που υπάρχουν. Τα κενά ανάμεσα στα ματς συνήθως δεν επαρκούν για να δουλευτούν κομμάτια που είναι αναγκαία για τον εμπλουτισμό του αγωνιστικού «ρεπερτορίου» ή την αναζήτηση περισσότερων λύσεων και καλύτερης προσαρμογής σε δεδομένα και ζητούμενα. Άρα, από αυτό το οπτικό πρίσμα, η διακοπή δύναται να αποβεί σε θετικό παράγοντα σχετικά με την βελτίωση.
Η φιλοσοφία ενός προπονητή και το «πάντρεμα» που πρέπει να γίνει με τις ικανότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που απαρτίζουν το ρόστερ, χρειάζεται αρκετό χρόνο και πολύ δουλειά. Οι φετινές προσθήκες στον Παναιτωλικό μπορεί να ήταν λιγότερες από προηγούμενες σεζόν, όμως ήταν αρκετές και ιδιαίτερα σημαντικές αναφορικά με την αγωνιστική του ταυτότητα. Συνεπώς για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο από πλευράς ομοιογένειας και αφομοίωσης μιας συγκεκριμένης φιλοσοφίας, χρειάζεται και χρόνος και υπομονή. Μπορεί να διατηρήθηκε ένας κορμός από πέρυσι, οι παίκτες που ήρθαν όμως αποτελούν σημαντικές μονάδες και ο ρόλος τους είναι καθοριστικός στο παιχνίδι της ομάδας.
Υπάρχει και η παράμετρος των νέων παιδιών που υπάρχουν στο ρόστερ και που επίσης χρειάζονται το χρόνο τους για να ενταχθούν όπως πρέπει σε όλο αυτό. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση βοηθάει και η δυνατότητα να τους δίνονται αγωνιστικές συμμετοχές, όμως και ο χρόνος που μπορεί να έχει ένας προπονητής για να ασχοληθεί περισσότερο μαζί τους και στο προπονητικό κομμάτι, είναι εξίσου σημαντικός. Η δουλειά είναι αυτή που θα τους βοηθήσει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Αυτά τα στοιχεία συν την ανάγκη για ξεκούραση από ένα φορτωμένο πρόγραμμα και τη συνεχή προσπάθεια, κάνουν την διακοπή να μοιάζει ευεργετική. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη στο φετινό πρωτάθλημα και η προηγούμενη μάλλον λειτούργησε θετικά για την ομάδα. Οπωσδήποτε όλα αυτά αφορούν όλες τις ομάδες. Την ομάδα του Αγρινίου όμως σίγουρα την αφορούν, γιατί βάσει ρόστερ και δυνατοτήτων μπορεί να δώσει πολλά περισσότερα απ’ όσα μέχρι τώρα έχει δείξει και ο χρόνος μαζί με την δουλειά είναι σύμμαχοι σε μια τέτοια εξέλιξη.
Αν προσθέσουμε και τα θέματα των παικτών που προέρχονται από τραυματισμούς, τότε προστίθενται λόγοι για τους οποίους η διακοπή μπορεί να λειτουργήσει θετικά για την ομάδα. Σε κάθε περίπτωση απομένει να αποδειχτεί από τη συνέχεια αυτό, τόσο στο αγωνιστικό κομμάτι όσο και στη συνέχιση των θετικών αποτελεσμάτων.
