Ο Παναιτωλικός επανήλθε στη Super League και πλέον ξεκινάει μια νέα μεγάλη προσπάθεια. Οι προσδοκίες από τον κόσμο του είναι πολλές, αν και ποικίλουν από φίλαθλο σε φίλαθλο. Άλλοι φιλοδοξούν να δουν την ομάδα τους να μπαίνει ακόμη και σε «ευρωπαϊκή τροχιά», άλλοι θέλουν να εξασφαλίσει νωρίς την παραμονή στην κατηγορία, άλλοι επιθυμούν να την βλέπουν να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο. Ο καθένας έχει το δικό του όραμα και φυσικά τρέφει ανάλογες προσδοκίες. Ας τα πάρουμε με τη σειρά για να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα, που αν μη τι άλλο θα είναι χρήσιμα σχετικά με το τι μπορεί και πρέπει να κάνει αυτή η ομάδα στη φετινή Super League.
Τα δεδομένα του παρελθόντος, καθόλου ενθαρρυντικά δεν είναι. Αυτή είναι μόλις η τέταρτη συμμετοχή του «Τίτορμου» στη μεγάλη κατηγορία. Στις προηγούμενες ποτέ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει βαθμολογικά την παραμονή του. Η προπέρσινη παρουσία του που ήταν και η πιο πρόσφατη (άρα συγκρίσιμη με τη φετινή) απογοήτευσε με την εξέλιξή της. Συνεπώς, η παράδοση δεν ευνοεί την αισιόδοξη πλευρά, αλλά ούτε υπάρχει η προϊστορία που να δικαιολογεί τις απαιτήσεις που απορρέουν από την σύγκριση με το παρελθόν. Κάτι που συμβαίνει σε άλλες ομάδες και ασυναίσθητα παίζει τον ρόλο της (τουλάχιστον) στη διαμόρφωση των απαιτήσεων του κόσμου. Αυτά όμως δεν παίζουν ρόλο στην σημερινή πραγματικότητα.
Από την άλλη υπάρχουν τα δεδομένα που αφορούν το τώρα και είναι τα πιο ουσιαστικά και καθοριστικά για την ομάδα και την πορεία της στο πρωτάθλημα. Διατήρηση του περσινού κορμού στο έμψυχο υλικό και μεταγραφική ενίσχυση βασισμένη περισσότερο στην ουσία και όχι στις εντυπώσεις, έστω κι αν θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη. Η ύπαρξη μεγαλύτερης πλέον εμπειρίας στα της κατηγορίας και η λογική συνέπεια του «μαθαίνω από τα λάθη μου» που φαίνεται να ισχύει. Η δίψα για διάκριση που φαίνεται να υπάρχει σε επίπεδο συντελεστών της ομάδας (παικτών, προπονητικού τιμ, διοίκησης). Η κατάσταση των υπόλοιπων ομάδων που δεν βρίσκονται στα καλύτερά τους στην πλειοψηφία τους (επηρεασμένες κυρίως από την οικονομική κρίση) με φυσικό επακόλουθο την καθίζηση της ποιότητας του πρωταθλήματος τα τελευταία χρόνια, κάτι που πιθανότατα θα ισχύσει και φέτος.
Όλα τα παραπάνω αν μπουν σε ένα ισοζύγιο, μάλλον θα γείρουν την πλάστιγγα προς την αισιόδοξη πλευρά, χωρίς όμως παράλληλα να αφήνουν περιθώρια για υπέρμετρη αισιοδοξία. Ο Παναιτωλικός, βάσιμα, έχει τις δυνατότητες να καταφέρει ότι δεν έχει κάνει στο παρελθόν και να αρχίσει να «χτίζει» ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέλλον στο οποίο η καθιέρωσή του στη Super League, θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό και βασική προϋπόθεση. Η φετινή χρονιά είναι καθοριστική για την επίτευξη αυτού του στόχου. Καθοριστική αφενός γιατί οι συνθήκες είναι ευνοϊκές γι’ αυτό, αφετέρου γιατί οι αντοχές δεν διαρκούν για πάντα. Οι αντοχές κυρίως αυτού που επωμίζεται το μεγάλο βάρος αυτής της προσπάθειας, δηλαδή του προέδρου του, αλλά και του κόσμου του που αναμφίβολα παίζει τον δικό του σημαντικό ρόλο… Συνεπώς, δεν πρέπει να χάσει αυτή την ευκαιρία.
Υ.Γ. Η πρεμιέρα στη Λεωφόρο δεν ήταν καλή, όμως δεν πρέπει να φέρει απογοήτευση. Συσπείρωση και στήριξη χρειάζεται και τα καλύτερα θα έρθουν…
photo-right: paravatos.eu
