Επιτέλους ήρθε το πρώτο διπλό στο φετινό πρωτάθλημα για τον Παναιτωλικό, κάτι που δικαιούνταν η ομάδα του Αγρινίου πιο νωρίς, όπως το δικαιούνταν και τώρα. Μπορεί η εικόνα της στα δέκα εκτός έδρας ματς που προηγήθηκαν να μην ήταν ανάλογη με αυτή των εντός έδρας, όμως μπορούσε να πάρει και δικαιούνταν σε κάποια εξ’ αυτών διαφορετικό αποτέλεσμα. Γι’ αυτό η νίκη στο Παγκρήτιο πέρα από το προφανές βαθμολογικό όφελος, απέδωσε και δικαιοσύνη.
Αν ρίξει κάποιος μια γρήγορη ματιά στα στατιστικά αυτής της αναμέτρησης, πολύ εύκολα θα διαπιστώσει πως η ομάδα που ήλεγχε τον αγώνα και είχε το προβάδισμα για τους τρεις βαθμούς, δεν ήταν άλλη από τα «καναρίνια». Μπορεί να μην πρόσφερε θέαμα στον βαθμό που κάποιοι ίσως περίμεναν, όμως είχε ουσία στο παιχνίδι της και πιο σαφείς προσανατολισμούς από τον αντίπαλο.
Είχε καλύτερη τακτική, είχε υπομονή στο παιχνίδι της, είχε τους παίκτες που μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά (έστω κι αν δεν ήταν όλοι στην καλύτερη μέρα), είχε ακόμη και την τύχη σε μία δύο περιπτώσεις όπου θα μπορούσε να γίνει η ζημιά από τον αντίπαλο. Μήπως όμως και ο παράγων τύχη δεν είναι μέσα στο παιχνίδι; Άλλωστε λένε πως βοηθάει συνήθως την ομάδα που αξίζει και πιστεύω πως ο κανόνας είναι αυτός.
Ο μεγάλος (σε αξία και όχι μόνο ηλικιακά όπως αρέσκονται κάποιοι να υπενθυμίζουν) Ανρί Καμαρά, έδειξε για μία ακόμη φορά την κλάση του και «εκτέλεσε» τον Αθανασίου όταν του δόθηκε η ευκαιρία. Ο νεοαποκτηθείς Φλοράν Ανέν άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις (και ανάλογες υποσχέσεις). Ο Μπικέι ήταν απροσπέλαστος αμυντικά, όπως και ο Κούσας, ο Ράφαελ φώναξε παρών όταν χρειάστηκε και γενικά οι περισσότεροι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων αυτού του αγώνα.
Το περιζήτητο πρώτο διπλό ήρθε και σκόρπισε ξανά χαμόγελα στο Αγρίνιο. Έδωσε άλλη μία ώθηση προς επιτεύγματα βαθμολογικά, πρωτόγνωρα για τον Παναιτωλικό σε αυτό το επίπεδο. Έδωσε το δικαίωμα στους φίλους του να ονειρεύονται ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες. Έδωσε την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία που χρειάζεται η ομάδα και μακριά από «το σπίτι» της. Είναι ένα αποτέλεσμα ουσίας αλλά και ψυχολογίας.
Όχι, ο στόχος στο φετινό πρωτάθλημα δεν αλλάζει, παραμένει ο ίδιος, δηλαδή η άνετη παραμονή. Αν και όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, δύσκολα μπορεί να ανακαλυφτεί σενάριο που να μπορεί να μπλέξει τον Παναιτωλικό σε περιπέτειες, δεν χρειάζεται αυτή τη στιγμή αποπροσανατολισμός. Εκείνο που χρειάζεται και επιβάλει η λογική και η σύνεση, είναι να γίνονται τα βήματα ένα ένα. Παιχνίδι με παιχνίδι η ομάδα να διεκδικεί το καλύτερο και να κοιτάζει μόνο εμπρός.
