Ο Παναιτωλικός μετά από ένα σερί θετικών αποτελεσμάτων, απομακρύνθηκε αισθητά από τη ζώνη του υποβιβασμού. Πλέον, όσο κι αν δεν υιοθετείται επισήμως ως στόχος, η ομάδα βρίσκεται σε θέση βολής από την πρώτη πεντάδα. Το ζητούμενο είναι αν μπορεί να μπει σε αυτή και κυρίως αν τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα είναι σε θέση να βοηθήσουν ώστε να τα καταφέρει. Επίσης αν αποτελεί σωστή επιλογή μια τέτοια αλλαγή στόχου ή είναι φρονιμότερο να προταθεί η αγωνιστική βελτίωση ως άμεση επιλογή.
Μετά και τη νίκη επί της Καλλονής και την αναρρίχησή του στην έβδομη θέση του βαθμολογικού πίνακα, δεν είναι και πολλοί αυτοί που πιστεύουν πως ο Παναιτωλικός θα κινδυνέψει για την παραμονή. Αντίθετα πληθαίνουν αυτοί που πιστεύουν πως έχει τις δυνατότητες να διεκδικήσει την είσοδο στην πεντάδα, κυρίως βασιζόμενοι στη συνεχή βελτίωση που δείχνει αγωνιστικά, αλλά και στις αλλαγές στο ρόστερ κατά την τελευταία μεταγραφική περίοδο. Ο Γιάννης Μαντζουράκης πάντως, στην τελευταία συνέντευξη τύπου μετά το ματς με την Καλλονή, έδειξε να μην θέλει να οικειοποιηθεί (τουλάχιστον δημόσια) μια νέα αλλαγή στόχου, προφασιζόμενος κυρίως την αβεβαιότητα για το αν μπορέσουν άμεσα να βοηθήσουν σε αυτό οι νεοαποκτηθέντες του Ιανουαρίου, αλλά και την κούραση από την μέχρι τώρα προσπάθεια.
Η αλήθεια είναι πως αν τεθεί τώρα τέτοιος στόχος, θα προστεθεί νέα πίεση (κυρίως ψυχολογική) στο ποδοσφαιρικό τμήμα και αυτό μπορεί να συμβάλει αρνητικά στο όλο εγχείρημα. Από την άλλη, έχουν μεγάλη δόση αλήθειας οι επιφυλάξεις του προπονητή, όχι για την αξία των νέων προσώπων αλλά για τον βαθμό στον οποίο θα εγκλιματιστούν στα νέα δεδομένα, όσο και για τον χρόνο που θα απαιτηθεί γι’ αυτό. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως το κενό του Βιγιαφάνιες είναι πολύ σημαντικό για την ομάδα και για να καλυφθεί θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για την οποία δεν φτάνουν μόνο τα καλά βιογραφικά αυτών που καλούνται να το καλύψουν.
Όπως και να έχει η πραγματικότητα καταγράφει πως ο Παναιτωλικός πλησιάζει σιγά σιγά προς την θέση που του ανήκει (βάσει δυνατοτήτων), ενώ παράλληλα ξαναβρίσκει την χαμένη του για κάποιο διάστημα αυτοπεποίθηση και δυναμική, ως αποτέλεσμα της καλής δουλειάς. Η άλλη μεγάλη αλήθεια είναι πως ανεξάρτητα αν καταφέρει να πιάσει πεντάδα μέχρι τη λήξη αυτής της σεζόν, έχει τουλάχιστον την ευκαιρία να αποκτήσει μια νέα βελτιωμένη αγωνιστική ταυτότητα, που θα βοηθήσει σε μια ακόμη καλύτερη πορεία την επόμενη. Όλο αυτό μάλιστα την στιγμή που γιορτάζει τα ενενήντα χρόνια ιστορίας του και βρίσκεται στην πιο σημαντική στιγμή της και στο ζενίθ των επιτυχιών του.
Ίσως η ευκαιρία «να χτίσει» ένα βελτιωμένο αγωνιστικό πρόσωπο με προοπτική, αποδειχτεί ακόμη πιο καίρια και σημαντική επιλογή από το κυνήγι μιας πιο άμεσης χρονικά διάκρισης. Μιας διάκρισης όμως που αν έρθει τώρα, θα απαιτήσει άμεσο και πρόσθετο κόστος με αβέβαιη μελλοντική χρησιμότητα, κάτι που αποτελεί ρίσκο και δεν είναι απαραίτητα ωφέλιμο. Η συνέχεια θα δείξει έτσι κι αλλιώς για το ορθό της επιλογής, αν τίθεται βεβαίως τέτοιο δίλλημα. Πάντως τα καλύτερα είναι μπροστά σύμφωνα με τα δεδομένα και οι φίλοι της ομάδας έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν.
