Το πρόβλημα του αλκοολισμού στο νομό Αιτωλοακαρνανίας, παρόλο που δεν διατίθενται στατιστικές έρευνες, φαίνεται να είναι αρκετά μεγάλο. Η κλινική ψυχοθεραπευτική εμπειρία το καταδεικνύει σε μεγάλο βαθμό. Μοιάζει, η κατανάλωση αλκοόλ από τις πρωινές ώρες να έχει γίνει «παράδοση» αιτωλοακαρνανική, με αποτέλεσμα να μην δίνεται τόση σημασία στις συνέπειές της στην οικογενειακή και προσωπική ζωή του «πότη» και η εικόνα του αλκοολικού να γίνεται μια καθημερινή αποδεκτή εικόνα. Η ενδοοικογενειακή σωματική και ψυχολογική βία όμως που είναι συνήθεις συμπεριφορές ενός αλκοολικού, θερίζει, η έλλειψη ενδιαφερόντων και επαγγελματικής εξέλιξης επίσης.
Σύμφωνα με την πρόσφατη ταξινόμηση του αμερικανικού εγχειριδίου ψυχικών διαταραχών, τα κριτήρια για τη διάγνωση της εξάρτησης από το αλκοόλ είναι:
1. Ανοχή, όπως εκδηλώνεται με ένα από τα δύο:
α) Ανάγκη για όλο και αυξημένες ποσότητες οινοπνεύματος για να επιτευχθεί το επιθυμητό για τον αλκοολικό αποτέλεσμα.
β) Έντονα μειωμένο αποτέλεσμα με τη χρήση της ίδιας ποσότητας οινοπνεύματος.
2. Στέρηση, όπως καθορίζεται με ένα από τα ακόλουθα δύο:
α) Το στερητικό αλκοολικό σύνδρομο.
β) Λαμβάνεται οινόπνευμα ή παρόμοια ουσία για να ανακουφιστεί ο πάσχων ή για να αποφύγει τα στερητικά συμπτώματα.
3. Καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες οινοπνεύματος για πολύ μεγαλύτερες περιόδους από ό,τι είχε πρόθεση.
4. Δαπανά πολύ χρόνο σε δραστηριότητες αναγκαίες για την προμήθεια του οινοπνεύματος, στην κατανάλωσή του ή για να ξεμεθύσει.
5. Αισθάνεται επίμονη επιθυμία ή κάνει ανεπιτυχείς προσπάθειες να ελέγξει ή να διακόψει τη χρήση του οινοπνεύματος.
6. Περιορίζει ή παραμελεί σημαντικές κοινωνικές, επαγγελματικές ή οικογενειακές δραστηριότητες εξαιτίας της χρήσης του ποτού.
7. Συνεχίζει να κάνει χρήση παρά το γεγονός ότι γνωρίζει πως το αλκοόλ τον βλάπτει σωματικά και ψυχολογικά και παρά το σοβαρό πρόβλημα που ενδεχομένως να έχει υποστεί η υγεία του.
Αν ένα άτομο έχει τρία ή και περισσότερα από τα παραπάνω κριτήρια σε μια περίοδο ενός έτους θεωρείται ότι πάσχει από αλκοολισμό.
